KARAKOLLARDAYIZ

10. Bölüm

Evettt Lalin'imizi ilk defa göreceksiniz. Aklınızda nasıl canlandı hiçbir fikrim yok.

Medya: Lalin Aşkın Bademci

Hastaneyi kısaca inceledikten sonra içeri girdim, hastane sakin görünüyordu. Gözüme çarpan danışma tabelası ile o tarafa doğru yürüdüm. Adım seslerimi duyan kadın bana bakmıştı.

"Buyrun?" Dedi gülümseyerek. Çantamdan cüzdanımı alıp içinden polis kimliğimi çıkarttım ve kadına gösterdim.

"Başkomiser Lalin Aşkın Bademci. Kaza sebebiyle gelen bir çift varmış. Sahra ve Ahmet Akar." Dedim soğukkanlılıkla. Kadın beni dinledikten sonra bilgisayarına döndü ve Seren'in ailesine baktı. Onu beklerken etrafa bakıyordum ve kulağıma klavye tuşlarının sesleri geliyordu.

Yaklaşan adım sesleri ile arkamı döndüm Barın'lar gelmişti. Onlara bakış atarken danışmanın sesi ile irkildim ve ona geri döndüm.

"Ameliyathanedeler ikisi de. Koridorun sonundaki sağ taraftan ilerleyince bulursunuz." Dedi.

"Kaza nerede olmuş?" Dedim. Arkamdaki bakışları hissederek.

"Neden bu bilgiyi istiyorsunuz ki?" Demesi ile sakin olmaya çalışarak gözlerimi kapattım ve birkaç saniye sonra açtım.

"Hanımefendi işim bu benim ya hani. Kaza kasıtlı mı  olmuş anlamam gerekiyor, ona göre ceza veriyoruz." Dedim sakin bir sesle fakat her kelimemi baskın bir şekilde söylüyordum.

"Kusura bakmayın, haklısınız. ******** Bölgesinde olmuş kaza." Dedi.

Kafamı sallayıp az önce tarif ettiği yere doğru yürüdüm.

"Lalin!" Yürürken Barın'ın seslenişini duymamla durup arkamı döndüm.

"Efendim?"

"Özür dilerim. Yaptığım saçmalıktı, biliyorum ama o an tavırların umursamazca göründüğü için istemsizce o şekilde davrandım." Dedi pişmanlığını olabildiğince belli ederek.

"Tamam, sorun yok." Dedim gülümseyerek ve ardından devam ettim. "Fakat daha fazla oyalanmamam gerek." Dediğimde kafasını sallamakla yetişmişti.

...

1 saat...Tam 1 saattir olayı çözmek için uğraşıyordum. Hastanede işim bitmiş kamera kayıtlarına bakmak için çıkmıştım bile.

Masaya oturmuş bilgisayara dikkatlice bakıyordum. Sonunda kaza dakikasına gelmiştim. Araba zaten sağ sol yapıyordu büyük ihtimalle sürücüsü sarhoştu. Sinirlerime hakim olamayarak ellerim yumruk oldu. Yavaşça masadan kalktım ve kapının kenarında beni bekleyen görevliye döndüm.

"Bir şey buldunuz mu komiserim?" Dedi.

"Buldum fakat eksik. Plakası 34 ** 7890 olan aracın sahibini öğrenmek istiyorum, şu an bulabilir misin?" Dedim. Adam biraz düşünür gibi oldu ve kafasını yavaşça aşağı yukarı salladı.

"Uzun sürebilir belki ama bulurum." Dedi gülümseyerek. Teşekkür eder anlamda gülümsedim.

...

"Buldum Lalin Hanım!" Dedi sevinçle. Telefobumla uğraşırken duyduğum cümlesiyle ben de gülümseyerek kafamı hızlıca kaldırıp ona baktım.

Yanına gidip bilgisayara bakmamla şaşkınlığım, yavaş yavaş solan gülümsememin yerini aldı.

"Sarp...Sarp Sarkaya." Dedim kısık çıkan sesimle. Tamam bu sondu dedikçe bir şekilde karşıma çıkıyordu bu adam!

Bunu demek istemezdim ama tesadüf Aşkın...
Seni de tesadüfünü de...
Aşkın! Ayıp. Sana yakışıyor mu bu cümleler?
Kendi içsesimle olan konuşmama daha da sinirlenerek eğildiğim masadan kalktım ve annemi aradım. Birkaç kez çaldıktan sonra açıldı.