Bu kitaba açıkçası bir anda başladım. Aklıma esti ve denemek istedim. Umarım beğenirsiniz iyi okumalarr.
"Lalin!" Her sabah olduğu gibi yine annem uyandırıyordu beni. Dün geç saatte eve gitmek zorunda kaldığım için müdür yarın normal saatten biraz daha geç gelebileceğimi söylemişti. Ben de tabii ki kabul ettim.
"Lalin duymuyor musun beni? Kime sesleniyorum ben?"
"Geliyorum." diye seslendim odamdan. Kalktım ve hazırlandım. Üniformamı giyip kahvaltı yapmak için annemin yanına indim.
"Bugün az az yemek yok. Doğru dürüst kahvaltı yap azıcık, hiçbir şey yemiyorsun." diye sitem etti annem bana.
Oturup yemeye başladım. Yiyebildiğimi yedikten sonra ayağa kalktım ve annemin yanına gidip öptüm.
"Hadi görüşürüz." dedim ve kapıya ilerledim.
Üstümde üniformam kargo pantolonum ve altıma da botlarımı giymiştim.
Arabaya binip karakola doğru yol almaya başladım.
Evet, karakolda başkomiser olarak çalışıyordum.
...
Karakola geldiğimde arabamı park edip indim ve içeri doğru yürümeye başladım. Koridordan geçerken diğer polislere ve müdürüme selam verip odama doğru yürüdüm.
Oturup dosyalara bakmaya başladığımda kapım tık tıklandı.
"Gir!" diye seslendim. Ve içeri Seren girdi.
"Komiserim yarın yeni bir polis atanacakmış buraya da bilmek istersiniz diye düşündüm." dedi.
"Tamam, Seren güzel düşünmüşsün teşekkür ederim." dedim. Tam kapıdan çıkıp giderken aklıma gelmesiyle durdurdum onu.
"Seren bu yeni gelicek olan polisin bilgileri var mı?"
"Olması gerek komiserim. Bir bakayım ben." dedi gülümseyerek ve çıktı.
...
Seren 10 dakika sonra gelmişti ve atanacak olan polisin dosyasını vermişti. Ben de işimin olmamasını fırsat bilerek epey incelemiştim adamı.
İsmi Pamir Atıcı'ydı. 28 yaşında ve birkaç yıldır bu işi yapıyordu. Benden fazla çalışmış olmasına rağmen küçükkenki olan hevesim ve bu hevesimin yıllar boyu devam etmesi sayesinde işimi başarıyla yerine getirmiş ve sınavıma girip kazanarak başkomiser olmaya hak kazanmıştım.
Ayrıca böyleyken kafam fazlasıyla rahattı. Herhangi bir nöbetim yoktu. İstisnalar dışında belirli saatlerde çalışıyordum. O istisnalar genelde dosya incelemek oluyor.
...
Tüm işim bitmişti. Eve gitme vaktim de gelmişti ayrıca. Üstüme ceketimi giyip aynı koridorda yürümeye başladım. Koridorda tanıdık yüzleri görünce onların yanına gittim.
"Nabersiniz?" diyerek daldım ortaya.
"İyiyiz komiserim siz?" dedi Seren.
"İyiyim ben de. Şu yeni atanan ve yarın gelicek olan polisten haberiniz var mı?"
"Var. İşinde başarılı olduğu söyleniyor. Operasyonlarında da aynı şekilde." diyerek sorumu cevaplamış oldu Barın da.
"Güzelmiş o zaman," dedim etrafa göz gezdirirken.
"Desene iyi bir polis katılıyor aramıza." derken çoktan ayağa kalkmıştım bile.
"Öyle vallahi komiserim. İyi geceler size bu arada."
"İyi geceler hepinize. Siz de geçin evlere uykunuzu iyi alın her an ne olacağı belli olmuyor." dedim ve yürümeye başladım.
"Tamamdır başkomiserim." dedi dedi Barın.
Arabama bindim ve müzik eşliğinde sabah geldiğim yolu gitmeye başladım.
...
Binaya girdiğimde anahtarla kapıyı açıp sessiz adımlarla içeri girdim. Gerçekten yorulmuştum ve biran önce üstümdekilerden kurtulup uyumak istiyordum.
Üstüme eşofman takımımı giydiğimde kendimi yatağa attım. Rahat bir uyku dileyerek gözlerimi kapattım.
-427 kelime ile giriş bölümümüzü kapatıyoruuz
İlk bölüm bittiiiii! Umarım beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARAKOLLARDAYIZ
Action"Operasyondayken yakalanmak ayrı bir keyifli oluyor biliyor musunuz?" "Ne operasyonu? Mal kaçırma operasyonu mu?" Soğuk bir sesle sordum. Cevabı biliyordum aslında. Adam polisti büyük ihtimalle. Ama yine de sormak istemiştim. "Polisim ben." "Biliyor...
