BOSES NI OTOR(Nagmamaka-awa Version): Nag-mamaka po ako Please pakisupport naman po ng kwentong inilahok ko sa 20 chapter Challenge ng isang Publishing Persona. Ang pamagat po ng Kwento ay "The Poging Dead" po, wala po siya dito sa watty. Dun po siya matatagpuan sa blog nung Publisher Persona. Need ko po ng support niyo via:
(i) Share the Story via your Google Account (Pag Desktop gamit niyo)
(ii) Share the Story via your Facebook and Twitter Account (Mobile User)
(iii) Then Comment po kayo Evertime mabasa niyo yung Update.
Plese po nagmamaka-awa po ako pag natapos ko po kase yung 20 Chap nung kwento ito po ang maaring maging Premyo:
(i) 500 pesos for the story na natapos, Another 500 pesos pag madami ang share at comment na tototal into 1000. Then another 500 peoso pag nagustuhan ng mga Editor yung Story. (Siguro magbabase sila sa mga reaction ng Commentor's)
(ii) Mapapublish yung Story via eBook at Book.
(iii) Maari rin mapublish ang iba kong Story like SS Series.
KAYA NAMAN PO SANA MATULUNGAN NIYO AKO, PIEM NIYO PO AKO PARA SA DIRECT LINK NUNG MGA CHAPTER at KUNG MAY IBA PA PO KAYONG KATANUNGAN. Maraming Salamat Po!
|GANNY|
Nang sinabi ni kuya na tatawag siya, dahil daw sa isang importanteng sasabihin ay mabilis akong nagpa-alam kay Brenth upang pumunta dun sa gawing likuran nitong bahay na aming tinutuluyan.
Dumaan sa may maraming puno ng saging at lumabas ako dun sa may mababang bangin na nasa baba ay isang kwadradong palayan. Napakaganda ng lugar, napakatahimik at animo'y ako lang ang nasa gawing yun habang nakatingin sa malapit ng dumilim na kalangitan at sa mga ibong nagsisilayagan sa ere.
"Hello"- Pagsagot ko sa tawag na kanina pang naka-standby. "Bat ngayon mo lang sinagot?"- tanong ni Zhabby.
"Ano bang sasabihin mong importante?"- Iritang sagot ko sa aking kuya.
"Umuwi ka na"
Bigla akong napahinto at nagtataka sa sinabing iyon ng seryosong boses niya. Kilala ko si Zhabby alam ko kung kaylan siya nakikisakay sa kagaguhan ko at kung kaylan siya seryoso.
"Umuwi? Bat mo ako pinapa-uwe?"
"Pinapa-asikaso ko na sa Secretary natin diyan, yung mga papeles mo. Dito ka na mag-aaral sa America"
"Zhabby huwag mo nga akong pinagloloko! Wala ako ngayon sa mood makipaglokohan"
"May sakit si Mama, nasa malubha ang ayos niya ngayon. Gusto ni Mama na makita ang sutil niyang anak at gusto niyang makita ka niya habang nagpapagamot siya. Pati na rin si Papa gusto niyang dito mo na tapusin ang pag-aaral mo ng high school at dito ka na rin mag-aral ng kolehiyo"
"Kaylan pa sila nagkaroon ng paki-alam sa akin? Diba ayaw naman nila sa akin? Kaya dito nalang ako, dadalaw nalang ako paminsan minsan diyan"
"Pakinggan mo nga yang sinasabi mo Ganny! Unawain mo naman ang sitwasyon, paano kung tuluyan ng mawala si Mama anong gagawin mo? Iiyak tapos magsisi ka.. na sana pumunta ka nalang dito at baka natulungan mo pa siyang magkaroon ng pag-asa, matulungan mo siyang gumaling!"
Hindi ko na alam kung anong isasagod. Ang tanging pumapasok sa isipan ko ngayon ay paano na si Krib? Kung lilisan ako sa piling niya? Paano na yung mga pangako namin sa isat-isa?
Ayokong saktan siya..
Pangako ko yun sa Krib ko, sa Prinsesa ng buhay ko.
"Kung maari sana mga konting araw ka nalang diyan.. Uuwe rin ako sa Pilipinas para asikasuhin pa yung iba, Lalo na sa bahay"
