Eren hem Interseks bir bireydi hem de konuşamıyordu. karşına bir anda çıkan Bars'ın ise bir görevi vardı.
21.08.21
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içer...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araf'ta kalmış bedenler hem melek hem de şeytandır.
Aradan geçen üç haftayla birlikte kendimi yavaş yavaş toparlamıştım. En azından vücudumdaki yaralar iyileşmişti ve kendimi o kadar da kasmama gerek kalmıyordu. Bu süreçte Giray, Kasvet'le ilgilenmek zorunda kalsa da elinden geldiğince yanımda durup bana destek olmuş ve her şeyimle ilgilenmeye çalışmıştı.
Ondansa...
Ondan hâlâ haberim yoktu.
Bana ulaşmaya çalışıyor mu onu bile bilmiyordum. Gerçi onunla yüz yüze gelmek istediğimden de pek emin değildim sadece aklımda gezen neden sorularıyla başa çıkıyor, her gece kafamı yastığa koyduğumda Bars için ağlıyordum.
Hak etmiş miydim bilmiyorum ama bu kadar ihaneti kaldıramıyordum.
Belki onunla yüzleşsem her şey geçerdi ama geçme ihtimali beni daha çok üzüyordu.
Aptaldım. Başka açıklaması yoktu.
"Yakışıklım!"
Seslenmesinin ardından odama giren Giray ile gülümseyerek suratına baktığımda hızla yanımda gelerek oturmuş ardından da elleriyle yüzümü avuçlamıştı.
"Oh! Bakıyım bir sana. Abisinin gülü gülü!"
İki yanağımdan da sulu sulu öpen Giray o an için neşemi getirirken gülüp onu itmiş ardından da işaret dilini kullanmıştım.
"Bugün fazla neşelisin."
İşaretleri anlamlandıran Giray beni kendisine çekip kısa bir şekilde sarıldığında yeniden eski konumlarımızı almıştık.
"Akşam dışarıya çıkalım diyorum. Çok güzel bir yer biliyorum, hem belki çizim yapmaya da dönersin? İlham olur."
Benim için çabalayan ve şimdi karşımda durmuş hevesle bana bakan adama hayır demek istiyordum.
Çizim yapmak istemiyorum, konuşmak istemiyorum ve dışarı çıkmak istemiyorum.
Bars'ın bu kararlarda etkisi büyüktü ama bunu onu hatırlattığı için istemiyordum.
Geçen zamanda bunu ark etmiştim. Bars bende kapanması zor bir yara açmıştı. Artık dışardan korkuyordum.
Sanki adımımı atsam ya da çizim yapsam başıma bir şey gelecekmiş gibi hissediyordum. Kimseyi üzmek istemediğim için de her şeyden elimi çekmiştim.
Yeterince canlar yanmıştı zaten.
Fakat şu an karşımda gözleri parlayarak benden cevap bekleyen abimi kırmak... Bu çok zordu.
"Bugün hava soğuk olacakmış."
Yalandı.
Yaz ayı kendini iyice belli etmeye devam ederken üşüyeceğimizi söylüyordum.
