KİMSESİZLER

Fotoğraf

Sabah kalktığımda dışarıda yağmur yağıyordu o an aklıma babamın o sözü geldi " Bir gün melek olursam her yağmur yağdığında buluşacağız..."

Hemen hazırlanıp dışarı çıktım. Kollarımı açtım.

" BABA!" diye bir çığlık attım. " Çok özledim baba!" dedim. Derin bir nefes aldım o sırada Melisa seslendi.

" Salak kız eve gel ıslanıcaksın! "

Dedi, yere çöktüm o kaza anı geldi aklıma o adamın yüzü yıllardır çıkmıyor aklımdan sonra dedikleri adamın dedikleri.

" Hayal! Eve gel artık! "

" Hayal! "

Kulaklarımı kapattım. " Baba! Çok seviyorum seni canım babam! "

Melisa geldi kollarımdan tutarak beni içeri götürdü, saçlarımı kuruttu.

" Kuzum alışman lazım artık ne olur."

Dedi. " Olmuyor Melisa kolay değil." dedim, ağlamaya başladık. O sırada telefonum çaldı.

0555******** arıyor...

Telefonu açtım.

" İlk günden işe geç kaldın."

" Mert bey?"

" İletişim bilgilerini bıraktın ya oradan ulaştık sana. Gelirsen sevinirim. "

" Hemen geliyorum kusura
bakmayın. "

Telefonu kapatıp çıktım. Otobüse bindim.

İlk günden geç kaldın aptal Hayal!

Off! Acaba bişey der mi? İnicrğim durağa geldiğimde indim ve şirkete girdim Mert beyin odasına çıktım.

" Selam. "dedi.

" Selam, özür dilerim tekrardan Mert bey... "

" Bey mi? Sizli bizli konuşmayalım. "

Yürüdü mü? Yok uçtu!

" Haa? "

" Haa mı? "

" Yani Mert tamam öyle yapalım, nereden başlıyım ben? "

" Kahve? "

" Olur yapıp geliyorum. Nasıl içersin?"

" Hımm... Az şekerli. "

" Peki." dedim ve odadan çıktım.

Mutfağa gittim kahve makinesini açtım o sırada Telefonum çaldı.

Ezgi arıyor...

" Alo Ezgi? "

" Kızım sevgili yaptım. "

" Dur tahmin edeyim seni tatmin etmeyi bırakınca terk ediceksin. "

" Evet."

" İşim var. " dedim ve kapattım.

Kahveyi alıp odaya gittim masaya koydum ve çalışma programına baktım.

" Aaaaa!" Mert' ten gelen sesle irkildim.

" Elimin ayarını sikeyim! "

"Ağzını topla!"

" Bağırma bana be!"

Korktum sesi çok yüksek çıkmıştı.

" Git ve yan odadan gömlek getir!"

Dedi, aynı bir robot gibi oturduğum yerden kalktım ve yan odaya gittim ağlamaya başlamıştım. Yüksek sesten çok korkuyorum o kaza yüzünden.

Odaya geri geldiğimde üst tarafı çıplaktı! " AAAA!" " Hayal bağırma
hiç mi görmedin? "

" Görmedim tabi! " dedim. Bana yaklaştı geri geri gitmeye başladım duvara çarptığında aramızda sadece 2 santim vardı. Yutkundum. Elini gömleğe uzattı.

" Korkma öpmem." dedi.

" Ne korkacağım senden! Öpersen günü görürsün zaten! "

Dedim, ağzımı eliyle kapattı." Bağırma artık." dedi.

Başımı onaylar anlamda salladım, elini çekti bende onu ittirdim.

" Bana ııı beş metre öteden yaklaşma yanarsın yoksa." dedim.

" Peki cesur kız." dedi.

Odanın kapısı çaldı ikimizde kendimizi toparladık.

" Abiiii!"

" Gel başımın belası! " dedi Mert.

İçeri çok güzel bir kız girdi. " Abim akşam annem senin en sevdiğin yemekten yaptı. "

" Ohh süper. "

Dedi Mert. Saate baktım toplantı saati gelmişti.

" Mert toplantı."

" Kuzum biraz bekle hemen döneceğim. "

" Tamam. "

Toplantıya gittik. " Evet Mert bey bu alana yapmak istiyoruz inşaatı. "

" Yapın."

Dedi Mert." peki. " dedi çalışan. " Bitti toplantı." dedi Mert.

Çıktı peşinden gittim. Odasına geldik kardeşi gitti Mert' te onu uğurlamak için odadan çıktı o sırada masada çerçevenin içinde bir fotoğraf gördüm elime aldım.

" Hayır. " dedim fısıltıyla.

" Alo ambulans lazım!" " Anne! Baba! "
" İmdat! " " Annem babam!"
" Ölmesinler!"

" Birinin eşyalarını izinsiz eklemek ayıptır."

Panikle çerçeveyi düşürdüm.

" Ayyy!"

" Kızım sakarsın ya."

" Çok özür dilerim ben birine benzettim baban mı?"

" Evet babam aslan babam. " dedi.

Hafızamı zorladım o güne geri döndüm.

Camı alayım derken elime battı.

" Ahh! "

" iyi misin?" dedi, elime baktım.
" Gitmem lazım." Hayal iyi misin bir fotoğraf bişey olmaz yenisini alırım çerçevenin."

" Özür dilerim gitmem lazım."

Dedim ve koşarak odadan çıktım otobüs durağına geldim beklemeye başladım bir yandanda nefes almaya çalışıyordum.

" Olamaz Mert' in babası olamaz."

Otobüs geldiğinde bindim. Eve geldiğimde inip eve girdim Melisa şarkı söylüyordu odama geçtim ve aile fotoğrafımızı aldım.

" Annem babam size söz sizi kim öldürdüyse bende kendi ellerimle öldüreceğim onu. Sizin çektiğinizden daha çok can çekişecek."

Dedim fotoğrafa bakarak ağladım en sonunda dayanamayıp yatağa uzandım fotoğrafa sarılarak uyudum.

Bölüm sonu

Bölüm ile ilgili düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim :)