It's the longest dream I had. The longest dream I wish I never had.
It hurt, painful, and scary but I know you are there, that makes me feel safe for some reason. Ang sakit at takot na naramdaman ko nung araw na yun ay babaunin ko hangang makapiling...
"It's the longest dream I had. The longest dream I wish I never had..." saad ko sa sarili ko nang mapark ko ang aking sasakyan. nilagay ko ang aking shades at kinuha ang isang bouquet nang bulaklak sa likod na upuan nang sasakyan ko. The bouquet contains white and yellow chrysanthemums. Meron din nakahalong white orchids rito. Kinuha ko narin ang aking handbag na nasa tabi ko lang.
Nang bumaba ako sa aking sasakyan ay agad na nanuot ang lamig nang simoy nang hangin sa aking balat. I adjusted my sunglass as I walk to my destination. Hindi rin nagtagal ay narrating ko rin ang aking sinadya rito
The grass is greener this time. May ilan-ilan tuyong dahon na nagkalat sa paligid.
"Insan..." binasa ko ang nasaharapan ko "...sorry ngayon lang ako naka punta" hinawi ko pa ang ilang dahon nanaka kalat sa puntod.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Sorry hindi ako masyadong magtatagal. Dadalawin ko pa ang iba"
Sa hindi kalayuan ay ang puntod ni Ryan kung saan pinagtirikan ko din siya nang kandila
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tulad nang pagdalaw ko sa pinsan ko ay nagtirik ako nang kandila para sa kaibigan ko. kinausap ko ang puntod ni Ryan nang sandali bago magpasyang puntahan na ang susunod kong kaibigan.
Buti na lang sa iisang cemetery inilibing ang aking mga kaibigan. Dahil rito ay hindi ako nahihirapang bisitahin sila. Kahit panandalian lamang
"Luke..." saad ko habangsinisindihan ang pink na kandila sa gilid nang puntod niya "...The candle iscute. I hope you can see it"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tila ba sumagot ang kaibigan ko dahil may hangin na umihip ngunit hindi naman namatay ang apoy nang sinidihan kong kandila
Hindi rin naman ako nagtagal sa puntod ni Luke at pinuntahan na angpuntod ni Damian
"I'm sure, Damian. Isa ka nasa mga bituin ngayon..." saad ko habang nakaluhod "...Please guide me up there"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi kalayuan sa puntod niDamian ang kay France. Nang makarating ako sa puntod ni France agad ko ding nilapagang mg adala kong bulaklak. Kinuha ko ang isang kandilasa bag ko at lighter at sinidihan ito sa gilid nang gravestone. Nang masindihanko ito ay marahan kong hinawi ang mga letrang naka ukit rito
"I miss you..." Saad ko at lumuhodat nilagay ang bugkos nang bulaklak sa puntod na nasa harapan ko "...So much"bakas sa boses ko ang pangungulila
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Inalis ko ang sunglass ko. Dalawang buwan na ang nakakalipas simula nung araw nayun, nung aksidenteng yun. Bakas parin sa mukha at katawan ko ang sugat at pasa na aking natamo nang araw nayun. Lumipas man at mawala man ang aking mga pasa, maghilom man ang aking mga sugat, ngunit ang alaala ko nang araw nayun ay habang buhay ko nang babaunin.
"It hurts, it's painful, and scary but I know you are there, that makes me feel safe for some reason. Ang sakit at takot na naramdaman ko nung araw na yun ay babaunin ko hangang makapiling ko kayo ulit." Tumayo ako mula sa pagkaka luhod
"This gift..." hinawakan ko ang kanang mata ko "...aalagaan ko ito, France. Promise"
Nang dahil sa aksidenteng natamo naming nabulag ako. The accident damages the iris of both my eyes. Kung hindi dahil sa pag donate nang mag-asawang Lopez sa iris ni France ay bulag na sana ako. Nung maging successful ang operation saka ko lang nalaman na si France pala ang humiling na maging eye donor ko. hindi man daw maintindihan nang mag-asawang Lopez kung papano nalaman ni France na I need the eye donor hindi rin sila nag dalawang isip na ibigay sakin ang mat ani France nung nalaman nilang kailangan ko na ito.
"The gift you gave me, the second life and chance to see the world you once love dearly..." muli kong sinuot ang sunglass ko upang matago ang ilang pasa at sugat sa mukha ko "...I'll treasure it. I know it's hard. It won't be easy, but for you my love I'll live on. Goodbye. Until we meet again in once upon a dream."
