Mardin Doktoru

3. Bölüm

Merhaba kitap kapağı tasarımı gönüllü olarak yapabilecek varsa yazssın lütfen.

İyi okumalar💙

Adamın söylediklerine şaşırıp sinirlenmiştim ama şimdilik elimden gelen bir şey olmadığı için tekrar odama döndüm. Eskimiş dikdörtgen masanın üzerinden şişemi alıp kana kana içtim. Açıkcası ilk yaralama olayım olduğu için stres yapmıştım. Neyseki soğukkanlı birisiydim, olay anında elim ayağıma dolaşmazdı ama sonrasında biraz sarsılırdım.

Suyumu içtikten sonra koltuğuma geçip oturdum.

Demek Baver Ağamıza polis işlemiyordu. Sabahta beni restoranttan kovdurtmuştu, ben bu adamı doktorluk yeminim olmasa ölüme terk etmiştim bile.

Düşüncelerimi bölen kapımın arkasındaki bağırışlar olmuştu.

"YAV KARDEŞİM ÇEKİL! Yemedik doktorunuzu."

Az önceki adam yine ortalığı ayağa kaldıracaktı anlaşılan ama bu sefer kontrolu elime alacaktım.

Adam kapıyı açmadan ben açıp odadan çıktım.

"Yine ne oldu beyfendi? Neden bağırıyorsunuz?"

"Doktor Hanım, Ağam hastadır inliyor vallah. Ben burayı ayağa kaldırmasam Ağam ayaklanınca hepimizi topa dizer."

"Adınız ne?"

"Hamdi."

Şimdi ben Hamdi denilen adama gerekli konuşmayı yapardım ama o beni anlar mıydı acaba.

"Tamam Hamdi Bey hemen geleceğim ama öncelikle burası bir hastane. İnsanlar hasta ve siz onları bu şekilde rahatsız edemezssiniz. Geçin geliyorum."

Hamdi'nin tekrardan konuşmasına müsade etmeden odaya girip kapıyı çarptım. Sabırlı olmam gerekiyordu.

Bir dakika soluklanıp odadaki muslukta elimi yıkadım ve aynadan kendime baktım. Spreylediğim topuzum ilk yaptığımdaki halini korumayı başarmıştı. Makyajım için aynı şeyi söylemek imkansızdı. Durup makyajımı tazeleyebilirdim ama Hamdi fırlamasının tekrardan baskın yapabilme ihtimalini göze alamazdım.

Her ne kadar temiz ve bakımlı görünmek benim için önemli olsada mecburen Ağa bozuntusunu kontrole gitmem gerekiyordu. Hamdi'ye başka hastalara bakıp geleceğim demiştim ama aslında aciliyet gerektiren hasta olmadığı için hemşireler onlarla ilgileniyordu.

Odadan çıkıp Baver'i yatırdığımız özel odaya girdim. Sedyenin başında, üç dört dev gibi adam dizilmişti ve hiç bir şey göremiyordum.

"Bu kadar yakın durmasanız mı acaba? Yarası kapalı olsada mikrop kapabilir."

Adamlar sesimi duymayı bekliyormuş gibi anında hazır ola geçip kenara çekilince sedyede kıvranan Baver'i gördüm. Bunlar pantolonu tekrardan giyindirmişler miydi cidden?

"Ben bu pantolonu çıkartmadım mı? Eğerki çıplak olmak istemiyorsa etek getirip giyindirin."

Konuşarak sedyeye yaklaştım ve elimi fermuarı açık olan pantolona uzatacaktım ki arkadan sertçe çekildim.

"Ne dersin sen doktor! Ağamı soymaya çalışman yetmezmiş gibi birde etek giydirmek istersin."

Bazen sözün tükendiği yerdesinizdir ya söylecek hiçbir şey bulamazssınız veya ne söylerseniz söyleyin işe yaramayacağını bilirsiniz işte bende tam o andaydım. En son en mantıklı kararı alıp Baver'e döndüm.

"Yakınlarınızı yollayın isterseniz. Kontrol edelim yaranız açılmış olabilir."

Alnındaki boncuk boncuk terleri tepediki lambadan dolayı parlıyordu. Gözlerini gözlerime kilitleyip konuştu.