Tüm yorgunluk ve kedere rağmen onu canlı görebilmek bile bir hediyeydi aslında. Tüm o gülücüklerle, All Might'ın herkese barış getiren o gülümsemelere sinir olmak en doğal hakkımdı belki de.
Gayrimeşru bir kız çocuğuydum ben. Bakışlarımda her zaman bir kin, uğursuzluk, vahşet ve cinayet vardı. En azından eski üvey babam öyle söylüyordu. Annem ise her şeye inat yaşam dolu bir kadındı, kendini bana ve babama adamış, bizim için gülümsüyordu.
Benim adım Nakamura Akumu. Şuan on beş yaşındayım. Kahraman Katili Stain'nin biricik kızıyım. Eh, belki o kadar şanslı bir ailenin kızı olmasam da en azından hala bir ailem vardı.
Annem ailesinin zoruyla tipsiz, zengin ve kahraman olan bir adamla evlenmiş olsa da onun lise aşkı olan babamla birlikteliğinden yasak meyvesi olan ben doğmuşum. Bir süre bunu saklamayı başarmış olsalarda sonunda o adam ve ailesi eşekler cennetine babamın bıçakları aracılığıyla uğurlanmıştı.
Yanlış anlaşılmasın, ailemden ve geçmişimden nefret etmiyorum. Anneme ve babama karşı bir galezim falan da yok. Sadece o küçük yaratıklar ve genç kızlardan zamanında benim annem de o kategorideyken sözde kahramanlar denilen o insanlar tarafından değil de neden babam tarafından kurtarılmıştı annem, onu merak ediyorum sadece.
Kahramanlara olan karşı nefretim ve ön yargım, küçüklük arkadaşım olan Todoroki Shoto'nun babasının ne mal olduğunu kendi gözlerimle görmemle başlamıştı, sonu güzel bitmemişti. Todoroki Enji, namı değer Endavor. Japonya'nın iki numaralı kahramanı, kendi karısına, çocuklarına psikolojik ve fiziksel şiddet uyguluyordu.
Bu muydu kahramanlık?
Bunca yalanla göz boyamakla mı olunuyordu?
Eğer böyleyse benim babam sonuna kadar haklıydı. Tüm kinini onlara kusmakta ve her geçen gün birinin kanını daha dökmekte haklıydı.
Gerçi herkes böyle değildir tabii ama bilirsiniz... Para ve şöhret, insanı her geçen gün biraz daha değiştirir ve kirletir.
Bu yüzden şuan U.A'den gelen kahramanlık bölümü teklifini reddettiğim e-mail'i bilgisayarımdan yolluyorum. Sıradan bir lise iş görür benim için, lisede de o nefret kustuğum veletlerle geçirmemek için can atarken bu teklifi asla kabul edemezdim.
Sınava girmemiştim, tahminimce okul müdürüne gönderilen önerilen öğrenciler adlı listede benim de adım vardı. Benliğim dolayısıyla neredeyse ölümsüz olmam yüzünden cezbedici bir ışığım olsa da tüm gün odamda kalıp Death Note izlemeyi tercih etmek daha güzeldi en azından.
Light, sonuna kadar haklıydı bu arada.
"Akumu! Misafirin var!"
Annemin bana içeriden bağırmasıyla bilgisayarın başından kalktım. Çıplak ayaklarım tahta zemini gıcırdatırken kapı girişinde Shoto'yu görmemle kaşlarım çatıldı.
Bunun burada ne işi vardı ki?
"Akumu, merhaba." Kollarımı kavuşturdum, "Merhaba. Hangi rüzgar attı seni buraya?"
Elini ensesine attı, "Önerilen öğrenciler sınav kağıdında senin de adını gördüm bugün. U.A'ye başvuracak mısın merak etmiştim," dedi ve elini indirdi. Üstündeki mavi ceket ve beyaz, oval yakalı t-shirt'ünde gözlerimi gezdirdim. "Reddettim bile Todoroki."
İki gözünü de sonuna kadar açtı, "Nasıl? Ciddi misin?" Yumruklarım sıkılaşmaya ve şimdiden sinirlenmeye başlamıştım, "Evet, kahraman olmak bana göre değil. Hepsi itici birer egoistten başka bir halt değil." Hafifçe geriye çekildi ve derin bir nefes verdi, "Anladım. Neyse, daha fazla rahatsızlık vermeden ben gideyim." Başımı onaylayan bir tonda salladım, "İyi akşamlar."
Kapıyı kapatıp çıktığında göz devirdim, mutfağa ilerledim. Cidden her geleni bu kadın eve almaktan vazgeçmeliydi, "Okaa-san!" Ona seslendiğimde açık dolabın ucundan başını çıkardı, "Evet canım?" Tezgaha yaslandım ve söylenmeye başladım, "Eve gelen herkesi arkadaşım sanmayı bırak. Hele bir Todoroki ise hiç alma! Sana kaç defa söylemem gerek?" Annem güldü, "Deme öyle, Shoto senin bebeklikten beri en yakın ve tek dostun."
"Değil. Değildi, olmayacakta." Derin bir nefes verip elindeki kepçeyi bana doğru doğrulttu, "Bana bu havaların sökmez Nakamura Akumu. Emo gibi davranmayı kes ve şu soğanları küp küp doğra."
Göz devirdim ve ellerimi yıkamak için lavabodan elime sabun sıktım, "Ruh hastası kadın..."
"Duyuyorum!"
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eski hikayelerimdendi çok beğenilmişti, senaryosunda birkaç değişiklik yaptım umarım hoşunuza gider :'D
