Paz's POV
"There's a coffin"
"Not just one nor two or three..." pagak na tumawa si Ryan "...but eight fucking coffins"
"Gago..." sita ni Luke "...Anong nakakatuwa diyan. Ang Mabuti pa ay umuwi na tayo"
Bumitaw ako sa pagkakahawak ko kay France at lumapit sa isa sa mga coffin na sinasabi ni Ryan. Parepareho ang disenyo nito. May mga kandado sa bawat sulok ang kabaong kaya hindi basta basta nabubuksan. Hindi ko alam ang dahilan pero may naguunyok sakin na lapitan ang mga ito. Yari sa makapal na kahoy ang mga kabaong. Tila ba may bumubulong sakin na lumapit rito. Dahan dahan kong hinawakan ang isa sa mga kabaong nang biglang may malakas na hangin na bumuga at isang mahabang ungol ang kasama nito. Dahil sa malakas na hangin ay may mga alikabok na tumama sa mga mukha naming kaya lahat kami napapikit. Narinig ko din ang mga ilang mura at pagimpit nang mga kaibigan ko dahil sa pag kapuwing. Ang ilan pa samin ay umubo
"France" saad ko at dahan dahan minulat ang mga mata. Kinukuskus ko ang mga ito nang mapagtanto kong wala na ako sa basement.
"France!" muli kong sigaw ngunit tila wala aking mga kaibigan
Mukhang nasa ikalawang palapag ako. naalala ko kasi ang mga ilan-ilang disenyo nung lumabas kami nang aking silid
Naglakad ako sa mahabang hallway nang bahay. Tila ba bumalik ako sa aking managinip. Maayos muli ang bahay at tila buhay na buhay ito. May mga lampara na nakasindi at mga ilan-ilang kandila. Tinungo ko ang kuwarto kung saan kami naroroon kanina. Nang malapit na ako ay nakita ko ang medyo naka awang na silid. Akoy lumapit roon at nakita ko si Lirma na naka upo sa isang malaking salamin habang nagsusulay sa habang buhok nito. She is even humming a song as she slowly and gracefully combs her hair with her payneta comb. The payneta is decorated with gold and silver. It also had sone intrinsic design carve in it. I slowly approached her without even saying any words. Alam kong hindi niya ako nakikita o naririnig dahil narin sa hindi ko makita ang aking imahe sa kanyang salamin. Hindi ko rin maintindihan kung bakit akong muli narito o kung bakit ko siya nakikita. Ito ba ay tunay na naganap sa pamamahay na ito o tanging panaginip ko lang. Pero bakit ako, bakit ako lang.
"Lirma" wala sa aking sarili saad. Alam kong ito ang pangalan niya. Mayamaya ay biglang tumigil sa pagsusuklay si Lirma at gulat at takot ang remihistro sa kanyang maamon mukha habang nakatingin parin sa salamin. Agad kong sinundan ang kanyang tinitingnan at nakita ko ang isang binata na pumasok sa silid at sinara ang pintuan.
"Hermano Marcial" saad ni Lirma at agaran at balisang tumayo para harapin ang bagong dating na kapatid
"Lirma" saad nito. Sa hindi alam na kadahilanan ay tumayo ang aking mga balahibo dahil sa pagtawag nito sa kanyang kapatid. Dahan dahan namang lumapit ito kay Lirma. Laking gulat ko nang biglang higlitin nung lalaki si Lirma at halikan sa leeg.
"No!" saad ko habang walang magawa sa pagsasamantala nang lalaki kay Lirma. Natutup ko ang aking bibig
A/N:
actually this was supposed to only have ten chapters, pero humaba siya. so I extended it for a couple for chapters. Hope you like this story. Please feel free to leave a comments and vote. I also have other stories that are completed already feel free to read on those too. Thanks...XoXo
BINABASA MO ANG
ONCE UPON A DREAM
Mystery / ThrillerIt's the longest dream I had. The longest dream I wish I never had. It hurt, painful, and scary but I know you are there, that makes me feel safe for some reason. Ang sakit at takot na naramdaman ko nung araw na yun ay babaunin ko hangang makapiling...
