The Untold Wife (COMPLETED)

Kabanata Apat

Today, a woman was born. Happy birthday to me! yey, napa-update ako bigla e. HAHHAH.

Lim P.O.V

I WAS fixing my wristwatch as I stopped my car near a normal village, malapit lang sa Maynila pero tatlong oras ang byahe nito.

Katatapos ko lang bumisita sa isang resort ko rito, just like what I expected; maganda ang pamamalakad at nagiging kilala na.

Kinuha ko ang phone sa loob ng bulsa at kaagad na sinagot ang tawag ng sekretarya ko, "good morning, sir. Ready na po ang meeting niyo ngayon, lahat sila ay hinihintay na po kayo." He said, akmang sasagot ako pero hindi ko nagawa dahil napadpad ang mga mata ko sa bintana ng sasakyan.

There's a girl. . .

Tumigil ito at tinignan ang sarili sa bintana dahil tinted ang bintana ay hindi niya ako makita kundi ang sarili niya lang.

She's smiling from ear to ear purely while fixing her face and self, nakasuot siya ng top shirt at high waist na palda tsaka may pack bag din siyang maliit habang hawak ang bike niya.

Napakamagiliw ng kanyang mga mata, she has a couple of eyes; color black and cute pointed nose, manipis at hindi masyadong makulay itim ang kilay niya.

She also has a shaped hearted pink lips, tama lang din ang pagkakagawa ng Diyos sa mukha niya, hindi siya maputi at hindi rin maitim; tama lang. "A Filipina girl" that was the key word for her, so pure and lovely.

"Sir? are you still there?" Nang marinig ko ang boses ng sekretarya ko ay do'n pa lang ako na balik sa sariling ulirat, I cleared my throat.

"Yes, I'll call again soon." I said and turn it off, nakita ko ulit ang dalaga na tumawid ng kalsada pero hindi na nakasakay sa bike niya kundi hinihila niya na lang ito sa gilid niya.

Pinarada niya ang bike sa gilid ng flower shop ang tinulangan ang lumabas na mamimili sa binili nitong mga bulaklak, malapad ang ngiti niya sa labi na tinulungan ang babae na ilagay sa traysikel ang ilang paso ng bulaklak.

It was like a slow motion, a romantic one.

Nililipad ng hangin ang buhok niya sa magandang pamamaraan, I never been stared to a woman this way and this long, siya palang at sa tingin ko ay siya lang talaga ang may kapangyarihang ganito. Weird.

I don't know what's inside my mind but I unbelt my self and get out from my car, tumungo ako sa flower shop na iyon nang pumasok na ang babae sa loob.

"Shayna, kumusta ang pag-aaral?" Bungad nang matanda pagkatapos siyang makita, ngumiti ang babae at nilapag ang bag sa upuan.

"Okay naman po, salamat nga pala sa pa-advance niyong sweldo at dahil do'n ay nakabayad ako sa projects ko." Ngumiti siya,
Shayna . . .

Hindi niya ako napansin at nilagpasan lang habang may kung anong binibilang sa kamay, that was new.

Lahat ng mga babae kapag nalalagpasan ko o malapit sa akin ay hindi maalis ang mga mata sa gawi ko pero siya. . . iba siya mula pa kanina.

"Ano pogi? may napili ka na ba? magaganda ang bulalak namin dito, mura lang kaysa Maynila. Baka gusto mo ng rosas para sa girlfriend mo." Alok sa akin ng matanda nang makita ako, I want that girl; I want Shayna.

"Your flower shop are really good, how much all of these flowers?" I asked her, mukhang natamimi ito at hindi makasagot.

"H-huh? naku, nakakanose bleed ka naman pala. Hindi ako nagpapapakyaw ng bulaklak ko, iho pero ibibigay ko ang mga ito sa 100k kasi masyadong mahal ang mga abono nila e'." Aniya, tumango-tango ako at kinuha sa bulsa ng suit ang isang card na may halaga ng sinabi niya.