The Untold Wife (COMPLETED)

Kabanata Anim

A/N: Hi, sorry for the long update. Exam na kasi sa susunod na days kaya hindi ako makaupdate, but I still made it. Enjoy and read well, luv you. . icens!

Shayna P.O.V

EVEN the darkest night will end and turn to be yesterday, while the sun will rise tomorrow and it will be called as today.

Nagising ako na wala na ang haring araw, kung puwedeng sana panaginip na lang ang nangyari kanina. Wala ako sa sariling tumayo bago inayos ang sarili, wala namang mangyayari kapag pinatuloy kong kinukulong ang sarili ko sa loob ng silid na ito, hindi pa rin naman uuwi ang magaling kong asawa.

Huminga ako ng malalim bago dahan dahang binuksan ang pinto, tahimik lamang sa labas halatang nasa kusina o sala ang ilang katulong dito.

"I'm sorry, please wait for me? pupunta na ako riyan ngayon din. Just please, understand me?"

"Understand you? ano ba ngayon ang ginagawa ko? hindi pa ba sapat na halos intindihin na kita at hindi inisip ang sarili kong kalayaan? Lim, five years...limang taon na at halos kulong na kulong ako sa'yo kahit hindi naman kita kilala o alam kung sino ka. Who are you? in first, I've been thinking that you are my angel, but now, I couldn't think of it again, isa kang anghel na masakit makasama, anghel na mahilig sa tagu-tanguan."

Kinagat ko ang ibabang labi nanag maalala ang sinabi ko kanina sa telepono habang nakikipag-usap kay Lim, I really said that?

Tuloy-tuloy ang paglalakad ko sa ibaba samantalang hindi pinapansin ang pakiramdam na parang may nakasunod sa aking likuran, wala namang makakapasok na magnanakaw dito dahil sa sobrang dami ng bantay sa labas ng mansyon.

"Manang? nainit ba ang mga pagkain? gutom ako." Kaagad kong tanong nang pumasok sa loob ng kusina kahit wala naman akong nakitang katulong, huminga ako ng malalim at inamoy ang lahat ng mga pagkaing naiwan sa lamesa.

Mukhang hindi pa naman panis, akmang maglalakad ako patungo sa kubyertos nang biglang may mga brasong bumalot sa aking baywang.

I was stilled because of an unfamiliar smell embark around my nose, mabango at halatang panlalaking amoy. Mahigpit din ang pagkayakap sa akin ng kung sino sa likuran ko na parang natatakot na mawala ako, I couldn't say a word not until I heard what he said.

"My wife, I miss you so much." Hindi ako makapagsalita at naging mas mabilis ang kabog ng puso ko, nanginginig ang aking ugat at utak.

No! this can't be, paano nangyari ito?

"W-what? t-this can't be, is that you...Lim?" Hindi ko mapigilang mautal at mapaos, kapos na kapos na ang hininga ko dahil sa nalamang nasa likuran ko na si Lim.

"Yes, I'm here." He said and buried his face in my neck, ramdam ko ang paghalik niya do'n na mas nakakabaliw ng puso ko.

"Please if you want to prank me, this is not funny." I said, pinipilit ko ang aking sarili na tanggapin na baka hindi ito totoo pero mayroon sa loob ko na nagpapanalangin na sana totoong siya ang nasa likuran ko.

He chuckled, "how are you? how's the house? mabuti ba ang pakikitungo nila sa'yo?" Tanong niya, siya nga ito! this is his normal voice, pero mas maganda sa tainga at mas baritono sa personal.

"I was not in good feeling but now you're here, I'm feeling fine. Binago ko ang tema ng bahay, mabuti naman ang pakikitungo nila maliban sa mga mukhang pera mo na mga tiya." Ani ko't mahinang tumawa, pinisil niya ang aking baywang at dahan dahang kumalas ang kanyang mga braso.

"I couldn't endure it, I want to see you so bad." He said, dahil do'n ay mabilis akong humarap sa kanya.

In my surprise, the world around us suddenly stopped and my eyes dropped with his pleasant couple brown eyes.