Did you feel it? ✓

(9)Benim kızım,benim askerim.

Herşeyden önceee

Çok teşekkürlerrr💞

O gün ki yaşananlardan sonra,eve hiç konuşmadan varmamız bir olmuştu.Arabadaydık,inmek istemiyordum.Ki,nedenini bile bilmiyordum.Kafamı arkaya doğru yaslamıştım,radyodan bir şarkı açmıştı.Bu,bu öğlenki gitarcının çaldığı şarkıydı.Minikçe mırıldanıyordum,elimde değildi.

"Love me,Love me.Say that you love me,fool me fool me.."

Şarkıyı devam ettiremeden, dudağımın üstünde bulunan dudaklar beni oldukça şaşırtmıştı.Şaşırmam üzere, dudaklarımı çekemedim bile.Jennie naifçe dudaklarını çektiğinde,konuşmak için fırsatı buldum.

"Jennie,umm.."

Ne diyeceğimi bilemiyordum,ki cümle kurmakta zordu.Kalp atış hızım her seviyenin üstündeydi,Jennie'den etkilenmiş miydim?Hislerimden hiç birşey anlayamıyordum.Kendi beynimle bir savaştayken,beni dahada heyecanlandıran ellerimi sıkıca tutan ellerdi.

"Lisa.."

Başını öne eğmiş, birkaç kez sallamıştı.Kendine gelmeye çalışıyordu, ağzından bir kelime daha dökülmek üzereydi.

"Lisa,lisa ben."

Sesi boğukça çıkıyordu, gözlerimin tamda içine odaklandı.

"Senden çok hoşlanıyorum, çok."

Kulaklarıma inanamam şu görüntüyle bir olmuştu,benden mi?

"Jennie,Ne?"

"Lisa..Gerçekten.Biliyor musun?Bana güven.Seo-bin'in senin arkandan dediği herşey doğruydu,ama sen inanmamıştın.Baksana,günler geçti ama hâlâ sana bir şey yazmadı, konuşmadı bile.Seni kullanacaktı ve..Seni kurtardığımı düşünüyorum.Sen ona karşı her aşkını söylediğinde içim yanıyor,kalbim sızlıyor.Ama öyle hareketler yapıyorsun ki,kalbim yerinden çıkacak gibi.Ne deneceğini bilmiyorum..Ama ben ilk kez böyle hissettim,birine karşı."

Yutkundu, gözlerim fal taşı gibi açıkken onu dinliyordum.Bu yutkunmama sebep oldu, büyükçe bir yutkunma.

"Benimle,"

Öylece durmuştu.

"Çıkar mısın?"

Şaşkınlıktan buz kesilmiş derecedeydim,neler oluyordu?Rüyada falan olduğumu düşünmeye başlamıştım.Şaşkınlığımı ve üst düzey heyecanımı farketmiştiki kulağıma yaklaşmıştı, fısıldadı.

"Sorun değil,heyecanlanma..Zamanın var,her kararına saygılıyım,çilek kızım.."

"B,ben.Ben ineyim,iyi akşamlar."

Arabadan hızlıca inerek eve koşturmuştum,arkamdan gülümseyerek el sallamıştı,bende ona.Çok değişik hissediyordum,demin ne yaşanmıştı öyle?Hayal görmediğimden emin bile değildim.Sanki,herşey yüzüme vuruluyordu.Hâlâ şaşkındım, düşünceliydim.Napacaktım?Bir yanım Seo-bin diyordu,ama isteksizce.Bir yanım ise utanarak Jennie diye ölüyordu.Hiçbir yanımı dinlemeden içeri girdim, anahtarı bile zar zor çevirmiştim.Acıyan elimi havada sallayarak üfledim, kapıyı kapatarak arkasına yaslandım.

"Napacağım ben?Neden herşey üst üste geliyor.."

"Oysaki bugün çok güzel bi gündü,yinede güzel.Hadi ama manoban aranız bile bozulmadı ne diyorsun? Kafayı yedin iyice."

Kendi kendime bir savaş veriyordum,ki bu savaşın bir galibi galiba asla olamayacaktı.Yani,ben kararlanana kadar.Yada sonsuza dek.Baş parmağımı dudağıma değdirdim hafifçe, öpmüştüm.Öpmüştü,bu gün o'kadar gariptiki.Her şey bir an içinde oluyordu,Jennie'nin çıkma teklifi,benim onu öpmem,onun beni öpmesi.Çok fazla şey olmuştu,bugünkü gezimizi arkadaşça olduğu için anlatmıyorum.Elimi alnıma yapıştırmıştım.

"Uyu Manoban,uyuki güzel düşün."

Kıyafetlerimi çıkarmaya üşenerek kendimi yatağa atmıştım bile,

"Bu gece uzun sürecek..Düşünmeden duramayacaksın,off."

Gözlerimi kapatmış,onca şeyi düşünmeye dalmıştım bile..

Çok kısa bi bölüm yazdımmm
Ama olsun
Anlamlıydı
Yılbaşınızı kutlarımm!
Hem bir yandan yılbaşına özel bölüm olsun buda!

Jenlisa ile kalın!💕