SELENE [BOOK 2]

PROLOGUE

Note: For new readers, I suggest you read Book 1 if you haven't yet to get a better understanding of what's happening in this book and get to know the characters. If you're lazy, there'll be flashbacks in this book from the past, but not as detailed as what really happened in Book 1, thank you.

---

"Mommy!" Napangiti ako nang marinig ko ang boses ng panganay ko. I looked at her and opened my arms to hug her.

She immediately hugged me when she was in front of me.

I chuckled. "Solane, I've been waiting for you for half an hour. Where have you been?” malambing na boses na tanong ko sa anak.

Inangat nito ang ulo sa akin at ngumuso. "I was with my friends po," she answered me.

"Saan na naman kayo nagpupunta ha?" tanong ko rito sa malambing na boses. Hinaplos ko ang malambot na buhok nito.

"Your brother and your dad are already waiting for us at the restaurant, pinauna ko na kasi inantay pa kita, come on,” dagdag ko.

She kissed my cheeks. "Sorry, Mommy. Hindi ko na namalayan ang oras. I was at my friend's house. I love you!" she apologize. 

Hindi ko maiwasang mapangiti sa narinig. I'm glad that she was able to make friends in such a short time. 

Kakauwi lang namin rito sa Pilipinas two weeks ago. I'm very happy for her.

Hinaplos ko ang pisngi nito. "Love you too, let's go?"

"Sure!"

Agad na pinagbuksan kami ng driver kaya pinauna kong papasukin sa loob ng sasakyan si Solane tsaka ako sumunod pumasok.

Habang nasa gitna kami ng biyahe biglang huminto ang sasakyan dahil nag red light.

Inaliw ko ang sarili sa pagtingin-tingin sa labas. Sobrang init. May nakikita akong mga vendors na naglalako ng mga paninda nila sa kalsada at pawis na pawis.

Napadako ang tingin ko sa isang babaeng nagtitinda ng mani bitbit ang isang maliit na palanggana. Akay-akay nito sa likod ang bata na nasa dalawang taong gulang pa ata.

Hindi ko maiwasang mag-alala dahil sobrang init at wala man lang pinangtakip sa ulo ng bata ang babae. Pareho silang naiinitan.

Wala sa sariling binaba ko ang bintana ng sasakyan at tinawag ito.

I opened my bag and get a two thousand bill.

Nang makalapit ang babae ay nginitian ko ito. I looked at her baby behind her.

“Hi, what's your name?” I asked the girl.

Nahihiyang napakamot ito sa likod ng ulo. “Shai po,” magalang na sagot nito sa akin.

I nodded. “Here.” Binigay ko rito ang pera.

Nagulat ito.

“Para saan po ito, Ma'am?”

I smiled at her. "Keep it and go home," I softly said and glanced at her daughter behind her.

Sumilip kasi ito sa akin. I smiled at the little kid.

Namula ang mga mata ng babae. Napatitig ito sa perang binigay ko.

"S-Salamat po ng marami, Ma'am..." naluluhang pagpapasalamat nito.

"Sobrang laking tulong nito. Makakain na kami ng anak ko,” iyak nito.

Napakunot ang noo ko. "Hindi pa kayo kumain?"

She nodded at me.

I looked at my driver. "May payong kaba diyan, Manong?"

"Opo, Ma'am." Manong glanced at me in the rearview mirror. 

"Akin na po, ibibigay ko sa babae."

"Sige po, heto Ma'am."

Nang maibigay ni Manong sa akin ang payong sa akin ay kinuha ko naman sa bag ko ang isang mineral water na binili namin kanina noong may dumaan na nagtitinda.

Tulog sa tabi ko si Solane habang may nakasalampak na headset sa tenga.

Binalingan ko ulit ng tingin ang babae sa labas. Binigay ko rito ang payong at tubig.

"Here, use this to protect you and your daughter from the heat of the sun. Go look for food to eat. I'm sure your daughter is very hungry. Buy everything you want to eat, okay?" I softly said.

Naluluhang tumango-tango ito. "Opo, salamat po talaga ng marami, Ma'am."

"You're welcome." Tumalikod na ito at pinagmasdan ko ito hanggang sa umandar na ang sasakyan namin.

"Mommyyyy! Ateee!" sigaw ni Lucas pagkapasok pa lang namin sa restaurant.

Tumakbo ito sa direksyon namin at agad na nagpabuhat sa akin.

He showered me with his sweet kisses. Pagkatapos ay bumaling ito sa ate niya at doon naman nag pabuhat.

We all laughed.

"Steve," nakangiting tawag ko kay Steve sa likod.

Lalapitan ko na sana si Steve para yakapin at hagkan ito sa pisngi ng may biglang mainit na kamay na humawak sa braso ko.

Napalingon ako sa may-ari ng kamay na humawak sa braso ko.

"You're here. I'm right. It's you, Selene," sambit nito sa paos na boses habang titig na titig sa mukha ko.

There is a trace of longing and pain in his eyes as he stares at me.

Dumaan ang gulat sa mukha ko pero agad ko ring winaksi at pinalitan ng walang emosyong expresyon.

"Oh hey, Nico. It’s been too long since we've seen each other.” I smirked.

---

I know you're probably wondering who Solane is. You'll know it soon. : )

Nico's Mad Love Epilogue will soon be published which will be Nico's point of view. I'm sure many of you are waiting for it.