ONCE UPON A DREAM

CAPITULUM TREDECIM

Paz's POV

"No!" saad ko habang nakatawa malapit kila Lirma

Tinulak nung lalaki si Lirma sa kama nito dahilan upang mapahiga siya roon. Agad din pumaibabaw ang lalaki at hinawakan ang dalawang kamay ni Lirma at pinagsasamantalahan niya ang dalaga.

"Hmmmm..." tinatakpan nang kamay nung lalaki yung bibig ni Lirma dahilan upang hindi makasigaw si Lirma sa ginagawang panghahalaw nang lalaki sa kanya. Sunudsunod din ang agos at pagpupumiglas ni Lirma kaso isang suntok at sampal sa sikmura at mukha ang tinamo nang dalaga sa kamay nang lalaki

Patuloy ang ginagawa nnag lalaki at hindi pinapansin ang pagiyak ni Lirma nang makita ko ang tingin ni Lirma sa pintuan. May gewang ang pintuan at kapansin pansin ang dalawang pares ang mga mat ana nakatigin doon. Sila Maria at Fernan na tahimik at mataman na nakanuod sa pintuan. Hindi ata napapansin nang lalaki ang dalawang bata sa pinto at tanging si Lirma lang nakakapansin dito, maliban sakin. Halos masuka ako sa ginagawa nung lalaki kay Lirma. Nang maalala ko kung sino ito. Mula sa pinakitang litrato ni Luke kanina ay nakita ko ito roon sa family picture ibigsabihin ay kapatid ito ni Lirma.

"Sick bastard" saad ko nang mapagtanto ko ito. Ngunit dahil hindi ako naririnig at nakikita nang mga ito ay walang talab ang aking pagsigaw. Sinubukan kong hawiin ang binata sa ibabaw ni Lirma ngunit tumagos lang ako. inis, awa, at maglulumo ang nararamdaman ko maliban sa pagkalito at takot. Gusto ko man tulungan si Lirma ay hindi ko magawa. Binitawan nung lalaki ang isang kamay ni Lirma upang ipasok sa saya nung dalaga dahilan upang mabakante ang isang kamay nito. Nakita kong may inaabot si Lirma sa bedside table niya. Isang maliit na envelope knife ito. Hindi rin nag tagal ay naabot niya ito at walang pagaalinlangan na isinaksak sa likod nang lalaki. Agad naman umaray ang lalaki at umalis sa ibabaw ni Lirma. Dahilan para masipa ito nang dalaga at tuluyan nang mapaupo sa sahig. Hawak parin ni Lirma ang maliit na patalim

"Run" wala sa sarili kong saad

Ngunit hindi tumakbo o umalis si Lirma bagkus ay hinihingal na muling sinaksak ang lalaki paulit-ulit hangang sa hindi na gumagalaw ito o humihinga nagkalat ang dugo mula sa lalaki. Ang puting bistida nang dalaga ay nakulayan nan ang pulang dugon ang kapatid. Nang mukhang masigurado ni Lirma na hindi na gumagalaw ang lalaki ay agad niya tinungo ang pinto. Dahan dahan ang pagbukas niya at tumanbad roon ang dalawang batang tahimik sa umiiyak. Magkayap silang dalawa at walang imik sa humihikbi naka upo sa sahig.

"Ahhh!" impit kong sigaw nang biglang isaksak ni Lirma ang maliit na kutsilyo sa batang babaeng si Maria. Mukhang tumama ito sa gilid nang leeg niya na agad na naputulan nang hininga. Nanginginig ang batang lalaki nasa sobrang takot ay hindi na makasigaw o galaw. Gamit ang dalawang kamay ni Lirma ay sinakal nito ang batang lalaki.

"Lirma" hindi ko mapigilan ang maluha dahil sa halo-halong nararamdaman. Takot, pagkalito, kaba, inis, at pighati. Habang pinapanuod kung papano sakalin ni Lirma ang bunsong kapatid. Nagpupumiglas ang batang lalaking si Fernan ngunit dahil mas malakas ang ate niya ay wala rin itong magawa hangang pati ito ay malagutan nan ang hininga.

Dahan-dahang tumayo si Lirma nang matapos patayin ang mga kapatid nito

"Lirma bakit" hindi ko mapigilan na tanungin ito