Kasvet (bxb)/Interseks

3.3

Bir gülümsemeyle değişir her şey.

Gözlerimden yaşlar akarken yanımda oturan abim arabayı yüksek bir hızda kullanıyordu. Kendime engel olamıyordum ve canım yanıyordu. Bars'ın hayati tehlikesi olduğunu duyduğum andan itibaren görünmez bir el sürekli boğazımı sıkıyor gibi hissediyordum.

"Eren, sakin ol. Nefesin tıkanacak."

Sürekli hıçkırmamdan kaynaklı abimin ekstra endişeli sesini duyduğumda kafamı iki yana sallamıştım. Ağlamak istiyordum.

"B-bar-s i-iyi ol-ols-un."

Hıçkırıklarımın arasında konuşmamla Giray kafasını sallarken viteste duran eli saçlarıma çıkmış ve onları okşarken "Tamam abiciğim, Bars iyi olacak." Beni iyi hissettirmek için konuşan adama inanmasam da kafamı sallarken araba hastanenin önünde aniden durmuştu. Giray'ı beklemeden arabadan inip girişe koştuğumda hemen ardımdan gelen bedenin ayak sesleri kulağıma doluyordu.

Birlikte danışmaya giderek Bars'ın durumunu öğrendiğimizde hızla yoğun bakım kısmına doğru ilerlememiz birbirini takip eden durumlar olmuştu. Sadece ağır bir şekilde darp edildiğini biliyordum. Giray'ın benden daha çok şey bildiğini bilsem de ona sormak için hiç zamanım olmamıştı.

Haberi alır almaz evden direkt çıkmış ve arabaya binmiştik. Zaten sürekli ağladığım için de dışarıya karşı tepki veremez hale gelmiştim.

İçeriye alınmayacağımız için kapının önünde bekleyen ve Kasvet'te gördüğüm birkaç bedenin yanında durduğumuzda bedenler bizi görür görmez toparlanmışlardı.

"Abi, durum çok karışık."

Adamların bize açıklama yapmak için beklediğini o an anlarken Giray hırsla adamın yakasından tutup duvara doğru ilerletmişti. Elleri arasında duran çocuğu geriye doğru iterek duvara çarptığında yüzü buruşmuş ve canının acıdığını göstermişti.

"Dokunmayacaksınız kısmının neresini anlamadınız lan!?"

Sesi kısık olsa da büyük bir tehdit ve siniri içinde barındırırken arkada kalan adamlar benim halime bir bakış atarak Giray'ın kolundan tutarlarken diğer yandan Giray'ın elinde olan arkadaşları için hızla söze atılmışlardı.

"Abi, bizden kimse ona dokunmadı zaten. Dinle bizi."

Duyduklarımla kaşlarım çatılırken arada akan burnumu çekerek önümde gerçekleşen olayları izliyordum. Aklım ise tamamen Bars'la doluydu.

"Anlatın lan o zaman."

Giray sert bir şekilde karşısında duran üç adama bakarken adamların abimden korktuğunu anlamamak için kör olmak gerekiyordu.

"Abi senin emirlerini hepimiz aldık, uyguluyorduk da. Sonra sanırım mahalleye girmeye çalışırken başka mahallenin çocuklarıyla takışmış. Bizimkiler olayı gördüğünde o çoktan yerde baygınmış ve başındakiler ona vurmaya devam ediyormuş. Tabi bizimkiler gelince hemen kaçmışlar. Onlar kaçınca bizim elemanlar da kovalamış ve durumu böyle görenler bizim yaptığımızı düşünmüş."

"Sana yanlış haber uçmuş abi."

Giray o sırada gözlerini kısarak gençlere baktığında ben ellerimi iki yandan yumruk yapmıştım. Bir insan neden bir insanı böyle öldüresiye döverdi ki.

"Çocukları yakalamışlar ama. Konuşturmaya çalışıyorlar şu an, neden böyle olduğunu falan."

Üçünün birbirini destekleyerek söylediği sözlerle birlikte Giray bana dönerken gözlerimden yeni akan yaşları uzanarak silmişti. arkasında duran üçlüye odaklanmayarak beni düşünmesi iyi gelirken gözlerimi gözlerine odaklayarak tepkilerine bakmıştım.