Danger, Danger, Mr. Stranger

#DDMS5

#DDMS5

❧
FEUILLE

"HELLO?"

Napalingon kaming parehas ni Xantiel nang may customer na tumawag sa amin.

Isa siyang babae na sa tingin ko ay nasa early 40s na ang edad, at hindi maikakaila ang kaniyang kagandahan. Diretso't mukhang madulas ang buhok na nakatali sa pamamagitan ng pink na panyo. Nakasuot ng manipis na cardigan sa ibabaw ng puting blouse at jeans.

"Mayroon po ba kayong magandang ipangregalo sa isang walong taong gulang na babae?" kaniyang nakangiting tanong. "Para po sana sa anak ko."

Kahit siya ay nakangiti, pansin kong tila may pumipigil para maging buo iyon.

Habang naghahanap si Xantiel mula sa baul ng kaniyang mga imbensyon ay lumapit ako sa customer para kausapin ito.

"I know that smile. I've seen it countless of times," mahinang bulong ko pagtayo sa kaniyang gilid. "Is there anything wrong? May problema ba sa bahay?"

The lady fumbled with her hands, her fingers shaky and restless.

"Well . . . m-malapit na kasi akong umalis, papunta sa ibang bansa para sa isang press conference," sagot sa akin ng customer. "Maiiwan kong mag-isa ang anak ko kasama ng aming kasambahay sa loob ng isang buwan. Kinakabahan ako d-dahil . . . baka may gawing masama ang dati kong asa—"

Napansin kong nahihirapan siyang magpatuloy sa pagsasalita. Kinuha ko ang manipis na card mula sa 'king bulsa at inabot ito sa kaniya.

"You don't have to tell your story here, but . . . visit this site. People will help you in case you're in trouble," I assured her.

Tinitigan niya ito nang matagal. Mula sa kaniyang malulungkot na mata ay may dumaan na kaunting kislap ng pag-asa.

Binigyan siya ni Xantiel ng isang malaking pambatang ribbon sa buhok, sabi niya ay tiyak na bagay raw ito sa anak niyang babae.

Nagpaalam na ang customer sa 'min at naiwan na muli kaming dalawa ng engineer sa kaniyang tindahan.

"Ano'ng pinag-usapan niyo?" Siningkitan ako ng mata ni Angry Mr. Axletov. "Inaagaw mo ba sa 'kin ang customer ko?"

I walked towards the hot-headed engineer and brushed my palm against his chest, making him gasp a bit. I fiddled with the top button of his jumpsuit before giving him a sweet but wicked smile.

"Calm down, Engineer." I secretly got excited when I saw him shudder a little under my touch. "Just trust your little lady with her little plan."

***

I STARED hard into the mirror the next day, digging the image of myself into my mind. I can't remember how many times I've changed hairstyles just so I could hide my appearance. In the end, I decided to just keep my hair short so I could easily put on different wigs.

I combed my fingers through my midnight black hair that falls just shortly above my shoulders. My russet eyes narrowed as I tried to fix my wispy feathered bangs. After glossing a nude pink hue over my lips, I contemplated if I should wear something tight or short today—or both.

Napangiti ako habang pinagmamasdan ang masikip na paldang yumayakap sa hubog ng baywang ko. I wonder how he'll react to this?

Xantiel's so fucking cute, especially when I catch him blushing at the sight of me. It makes me want to tease him more. I like to push his buttons just to see which ones would turn his cute face red.