ဒေါက် ဒေါက်!!
သူ့စိတ်ကိုဖမ်းစားသွားသောအလုပ်သင်ကောင်လေး၏အချက်အလက်များကိုကြည့်နေစဥ် တံခါးခေါက်သံကြောင့် ဖိုင်ကိုပိတ်လိုက်ကာ
"ဝင်ခဲ့"
ဝင်လာသောသူကို ကြည့်လိုက်မိတော့ ထိုကောင်လေး။အလုပ်ဆင်းတာ ဒီနေ့ကနှစ်ရက်မြောက်နေ့ပင်။သူ့ကိုဘယ်လိုစကားတွေနဲ့ဆိုဆုံးမဦးမလဲမသိတာမို့ ထယ်ယောင်းမျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိပြီး ရှေ့မှကောင်လေးကိုအကဲခတ်မိသည်။ဒီနေ့တော့ ကြက်သွေးရောင်ရှပ်အင်္ကျီကို မီးခိုးရောင်နက်ခ်တိုင်နှင့်ဝတ်ထားသောကြောင့် အနည်းငယ်လူကြီးဆန်နေကာ အနက်ရောင်စတိုင်ပန်နှင့် တွဲလောင်းများလည်းမပါသောကြောင့်မြင်ရတာရှင်းလင်းနေသည်။
ရွှေရောင်ဆံပင်များကိုတော့ အလယ်ခွဲကာ ချထားသောကြောင့် နဖူးထက်ဝဲကျနေခြင်းသည် ထိုအလုပ်သင်ကောင်လေးနှင့်ကြည့်ကောင်း၏။ရုတ်တရက်ကြီး ထယ်ယောင်းကြက်သေသေမိသွားသည်။သူဟာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင်သေချာမကြည့်ဖူးပါဘဲ သူ့ကိုစွာတေးလန်သွားသောအလုပ်သင်ကောင်လေးကိုခွဲခြမ်းနေသည်တဲ့လေ။
ဝုန်း!!
"ဒီမှာ လူကြီးမင်း ကျွန်တော်ခေါ်နေတာကြားလား"
သူ့စားပွဲပေါ်ကို ဖိုင်များပစ်ချကာ အော်လာသောကောင်လေးကြောင့်အသိပြန်ဝင်လာပြီး စူးကြည့်ပေးလိုက်သော်လည်းထိုကောင်လေးပေမို့ သူ့ကိုပြန်ကာစူးကြည့်လာ၏။
"ကြားတယ် ဘာလဲပြော"
"ကြားတယ်ဆိုလည်းဘာလို့ပြန်မေးနေသေးလဲ..
မထင်ရဘူးနော်လူကြီးမင်းပုံစံနဲ့ညာတတ်တယ်"
စိတ်ပျက်သလိုပြောလာသောထိုအလုပ်သင်ကောင်လေးကြောင့် ထယ်ယောင်းသွေးတက်သွားရကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ထိုကောင်လေးမျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်၍
"ဘာလဲ ပြောမှာဖြစ်ပြော"
"ကျွန်တော်marketingသွားရမှာ အဲ့ဒါလူကြီးမင်းကိုလာခေါ်တာ"
ထယ်ယောင်းမျက်လုံးပြူးသွားကာ သူ့ကိုယ်သူလက်ညှိုးထိုး၍ပြတော့ ခေါင်းညိတ်ပြလာသည်။
'ဒီကောင်လေးကတော့ ဘယ်သူ့ကိုဒီလိုလာလုပ်နေတာလဲ'
တကယ်ကြီး သူ့ကိုလာခေါ်နေတာလား။သတ္တိတွေရှိနေလိုက်တာ။
