Invisible girl

Hoofdstuk 10: Bij hem thuis

POV Steve:

We kwamen aan bij mijn huis. Ik zette de fiets in de achtertuin en ik wees haar aan waar zij haar fiets kin neerzetten. Ik maakte de deur voor haar open. 'Dames eerst.' Ze stapte naar binnen en deed haar jas uit en zette haar tas neer. Ik kreeg bericht van Liam.

'Bas, Stefan en Mathijs kunnen niet. En Luca en Robin pas na 4 uur. Dus geniet nog maar even van de drie kwartier die je moet wachten. :)'

Liam verwacht gewoon dat er wat gebeurt .Maar dat hoeft helemaal niet. Maar ik kan er wel gebruik van maken... Ik deed mijn mobiel weer in mijn broekzak. En vertelde het tegen Melanie, die de kamer aan het bestuderen was. 'Wat wil je drinken? Iets met of zonder prik?'

'Uh. Doe... doe... maar zonder. ' stotterde ze een beetje.

'Limonade of appelsap of iets anders?'

'Eh doe maar appelsap' Ze was nog steeds een beetje verlegen. Ik pakte twee glazen en schonk het drinken in. 

We liepen naar de woonkamer en gingen zitten op de bank. Melanie ging eerst op het uiterste puntje zitten. Dus ik besloot om er maar weinig ruimte te laten toen ik naast haar ging zitten. Wel iets, maar niet veel.

Ze werd weer rood en keek naar haar drinken. Ze moest moeite doen om haar glas niet te laten vallen. Ik zag aan haar dat ze vond dat ze beter het glas even neer kon zetten. Ze bleef nog even naar haar glas staren.

'Dus Melanie...' Begon ik om de stilte te verbreken.  'Je bent een lieve verlegen meid. Ik zou je graag beter willen leren kennen. Vertel eens iets over jezelf. Zoals welke hobby's je hebt of iets dergelijks.'

'Ehh... Ik ben 17 jaar. Mijn hobby's zijn lezen en verhalen schrijven. Eh... Wat wil je nog meer weten? Zo interessant ben ik niet...'Ze keek weer naar beneden, en deed nog een poging om uit haar glas te drinken.

'Je moet niet zo over jezelf denken! Je bent een hele mooie lieve meid! Ik bewonder heel erg dat jij je niets aantrekt van alle roddels, populariteit etc. En dat je niet afhankelijk van mensen bent. Je bent een uniek persoon en doet wat je zelf graag wilt. Dat vind ik echt leuk aan je. Je bent dan wel verlegen maar dat brengt ook weer iets liefs met je mee.'

'Ik houd er niet van om in de schijnwerpers te staan. Ik heb bijna geen vrienden. En de vrienden die ik heb, praat ik niet zo heel veel meer mee.'

'Dus je bent een beetje een gesloten meisje. Iemand die alles voor zichzelf houd. Daar schuilt vast een verhaal achter. Elk meid heeft een verhaal achter haar karakter en persoonlijkheid. Ik zou graag jou verhaal willen horen. Als je dat niet erg vind natuurlijk. '

'Ik heb het nog nooit iemand verteld. Maar dat komt door mijn ouders denk ik. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik tien jaar was. Ze hadden heel vaak ruzie.  Ik vond het nooit leuk om het te zien.. Ik wou liever op school zijn en mij verstoppen in de bibliotheek om zo allerlei boeken te lezen, dan dat ik thuis was.  Als ik een keer iets leuks had meegemaakt en het wou vertellen aan mijn ouders, kwam ik altijd heel enthousiast thuis. Zodra ik het wou vertellen , leek het alsof ze geen interesse hadden of had een van hun weer iets gezegd waardoor mijn ouders weer ruzie kregen. Helaas hadden ze nooit door dat ik altijd huilend naar mijn kamer rende en mijn knuffels pakte. Ik praatte tegen mijn knuffels alsof het mijn beste vrienden waren.'