Herkese merhabaa!
Sizlere upuzun bir bölümle geldim umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur.
Keyifli okumalar.
Ne zaman bundan kötüsü gelemez başıma dediysem hep daha beterini yaşıyordum.
Onu sevmezken yaralanmak çok da can acıtıcı değilmiş aslında. Sevdiğinde işler daha da karışıyordu, boş veremiyordun.
Artık bundan sonrasında da üzülecek bir şeyim olmaz dediysem de yine oluyordu.
Sanırım bu hep böyle devam edecekti. İnsanın büründüğü kişiliği benliğini unutması zordu. Boranın yaptığı da benliğini bastırmaktı işte, kriz anlarında ortaya çıkan bir mikroptu sanki içindeki hisleri.
Korkunçtu.
Doğru yolda olduğumdan emin değildim. Hayatım boyunca böyle yaşamaktan korkuyordum.
İki kişiliği içine hapsetmiş bir adama aşık olmak korkunç bir şeydi.
Hayatımı sorguladığım saatlerin üzerinden daha ne kadar geçicekti bilmiyordum ama sabah olmak üzereydi ve ben eve girdiğimden beri salondaki koltuğa kendimi atmış boş boş tavanı izliyordum.
Üzerimdeki elbisenin rahatsızlığı bile beni buradan kaldırmaya yetmemişti.
Saatlerce ağlamalarıma makyajım bile dayanamamıştı muhtemelen.
Gün yavaşça aymaya başladığında gözlerim yavaşça kapanmıştı.
*
Uyandığımda görmeyi beklediğim salonun tavanıyken, Boranın yatak odasının tavanı olmuştu.
Buraya nasıl geldiğimi tahmin etmek çok da zor değildi.
Yatakta yavaşça toparlandığımda odada tek olduğumu kavradım.
Yorganı üzerimden çektiğimde hala elbiseyle olduğumu gördüm.
Yavaşça ayağa kalkarken başım biraz dönmüştü.
Birden banyonun kapısı açıldığında içeriden belindeki havluyla Bora çıktı.
Gözlerimi üzerinde çok tutmadan kapıya doğru yürüdüm.
"Günaydın." dedi tok bir sesle.
"Sana da." dedim sadece ve odadan çıkıp kendimi koridordaki banyoya attım.
Kim bilir ne haldeydim.
"Aynanın karşısına geçtiğimde tam da tahmin ettiğim bir görüntüyle karşılaşmıştım.
Fazlasıyla dağılmış görünüyordum.
Topuzumdan firar eden ince tutamlar omuzlarıma dökülmüş zaten dağınık olan topuzum hep dağılmıştı.
Makyajım akmış göz altlarıma torba gibi çökmüştü adeta.
Topuzumu hızla çözüp saçlarımın dağılmasına izin verdim. Dolabın rafından makyaj çıkarma suyumu ve pamuğu çıkardım.
Yüzümü temizledikten sonra bir nebze iyi görünüyordum.
Elbisemin yardımsız üzerimden çıkmayacağını bildiğim halde şansımı denedim.
Ama fermuara ulaşamamıştım.
Sıkıntıyla iç geçirdiğimde aklıma Deryanın varlığı geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahur
Teen FictionBu, imkansızlıktan doğan bir aşk hikâyesiydi. Mahur ona aşık olabileceğini hiç düşünmemişti. Ama artık ona tüm benliğini kaptırıcak kadar aşık olmuştu. Fakat bu hikayede neler kaybediceğinden habersizdi.
