27

1.7K 118 0
                                    

#Mr_අතිපණ්ඩිත
                  27 කොටස

"මේ මැරේජ් එක කැනසල් කරමු."

හුස්ම ගන්නත් අමතක වෙලා වගේ ඇහිපිය නොගහම කෙනාර් දිහා බලන් හිටියෙ. කෙනාර්ගෙ ඇස් වල තිබ්බෙ කේන්තියක්. ඒත් ඇයි කියල හිතාගන්න බෑ. අපි දෙන්නගෙ ඇස් තප්පර ගාණකට පැටලිලා තියෙන්න ඇති. හිතාගන්න බෑ මට. කෙනාර්ට මොකක්ද ඒ එකපාරටම උනේ කියල. මම කළේ ඇස් දෙක ලොකු කරන් කෙනාර් දිහා බලන් හිටපු එක.

මම ඇහුණ දේ විශ්වාස නැතුව වගේ කෙනාර්ගෙ ඇස් දිහා බලාන හිටියෙ.

මගෙ දිහා බලන් හිටපු කෙනාර් තප්පරේකට මගෙ ඇස් වලින් ඒ ඇස් අහකට ගත්තේ ඒ ක්ෂණිකව හුස්මක් ඉහළට අරන් පහළට දාන ගමන්. ඊළඟට ආයෙම එයා මගෙ ඇස් දිහා බැලුව.

කලින් ඒ ඇස් වල තිබ්බ කේන්තිය එවෙලෙ තිබ්බෙ නෑ. පුදුමයි. තප්පර ගාණකට එහෙම මිනිස්සුන්ගෙ හැඟීම් වෙනස් වෙනවද? ඒත් ඒ ඇස් වල තිබ්බා කලකිරීමක් වගේ හැඟීමක්.

"මේ මැරේජ් එක නවත්තන්න වෙනව මට!"

ආයෙම පාරක් කෙනාර් මගෙ ඇස් දිහා බලලා කීවෙ සෘජුව. හොල්මනක් දැක්කා වගේ මම එයා දිහා බැලුවෙ. එහෙම කලින් කීවට මම හිතුවෙම නෑ ඒක එයා ඇත්තටම කියන්නෙ කියල. ඒත් එයාගෙ කලබල ගතියෙන්, ඒ ඇස් වල තිබ්බ සෘජු බැල්මෙන් මට ඒ මොහොතට ගොඩක් දේවල් තේරුණා.

"මො..ක..ක්  ද?"

ගොත ගැහුණ මගෙ වචන. පපුවත් එක්ක හිරවෙලා වගේ දැනෙන්නෙ ඇයිද මන්දා. අමාරුවෙන් අහගත්තෙ ඒ ටික. දැනුණ මට කෙනාර්ගෙ අතැඟිලි තවත් තද වෙනවා මගෙ උරහිසේ. වේදනාවක් දැනෙණ තරමටම.

"මම කීවෙ මට...ශිට්"

එතකොටම කෙනා‍ර්ගෙ ෆෝන් එක රින්ග් උනා. එයා මාව අතෑරල කලබලෙන් කෝල් එක ආන්ස්වර් කරේ මං ගාවම හිටගෙන මට පිටුපාන ගමන්. ෆෝන් තිරය මතට යොමු උන එයාගෙ ඇස් වල ඒ බැල්ම මගෙ ඇස් වල ගෑවීගෙන ගියා යන්තම්.

"කියන්න"

"......"

"හ්ම්ම්"

"......"

"නැහ්"

"........"

"හ්ම්"

Mr.අතිපණ්ඩිත Onde histórias criam vida. Descubra agora