Critique Shop (CLOSED)

Last of May

Last of May
Written by: tanglawsadilim

Note: I'm not professional nor gifted when it comes to writing. I don't sugarcoat words either, so everything I'm gonna mention here is purely based on my opinion and on my knowledge, and I may have prob'bly missed some flaws, but I hope I could really help you to improve more. Keep writing!

Overall Feedback:

Heya, kumusta? Pasensya na kung napaghintay kita nang matagal. Mukha mang nagdadahilan ngunit may mga biglaan lang na pangyayari sa buhay ko kaya kinailangan kong mas i-prioritize iyon. Babawi naman ako, promise. Sisiguraduhin kong bawat parte ng kwento mo'y isa-isa kong hihimayin.

Ang tanong, saan ako mag-uumpisa? Haha.

To tell you honestly, humahanga ako sa paraan mo ng pagsusulat. It's like you don't need me anymore. Pulidong-pulido kasi. Bawat salitang itinipa ng iyong mga daliri'y tila nagsisisayawan din para maantig at makalabit ang aming mga damdamin. Kumbaga, ang inaasahan ko lang naman na makakain ay regular siopao pero siopao na special ang inihandog mo para sa aming gutom sa istoryang binabasa. Gano'n ito kaganda at ganyan ka kahusay sa pagsusulat. Galing mo ho! Isa ang story mo sa mga paborito kong nabasa sa critique shop ko.

At bakit ko nga ba ito naging paborito?

Bukod sa mga nabanggit ko sa itaas, lubos na tumatak sa akin ang buong plot at napamahal na rin ako sa mga character na isa-isa mong hinulma at ipinakilala sa amin sa pamamagitan ng pagbabahagi ng kanilang kwento. Ang daming hugot, life lessons, at iba't ibang emosyong nananahan sa istoryang ito. Sumakto pa na pumanaw ang tito ko kaya ramdam na ramdam ko ang pait at sakit no'ng binabasa ko ang kwento. Nagsilbi itong comfort sa akin no'ng mga time na 'yon kaya maraming salamat. Sabay naming tinanggap ni Rai ang pagkamatay ng isa sa mga mahahalagang tao sa buhay namin, kaya muli, maraming salamat.

Anyway, ang drama ko na. Char. Halina't mag-focus na tayo sa nilalaman ng kwento.

At the start of the story, I already sensed the mystery you put in it. Pagkatapos ng ilang taon, muling nakita ni Rai ang isang lalaking ang alam ng lahat ay pumanaw na. Hindi agad nabanggit sa part na 'yon kung sino ito, which leads me into thinking that you might want us to think about who it is before you get to reveal it, pero nang nabasa ko ang mga parte kung saan naipakilala ang dalawang persona — Toby at Clint — ay alam kong nasa kanilang dalawa lang ang sagot.

You see, I used to write novels, too. Kagaya ng story mo ay may "May" din sa title nito at gusto ko ring ipahula sa mga mambabasa kung sino nga ba ang namatay sa prologo ng kwento (what's with the month of May and deaths, huh? Haha). Though your story has a different kind of twist, I think we kind of think alike in some way, so when it comes to the idea, who-would-it-be, I already knew it was Clint who came back from the dead and not Toby. Plus, Toby had a memorial, so mas nagme-make sense lang na si Clint ang buhay kaysa kay Toby.

So ang next na tanong na mabubuo is ano nga ba ang nangyari kay Clint? What's the reason why they think he died? How come he died and came back alive? What kind of sorcery is this? Charot. Hahaha.

Doon pa lang ay maku-curious na ang kahit sino man na malaman kung bakit, paano, at kung ano-ano pang mga tanong ang pwedeng mamutawi sa mga utak namin. I like how you've started it with a bang. I mean, wala namang literal na bomba pero tila isa itong naging kwitis na gumising sa natutulog kong kuryosidad sa aking buong sistema. It's been a long time since I've read a story that I find interesting. Ang galing mo lang (puring-puri 'yarn? Chos hahaha).

And then the Mandela effect has been explained. Possible din na ito ang nagbigay sa 'yo ng inspirasyon para isulat ang ganitong klaseng istorya. Familiar din ako sa Mandela effect and I truly love the idea of it since it proves something — an existence of so-called alternate realities. But that idea is wild and our minds are also wild. Hahaha. I don't know if the Mandela effect is true or not, but mentioning it doesn't hinder the main point of the story. I did not find it absurd. I'll treat it as food for thought. Maybe some assumed that he died since he disappeared after his suicide and that has become their truth, but if they remember him being in a casket or being cremated or him having a funeral then that proves the Mandela effect (for me), but if they haven't and they only remember that he died because someone has told them to (like chismis and some sort), then I believe it's the former.