Mr.අතිපණ්ඩිත

22

#Mr_අතිපණ්ඩිත
                ♥️ 22 කොටස ♥

ඇත්තටම හිතට බයක් දැනුණෙ එතන පිරිමි ළමයි ගොඩක් හිටපු නිසා. මොනවහරි ප්‍රශ්නයක් උනොත් කියල හිතුණ. ඒත් කෙනාර් අතින් පයින් හෝ කටින් කියන්න ඕනෙ කතා සේරම නිකන් ඇස් වලින් කිව්ව වගේ අර මගක් ඇවිත් නතරවෙලා ඉන්න පිරිමි ළමය දිහා බැලුවෙ. ඊළඟට තවත් රළුවට තදකරගත්ත මගෙ අත එයාගෙ ලොකු ඇඟිලි අස්සට. ඊළඟට අර පිරිමි ළමය එක්ක වචනයක්වත් නොදොඩා කෙනාර් මගෙ අතින් අල්ලන් ඉස්සරහට ඇවිදන් ගියේ තැනක බැරිවෙලා යන තමන්ගෙ දෙයක් අරන් යනව වගේ.  

එවෙලෙ කෙනාර්ගෙ ඒ හැසිරීම ගැන හිතේ ඇතිවුණේ පැහැදීමක්. හැමතිස්සෙම මට සැරකරනව වගේ එයා එතනත් ඒ පිරිමි ළමයි එක්ක පැටලෙයි කියල හිතුවට කෙනාර් ඒ වෙලේ කටයුතු කරේ ගොඩක් බුද්ධිමත් විදියට. කෙනාර්ගෙ අතේ උණුහුම ඕනෑවටත් වඩා දැනුණ මට. කා(ර්) එක ගාවට ඇවිත් මං දිහා නොබලම කෙනාර් මගෙ අත අතහරිනකොට නොතේරෙන දුකක් වගේ හැඟීමක් දැනුණ හේතුව දන්නෙ නෑ මම. හිතන්න ගියෙත් නෑ ඒ ගැන.

වචනයක් කතා නොකරම කෙනාර් මට නගින්න කා(ර්) එකේ පිටිපස්සෙ දොර ඇරල බැලුවෙ මං දිහා. ඒ බැල්මෙ හීනියට කේන්තියක් ගෑවිලා කියල අඳුරගන්න පුළුවන් උනා මට. තප්පර ගාණකට කෙනාර්ගෙ ඇස් මත්තෙ රැඳුණ මගෙ ඇස් බිමට යොමාගන්න ගමන් මම කා(ර්) එකට ගොඩවුණා. ඊළඟට කෙනාර් ඩ්‍රයිවින් සීට් එකට නගින්න යනකොටම ඇහුණෙ නිරාන් කතා කරනව. ඒ දෙන්න හිටියෙ කාර් එක නවත්තල තිබ්බ තැනත් එක්කම තිබ්බ වංගුවත් එක්කම තිබ්බ පාර අයිනෙ පොටෝ ගහන ගමන්.

"ඒහ් දෙන්නත් එක්කම වරෙන්කො"

"මොකටද?"

වාහනේ දොරත් අල්ලන් කෙනාර් අහන්නෙ එක ඇහිබැමක් රැලි කරන්.

"පණ්ඩිතය නොවී වරෙන්"

ඊළගට කෙනාර් ඉස්සරහ දොර වහල ඇවිත් මගෙ ළග පිටිපස්සෙ කා(ර්) එකේ දොර ඇරිය. යන්තම් ඇස් වලින් විතරක් කියන ඒ සමහර දේවල් සමහර වෙලාවට තේරුම් යනව දැන් දැන් මටත්. මමත් නිහඬවම බැස්සම කෙනාර් දොර වහල ලොක් කරා වාහනේ. බැහැල අපි දෙන්න සමාන්තරව වගේ ඇවිදන් ගියේ අනීෂලා හිටපු තැනට.