0.6

286 31 19
                                    

"Ee, bu lanet işe ne zaman başladın?" Sarışına gözlerimi diktim. Gözlerimiz adaştı, onun öfkeyle kaynayan irisleri benim gözlerimde de yer ediniyordu. "Bu düzenden nefret ediyorum. Keskin hatlarla çizilen iyi kahramanlar ve boktan kötülerin olduğu bu düzen bana saçma geliyor."

Bana göz devirdi.

"İstediğin kadar saçma bul beni fakat kimine göre iyi ve kötü değişir. Senin gibi baba parası yiyen bir veledin benim yaşamımı anlamasını beklemek aptallık olurdu," tırnaklarım yeri boylarken yenileri yerini alıyordu. Bana iğrenerek bakan gözlere gözlerimi diktim, "Peki ya sen, Bakugo Katsuki. Sen neden kahraman olmak istiyorsun?" Bana kaşlarını çatarak sırıttı, "All Might'ı geçip bir numara olabilmek için." Boğazındaki hırıltı, zafere aç bir kurtun sesi gibi derindi. "Bir numara olunca ne olacak peki?"

Durdu ve hiçbir şey söylemedi.

"Eh, bende öyle düşünmüştüm." Başı eğikti, arkasındaki ağaca yaslandığında kıkırtım etrafı doldurdu. "Neye gülüyorsun?"

"Hiç."

*
*
*

"Siktir! Sırtım..." Söylenerek doğrulan çocuğa döndüğümde sabah saatleriydi. Tüm gece uyumuştu, ben ise yapacağım planı düşünüyordum. Aslında her şeyin tereyağından kıl çeker gibi olması için kafa yorarken sabah olmuştu işte. Fakat polis telsizlerinden yakaladığım ufak çaplı sinyal sayesinde LOV'a yapılacak olan küçük baskından haberdardım artık. Bu haber güzeldi.

"Oi, kalk." Bana ters ters bakarken esnedi, "Ne var?" Sabah sabah gene ayarlı havası üstündeydi galiba. Göz devirdim, cidden bu çocuk fazla kabaydı. "Seninle beraber akşama doğru küçük bir maceraya çıkacağız." Bana sırıttı, "Şu kelepçe işi canımı sıkmaya başladı kertenkele bozuntusu. Seni de burayı da küle çevirmeden önce şunları açsan iyi edersin."

"Ben de Kraliçe Elizabeth olmak istiyorum biliyor musun? Kes sesini de ayaklan, şehre inmemiz gerek."

*
*
*

Akşam çökmüştü. LOV'un yakınlarında olmasakta kahraman ve polislerin birlikte yürüttüğü eş zamanlı operasyonda bir sürü nomu tüpünün olduğu bölgeye girdik. Fazla korku salan bu yaratıklar bilimin ya da bir benliğin eseri olsa da şuan Shigaraki ve haramilerinden daha fazla ilgimi çekmişti. Yanımdaki ateşli sarışın çocukta pür dikkat beni kaldırmış fakat inmem için bana fısıldıyordu, "Kollarımı siktin, in artık!"

"Sabret, söz veriyorum sen de bakarsın benden sonra çok merak ettiysen." Ağzından çıkan memnuniyetsiz mırıldanmalarla beraber beni indirdi, "Bitmedi mi?" Bana sorduğunda kelepçe yüzünden kızaran bileği dikkatimi çekti. "Şey."

"Ne?"

"Acıyor mu?" Bileğini gösterdiğimde şaşırdı, "Niye sordun ki?" Sakince verdiği cevapla sırıttım, "Benliğim yüzünden fiziksel acı hissetmiyorum. Sadece neye benzediğini merak ediyorum." Bana bakarken gözlerini devirdi, "Psikopat değilsin yani, hangi aptal tırnaklarını karga burnuyla kopartmaktan zevk alır ki?" Bu beni güldürmüştü, "Bunu bana spor festivalinde böyle kazanamam olmaz diye mızmızlanan çocuk mu söylüyor?"

Tam bana bağıracağı sırada arkamızdaki kişilerin şaşkınlığı ortama karışmıştı. O brokoli çocuk, "Kacchan?!" diye bağırdığında sarışın şaşkınlıkla arkasına döndü, "Deku?"

İti an, çomağı hazırla.

Shoto'nun burada olması hiç iyi olmamıştı. Kaşlarım çatıldığında kelepçeli kolumu kendime çekiştirdim, sarışın zorla bana doğru adımlandı, "Kacchan'a bir şey yapmaya kalkma!"

"Bana doğru adımlanmayıp uslu çocuklar olup buradan giderseniz neden olmasın?" Hepsinin garip görünüşleri ardındaki komiklik beni gülmeye itse de duyduğum siren sesleri iyiye işaret değildi. Fazla kalabalıktı artık burası, bizzat Endeavor'a şantaj yapabilmem ve hesaplaşabilmemiz için fazla kalabalıktık.

Elime aldığım bıçakla tüm gözler üzerimdeydi, "Akumu!" Shoto bana seslendiğinde gülümsedim, "Dinliyorum?"

"Yapma." Bana bakarken ki korkusu içimi kıpırdatmıştı. Mutlu etmişti galiba beni, emin değildim, "Bana bak, o bıçağı da kıçını da patlatırım senin!" Sarışına döndüm bu sefer, "Şu ana kadar yapsaydın o zaman." Bana bakan kızıl saçlı çocuk birden bize doğru ilerlediğinde bıçakla önce davrandım. Yere kan dökülürken genç kızın, "Bakugo-san!" diyerek kolunda oluşturup koşarak sarışına ilk yardım yapmak için yardım çantası yerdeki elimle karşılaşınca duraksadı.

"Bu sefer şanslısınız. Birazdan olacakların yanında benim sizinle baş başa kalmamı yeğeleyeceksiniz sizi mankafalar."

~•~

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


:')

Depremzedelere lütfen yardımlarımızı esirgemeyelim <3

悪夢 - Villain Y/N × BnhaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin