Hoofdstuk 13: Het nummer en de ex

57 3 4
                                    

POV Steve:

Ik hoorde de wekker gaan en sprong uit mijn bed. Vandaag heb ik een doel. Ik moet zorgen dat ik Melanie' s nummer krijg. Het is zeer noodzakelijk. Het maakt mij niet uit op welke manier. Maar ik moet en zal haar nummer krijgen.

Toen ik op school aankwam en mijn fiets aan het wegzetten was in de fietsenstalling, zag ik Ashley in mijn ooghoek staan.

Ik keek iets meer haar richting op. Ze stond tegen de muur geleund staan, waar ze altijd op mij stond te wachten voor dat school zou beginnen.

Ik moest even slikken toen ik haar op "onze" plek zag staan. Kom op Sterk zijn. Nou loop gewoon naar de deur van de school en doe alsof er niets aan de hand is.

Ik kon het niet. Mijn voeten hadden een eigen wil gekregen en liepen heel langzaam richting Ashley toe. Ashley keek op van de grond toen ze mij zag naderen. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Ik zag haar naar mij staren Laat je niet verleiden door haar glimlach. Denk aan de reden waarom je het uitgemaakt hebt.

Eenmaal vlak bij haar, liep ik stug door en negeerde haar volkomen. In mijn ooghoek zag ik een verbaasde reactie, maar ik besloot er geen aandacht aan te geven. Dat zou het alleen maar moeilijker voor mij maken om haar te negeren. Het is uit Steve. Denk aan de reden waarom je het hebt uitgemaakt... Ik liep verder naar de deur van de school.

Toen ik bij mijn kluisje stond, kwamen Robin en Luca aanlopen. 'Hey Steve!'

'Hey jongens'

'En hoe gaat het nu met je? Ik zag dat Ashley al op je stond te wachten...' zegt Robin

'Ja het gaat prima met mij. Ik heb haar genegeerd tot haar verbazing. Het was wel even slikken maar het komt goed, zolang ik mijn aandacht op andere dingen focus.'

'Zoals Melanie' maakt Luca zijn zin af.

'Ik ken haar nog nauwelijks, jongens. Ja ze is lief, ze is mooi. Maar ik wil haar eerst beter leren kennen en een goede vriendschap opbouwen. En daarnaast wil ik voor mijzelf ook alles op een rijtje hebben voor ik aan wat nieuws begin.'

'Oke, maat. We snappen je. We steunen je volledig in je keuze. Als we nog iets voor je kunnen doen moet je het maar zeggen.' Zou ik ze vragen of zij mij kunnen helpen met het krijgen van Melanies nummer? Neh dat kan ik ook wel zelf.... Oke ik heb geen zin in drama. Ze zouden op de wacht kunnen staan zodat niemand anders er achter komt, vooral Ashley.... Goed ik vertel het ze wel..

'Eigenlijk is er wel iets wat jullie kunnen doen voor mij....' Zegt ik twijfelachtig.

'Zeg het maar en wij doen het.' Luca is ineens enthousiast.

'Ik kwam er gister achter dat ik wel weet waar Melanie woont, en waar ze zich meestal op school bevind. En ik zou haar heel graag nog iets willen vragen over gister, maar ik kwam er achter dat ik haar nummer niet eens had, of enige contactgegevens. Zouden jullie mij kunnen helpen met het krijgen van haar nummer? En ook zo dat niemand anders het merkt, zeker niet Ashley of een van haar "vriendinnen"?'

'Komt goed. We regelen wel wat. Laten we nu naar de les gaan. ' zegt Robin dan en Luca stemt in. Met dat gezegd liepen ze naar hun les.

Ik kan niet wachten tot dat ik Melanie weer zie en haar haar nummer kan vragen. Maar waarneer....

POV Melanie:
Ik was een beetje in gedachte door de school aan het lopen. Op weg naar mijn les. Ik heb zo geen zin in deze les. Het is de saaiste les die er is. Ohh en ik moet Steve nog wat vragen... en bedanken voor gisteravond.

Ik deed mijn best om te blijven opletten tijdens deze les geschiedenis. Maar het was echt heel saai. Alles wat bewoog is nog interessanter dan deze les. De tijd ging ook nog eens heel langzaam waardoor het echt leek alsof een lesuur ineens vijf keer zo lang duurde. Ik keek nog een keer naar de klok. Nog maar vijf minuten...

Invisible girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu