16.Bölüm

35 0 0
                                        


Keyifli okumalar.



Yemek yapmakta çok da iyi sayılmazdım. Ama kendime göre idare edebiliyordum bence.

Tek bir kusurum vardı tuzu ayarlayamamak.

Neyse ki tuzlu bir şey yapmamıştım. Tek iddialı olduğum şey çikolatalı kurabiyelerimdi.

Fırından çıkardığım kurabiyeleri tezgaha koydum ve elimdeki eldiveni çıkartıp fırının kapağını kapattım.

Çikolatalı kurabiyelerim gayet güzel kokuyordu.

Kokusu güzelse tadı da güzeldir.

Kurabiyeleri soğumaya bırakıp salona geçtim.

Bu akşam abimle Bercis yemeğe geliyorlardı ve neredeyse gelmek üzerelerdi.

Abim sipariş verir gibi ısrarla benden kurabiye istediği için onu kıramamış bu gün şirketten erken gelmiştim.

Abim Bercisi alıp gelecekti o yüzden tam saatinde gelmeyebilirdi.

Peki Bora neden bu kadar gecikmişti?

Aramaya ne dersin Mahur?

Dakikam yok.

Yemedim.

Aman canım yeme zaten, git kurabiyelerimi ye.

İç sesimle olan saçma diyaloğumu kapı zili bölmüştü.

Derya hızla kapıya ilerlerken ben de oturduğum yerden kalkmıştım.

Bora yavaş adımlarla salona girdiğinde yanıma doğru geldi.

"Neden geç kaldın?" 

"Yeni gelen sekreterle bir kaç şey konuştum." dedi koltuğa geçerek.

"Ne konuştun?" dediğimde üzerindeki ceketini çıkartıyordu.

"Klasik iş hakkında şeyler yeni başladı ya kurallarımdan bir haber olmasını istemem." dediğinde yanına oturmuştum.

"E bu kız sabah gelmedi mi? ilk geldiğinde niye konuşmadın?"

Boranın kaşları hafifçe çatıldı.

"Evet sabah geldi Mahur ama onunla bu konuşmayı yapacak kadar boş vaktim olmamıştı akşama kaldı. Ne bu sorgu sual?" 

"Alt tarafı bir şey sordum Bora hemen ne ters tepki veriyorsun?" dedim kızgınlıkla.

"Ters tepki vermiyorum sanki kötü bir şey yapmışım gibi beni sorgulamana kızıyorum." 

"Tamam Bora bundan sonra bir şey sormam olur biter." dediğimde tam ağzını açmıştı ki zil çaldı tekrar.

Derya kapıya doğru giderken ben de oturduğum yerden kalktım ve kapıya doğru ilerledim.

Bora beni kolumdan tutup çektiğinde durmak zorunda kalmıştım tabi.

"Mahur, yanlış anlıyorsun." dedi sessizce.

Sinirle kolumu çektim elinden.

Bir de mahur yanlış anlıyordu.(!)

tabi canım(!)

Bercis önde abim arkasında kapıdan içeri girdiklerinde gülümsemeye çalışarak onlara doğru ilerledim.

MahurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin