Undercover

23 - Britt

Ik word wakker van het luide gesnurk van Ashton. Als ik op de klok kijk zie ik dat het nog maar zeven uur is. Slapen is geen optie meer, want het ziet er niet naar uit dat Ashton gaat stoppen met snurken, dus stap ik maar uit bed. Ik trek snel andere kleren aan en besluit een wandeling te maken.

Ik loop het hotel uit, met mijn handen in de zakken van mijn jas, en ga opzoek naar een bakkerij. Na een tijdje zoeken, vind ik eindelijk een kleine bakkerij. Ik duw de deur open en stap naar binnen. Meteen snuif ik de heerlijke geur van versgebakken brood op. Ik bestel een aantal croissantjes en nog een paar koekjes, omdat ze zo lekker zijn bij de bakker.

Als ik weer terug kom bij het hotel, komen Michael en Calum meteen op me af rennen.

'Ruik ik koekjes?' schreeuwt Calum. Ik moet lachen en knik.

'Ik moet nog ontbijten, het is de bedoeling dat we ze vanmiddag pas eten,' zeg ik als Michael de koekjes probeert te stelen. 'Ik heb wel croissantjes voor jullie.' Er verschijnt meteen een glimlach op hun gezicht.

Ik loop mee naar de kamer van Michael en Lana, want Michael zegt dat Lana al wakker is. We nemen de lift, die weer zo'n stom muziekje heeft, en stappen uit op de goede verdieping. Als Michael de deur open doet, zie ik meteen dat Lana nog rustig ligt te slapen. Ik geef Michael een dodelijke blik en probeer ze de kamer uit te trekken, maar ze zijn natuurlijk veel sterker dan mij dus dat is een hopeloze poging.

'Ze slaapt nu nog wel,' grinnikt Michael. Ik zucht als ik doorheb wat ze van plan zijn.

'Ik zal haar niet wakker maken, dan krijg je gegarandeerd een klap,' zeg ik. Ze kijken me even droog aan en halen hun schouders op.

'We kunnen haar wel aan hoor,' zegt Calum.

'Als jullie klappen willen, moeten jullie dat zelf weten. Ik ga weer terug naar mijn eigen kamer voordat ik ook geslagen word.' Ik loop de kamer uit, met de koekjes. Ik wacht een paar seconden buiten de deur tot ik Lana hoor schreeuwen, gevolgd door geschreeuw van Michael en Calum. Ik grinnik en loop weg.

~

Ik gooi mijn tas in de bus en stap in, op naar Belfast. Ik ga naast Ashton zitten op de bank en Lana komt aan de andere kant van me zitten.

'Waar is Luke?' vraagt Calum die net binnen komt lopen met Michael. Ik haal mijn schouders op en kijk mee met Ashtons spelletje waarbij hij mensen doodschiet.

'Luke is hier,' zegt Luke die net binnen komt lopen. Voor zover ik weet is het nog niet goed tussen Lana en Luke, maar Luke lijkt wel vrolijker.

'Iemand is in een goede bui vandaag,' grijnst Ashton.

'Ja, verpest het maar niet, Irwin.'

'Alleen Britt mag me zo noemen,' zegt Ashton. Luke kijkt hem beledigd aan, en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.

'Britt en ik moeten trouwens nog wat vertellen,' begint hij. Alle ogen zijn direct op hem gevestigd. 'we zijn nu officieel een stel,' zegt hij trots.

'Nou, die hadden we niet zien aankomen,' zegt Michael sarcastisch. 'Ze leken ook helemaal niet verliefd of zo.' Ik zie Ashton hem een dodelijke blik sturen.

'Nu we toch bezig zijn,' begint Calum. 'Michael en ik hebben besloten om onze relatie openbaar te maken.' Ashton verslikt zich in zijn water en ik klop hem op zijn rug.

'Je bedoelt dat jullie het gaan vertellen? Aan iedereen?' vraagt hij als hij is uitgehoest. Michael en Calum knikken allebei.

'Wat denk je dat het management daar van vindt?' vraagt hij. Calum slikt.

'Dat weten we niet, maar we zijn van plan het gewoon te zeggen zonder het te overleggen. Dan kunnen ze ons ook niet tegen houden.' Ashton knikt en richt zich weer op zijn spelletje.