Undercover

16 - Lana

Luke kwam gelijk op mij af toen Britt en ik werden ontdekt. Ik weet gelijk dat het onmogelijk is hem vandaag te ontlopen. Ik zie Ashton gelijk op Britt aflopen, en haar een knuffel te proberen geven, die Britt ontwijkt. Een hele kleine grinnik ontsnapt uit mijn mond, en ik kijk snel om mij heen om te zien of niet iemand het gezien heeft.

'Hoi Lana.' Luke staat voor me waardoor het onmogelijk wordt om Britt nog te zien.

'Hey Luke,' zeg ik zacht. Hij gaat naast me staan, zodat ik Britt weer kan zien. Al heeft dat niet heel veel zin want ze loopt meteen weg. Ik kijk haar verbaasd aan, maar ze wordt al meegetrokken door Ashton.

'Hoe gaat het?' Ik vraag me af waarom hij niet boos op mij is. Ik hem ten slotte de hele week al genegeerd.

'Goed hoor, en met jou?' Hij haalt zijn schouders op. Calum en Michael, die wél normaal de tijd hadden genomen om hun instrumenten weg te leggen, komen op mij afstormen en geven me een knuffel.

'Waar zijn die andere twee?' Calum staat nog net niet te springen. Britts inschatting was toch wel goed over Calum voordat we naar Sydney gingen. Een puppy die wild rondspringt achter een gitaar...

'Ergens, volgens mij is Britt net ontvoert door Ashton,' zegt Luke droog. Michael en Calum grinniken terwijl ik er met een pokerface bij blijf staan.

'Hebben jullie misschien iets te drinken?' vraag ik na een kleine stilte.

'Tuurlijk, wat wil je?' Ondertussen rent Luke naar een bar, die in een hoekje staat. Hij springt over het deurtje heen en kijkt me nieuwsgierig aan.

'Wat heb je?'

'Cola, sinas, cassis, koffie, thee...'

'Doe maar water.'

'Saai hoor,' lacht Michael.

Even later zit ik op de grond, met een bakje M&M's naast me, naar de jongens die zitten te klooien op het podium. Het is best wel vermakelijk om te zien.

'Zullen we een keer op Ash's drumstel?' Michaels ogen kan ik vanaf hier zien glimmen.

'Hij vermoordt je, serieus.' Calum kijkt hem zo serieus aan dat ik in de lach schiet.

'Nou en? Hij hoort het toch niet, alleen maar bezig met Britt enzo.' Hij grinnikt maar stopt als niemand mee lacht.

'Mike, je moet het serieus niet doen. Als er iemand namelijk is die níet kan drummen, ben jij het wel. Zo meteen maak je hem nog stuk,' zegt Luke.

'Dat is gemeen.' Hij trekt een pruillip.

'Lana!' Britt komt op mij afstormen. 'Lana omg!' Ik sta snel op en ze omhelst me. 'Ik ben zo blij.'

'Dat merk ik,' zeg ik droog. In mijn oog hoek zie ik Ashton binnen komen. Als de jongens hem aankijken wordt hij helemaal rood. 'Britt? What the hell is er gebeurd?'

'We hebben uhm-' Ze kijkt me aan en slaat dan snel haar ogen neer.

'Heb je het hem vergeven?'

'Iets meer dan dat denk ik?' Ik sla mijn hand voor mijn mond.

'Dat meen je niet!' Ik probeer zo enthousiast mogelijk over te komen, maar aan Britts gezicht lukt dat niet echt.

'Je vindt het niet leuk he?'

'Jawel, tuurlijk wel.'

'Niet waar.'

'Wel.' Britt heeft wel een beetje gelijk, maar dat ga ik echt niet toegeven.

'Niet.'

'Brittie,' zucht ik. 'Ik ben blij voor je, echt waar. Zolang hij jou maar gelukkig maakt.'