24

2.1K 139 0
                                    

#Mr_අතිපණ්ඩිත
               ♥️ 24 කොටස ♥️

ඇස් දෙක පියාගෙනම තප්පර ගාණක් ගෙවෙන්න ඇති. හිතින් විඳගත්ත මම ඒ හාදුවෙ උණුහුම. කෙනාර් මගෙ නළලෙන් දෙතොල් ගන්නව දැනුණත් එයාගෙ හුස්ම තප්පර ගාණක් යනකන්ම මගෙ නළලට වැටෙනව දැනුණ. හෙමීට ඇස් ඇරිය මම මොහොතකින්.

ගෙදර ඉස්සරහ තිබ්බ කහ පැහැ විදුලි බල්බයෙ ආලෝකයෙන් කෙනාර්ගෙ මූණ පැහැදිලිව පෙනුණ මට. ඒ ඇස් නතරවෙලා තිබ්බෙ මගෙ මූණෙ. දිලිසෙන අමුතු දිස්නයක් ඒ බැල්ම අස්සෙ තිබුණ. කෙනාර් මගෙ කම්මුලකට අත තියල මද හිනාවක් එක්ක යන්න හැරෙද්දි පපුවට මොකක්දෝ උනේ ඇයි කියල තේරුණේ නෑ. හැබැයි එවෙලෙ එයා යන එකට හදවත පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ කියන එකනම් තේරුණා මට හොඳටම. හිටගෙන බලන් හිටිය මම කෙනාර් ඈතට යනකන්ම.

දිර්ඝ ගමනක විඩාව තදින් ඇඟට දැනුණත් මම ගේ ඇතුළට යන්නෙ නැතිව  කෙනාර් ගේට් එකෙන් එළියට ගිහිනුත් සෑහෙන වෙලාවකින් පස්සෙ තමයි මම ඇතුළට ආවෙ.

ඇවිත් එහෙමම නුවර ලොකුඅම්මට කෝල් එකක් ගත්ත මම. මොකක් නමුත් වරදකාරී සිතුවිල්ලක් දැනුණෙ ලොකු අම්මට කෙනාර් ගැන නොකියපු නිසා. එයා මෙහෙ ඇවිත් වෙඩින් එක දවසට කෙනාර්ව දැක්කම දුක හිතෙයි. අනික මම නිකන් එයාද රැවැට්ටුව වගේ වෙයි. ඒ නිසා ඒ ගැන කියන්න ඕනෙ කියල තීරණය කරා මම.

"හෙලෝ ලොකුඅම්මා"

"දෝණි.. ගෙදර ගියාද පුතේ?"

"ඔව් ලොකුඅම්මා දැන් ටිකක් වෙලා ඇවිත්"

"හ්ම්ම්.. මාත් දැන් මේ ගෙදර ආවෙ ඇඟ සෝදන් ආයෙම යන්න ඕනෙ"

"බෙහෙත් බීවද ?"

"ඔව් දෝණි කලින්ම බෙහෙත් බීවා. කට්ටිය කාල බීල ඉවර උනාම ටිකක් අස් පස් කරල එහෙන් ආවෙ මේ."

"හ්ම්ම්..ලොකු අම්ම මේ..."

මම කතා කරේ ටිකක් ලැජ්ජාවෙන්.

"ඇයි දෝණි"

"ඔයාට බඩ්ඩක් කියන්න තියන්න තියනවා"

"හහ්.. මොකක්ද දැන් ඔය  බඩ්ඩ?"

"ලොකු අම්ම අර කෙනාර් කියල කෙනෙක් හිටියෙ.. කෙමිත අයියගෙ යාලුවෙක්.."

Mr.අතිපණ්ඩිත Where stories live. Discover now