Give Love A Try

Give Love A Try 3.Bölüm

Sabah yine alarmım ile uyanmıştım ama bu sefer onu alıp kırasım vardı, okula gitmeyi gerçekten istemiyordum! Yinede paşa paşa kalkıp üniformamı giyindim ve kahvaltımı yapıp evden çıktım. Karşıya baktığımda bir başkası da evinden çıkıyordu. Onu dikkatlice incelediğimde bu Luhan'dı! Ne yani o benim komşum muydu?! Beni görmemesini umut ederek bisikletimi çıkartmaya çalıştım ama beni fark etmişti.

"Günaydın ezik!"

Onu duymazlıktan gelerek bisikletimi de bırakıp hızla yürümeye başladım. O ise kapısının önünde duran arabasına binmişti. Ne yani okula arabayla mı gidiyordu? Belki de sadece hava soğuk olduğu için ya da sadece bizlerle daha fazla alay edebilmek içindir!

~~

Ona "Günaydın" dememe rağmen beni takmamıştı. O sakat bileğine rağmen bisikletle mi okula gidecekti? Zaten bana sinirlenip onu da evde bıraktı, şimdi bu soğuk havada sakat bileği ile okula yürümek zorundaydı, gönlüm buna pek el vermiyordu, ama benimle gelmeği kabul edeceğini de pek sanmıyordum, yine de yavaşça arabamı ona yaklaştırıp camı açtım ve ona seslendim.

"Minseok! Arabaya bin, zaten aynı yere gidiyoruz!"

"Delirmiş olmalısın."

diye fısıldadığını duydum, ardından bana tekrardan nefret dolu bakışlarını çevirdi.

"Sen salak mısın? Senin arabana bineceğimi de nereden çıkartın?!"

"Minseok dün bileğinin sakatlanmasına neden olan kişi benim takım arkadaşımdı, bedelini ödemem gerek değil mi?"

"İstemez!"

diye bağırdığı sırada önündeki direğe çarpıp yere düştü. Muhtemelen poposu çok acımıştır. Arabayı durdurup hemen yanına gittim ve onu yerden kaldırmaya çalıştım ama o "Kendim kalkarım" deyip beni geri itti, yine kalkmayı becerememişti. Onu umursamayarak ayağa kaldırdım ve kucağıma aldım.

"Bırak beni!"

Onu umursamadan arabama bindirdim, hala eskisi gibi bedeni minicikti. Onu böyle kucağıma en son o gece almıştım.

~~

"Luhan beni aşağıya indir!"

Kapıyı açmaya çalışsam bile kitlemişti ve arabayı hızlı bir şekilde kullanıyordu.

"Luhan! Arabayı biraz yavaşlatır mısın?!"

Korktuğumu farketmişti ki arabayı yavaşlattı.

"Beni neden zorla arabana bindiriyorsun? Senden bunu isteyen oldu mu?!"

"O bileğinle okula kadar yürümeyi nasıl planlıyordun Minseok?"

"Sana ne benim bileğimden?! Arabayı durdur musun?!"

"Okula az kaldı zaten Minseok, bak geldik sayılır."

Daha fazla bir şey demedim ve önüme döndüm. Dediği gibi okula zaten yaklaşmıştık.

Okula vardığımızda kapının kilidini açtı ve hızla inip kapıyı açmaya yeltense de ben ondan hızlı davranıp kapıyı açtım, onu hiç umursamadan topallayarak okula girdim. Tao ve Yixing ise garip bakışlarını bana doğrultmuştu, hemen onların yanına gittim. Luhan ise o sırada sınıfa yönelmişti.

"Hu-huyung s-sen Lu-Luhan'la mı geldin?"

diye sordu Tao, oldukça şaşkındı.

"Onunla bir ilişkin olmadığını söylemiştin Minseok, bu da neydi?"

diye çıkıştı Yixing ben ise sinirli bir şekilde ona cevap verdim.

"Yok zaten!"

"O halde neden birlikte geldiniz?"