Sarışın çocuk kekeledi, belindeli kemeri tuttu ve sulanan gözlerini yumdu, "B-ben!"
"Sen ne?" Tekrarladım sorumu. Bu alçağı gebertmemek zorunda olmak canımı sıkmakla kalmıyor üstelik sabrımı da sonuna kadar zorluyordu. Onun yetiştirdiği onca haber arasında benim oğlumun olması da vardı emimim ki.
Eh, aramızda bir köstebek olduğu belliydi ama bu salağın o hain olduğunun ortaya çıkarmam tamamen tesadüftü.
"Aoyama-kun..."
Tüm A sınıfı, sınıf arkadaşlarının hainliği karşısında ne diyeceğini bilemez halde öylece bağlı arkadaşlarına bakarken ben derin bir nefes verdim ve Aizawa'ya döndüm. "Siz halledersiniz benim başka işlerim var."
Aizawa onayladığında odadan çıktım ve derin bir nefes alıp sakinliğimi korumaya çalıştım. Öğrenmiş olsa bile bir şey yapamazdı, izin vermezdim. Üstelik U.A içindeydik, buraya gelmeye cesaret bile edemezdi.
Ama çelişkisini yaşamamak için kendimle çatışırken omzuma dokunan eli bileğinden tuttuğum gibi arkama döndüm ve büktüm fakat Hawks ile karşılaşmam beni oldukça şaşırttı. "Bileğimi kırarsan ki bunu istemem, işlerimiz aksayabilir Akumu!"
Adamın bileğini sapasağlam ona iade ettiğimde bileğini oynattı ve gülümsedi, "Neden o kadar gerginsin? Haini yakaladığını duydum, bence kendinle gurur duymalısın."
"O aptal çocuk, Akio'dan bahsetmiş olabilir. Benim U.A safında yer aldığımı da yetiştirmiştir." Hawks'ın yüz ifadesi anında değişti. "Olabilir. Öyle olsa bile Dabi'nin buraya gelip saldırmaya cesareti olamaz, merak etme. Üstelik... Akio'nun varlığını unursayacağını da sanmıyorum."
"Haklısın, daha meşgul olacağı şeyler olacak." Gülümsememle beraber Hawks'ın şaşkın ifadesine arkamı döndüm. "Benimle U.A kapılarında buluş, seninle küçük bir randevuya çıkalım KFC menüsü!"
* * *
Aynadan kendime son bir kere daha baktım ve üstümdeki cropu düzelttim. Siyah crop ve kargo pantolonla gayet rahat ettiğim için belime alet kemerimi taktım. Pantolonun ceplerine küçük aletler yerleştirip saçlarımı at kuyruğu bağladıktan sonra uyuyan Akio'ya döndüm.
Altı temizdi, karnını doyurup yaptırmıştım. Bebek telsizini ne olur olmaz diye hem yanıma hem de Yaoyorozu'ya vermiştim.
Garanti olsun.
Dolgun yanağını öpüp üstünü örttükten sonra balkonu açıp çıktım. Aşağı atlayıp sıvıştım. Hafif çiseliyen yağmurla titresem de telefonumdan saati kontrol ettim.
Tam gece yarısını gösteriyordu.
U.A'in kapısına ilerlediğimde Hawks'ın beni orada beklemesiyle el salladım. Bana şaşkın şaşkın bakıyordu. "Ne o? Dilini mi yuttun?" Çok geçmeden gülümsedi ve elini ensesine attı, "S-sadece... Nereye gideceğimizi anlamadım?"
"Dışarı. Bebek telsizine düşen bir sinyal var, sürekli aynı şeyleri söyleyip duruyordu." Şaşkın bakışlarını tutması için çelik koridora girdim. O da peşimden beni takip etti. "Ojelerini beğendim. Hatta söyleseler inanmazdım ama dudağına sürdüğün kırmızı ruj yakışmış. Gözlerinden daha koyu."
"Eh, sende akbaba gibi kokmuyorsun."
Alaylamama güldü ve devam etti, "Kim iyi polis kim kötü polis?"
"Sen yeterince kötü polis oynadın, sıra bende."
Gülümsedi, "Hai, hai!"
* * *
Çevrede otomobille dolaşsak bile sinyalini geldiği koordinatları tespit edemiyorduk bir türlü. Yayın aşırı karıncalıydı, üstüne üstlük bu yardım çağırısını kim yapıyorsa ya çok profesyonel bir avcıydı ya da tamamiyle aptal bir gazeteci falandı.
"Burası mı?" Hawks'ın bana gösterdiği dijital haritadaki koordinatları kontrol ettim. "Tespit ettiğime göre burası olmalı. Beş dakikadır değişmedi çünkü." Başıyla beni onaylayıp virajı aldı ve hızlı bir giriş yaptı. Araçtan indiğimizde artan yağmuru umursamadan etrafıma bakınmaya başladım. Seslice bağırdım.
"Bak, yeterince meşgulüm! U.A çevresindeki her türlü insanı koruyacağına söz veren bir kurum, ne bok varda benden yardım istiyorsun?"
Sesim, terkedilmiş sokaklarda yankılanırken yaklaşan adımlarla Hawks'ın tetiğe geçmesi beni de tetiğe geçirdi. Fakat onca ihtimal arasında çıkan kişiyle oldukça şaşkına dönmüştüm.
"Üzgünüm fakat en güvenli ve ciddiye alacağın yol bu yoldu."
Koşarak gittiğim babamla Hawks'ın en başta tereddütle yaklaşması bizim sarılmamızla son buldu. Babamın kolları arasında tekrar güvende olduğumu hissettiğimde başımı kaldırdım. "Senin Tartarus'taki patlamada kaybettiğimi sanmıştım!" Gülümsemesiyle daha da sinirlensem de şuan beni başka hiçbir şey mutlu edemezdi. "Ama yaşıyorum. Aslında seni buraya çekmek istemedim fakat bilmen gereken önemli bir şey öğrendim."
Hawks'ın bize yaklaşmasıyla ikisinin arasında koruyucu bariyer gibi hissetsem de babamın bana uzattığı kayıtları inceledim. "Bu banka kayıtları nedir?"
"Sanırım o çocuğu ve ailesini yakaladınız." Başımla onu onayladım. Banka kayıtlarında isimsiz bir hesap Aoyamalara her yıl pek insani bir para yatırmamıştı. "Hesap dökümlerini inceledim ve hesabın benliklerin ilk çıktığı seneye kadar uzadığını buldum. Bankalarda pek göze batmamış ya da kasten görmezden gelinmiş emin değilim ama hesabın sahibi yüz küsür yaşında bir herif."
"All For One."
Hawks ile aynı anda gelişen tespitimle babama döndüm. "Adamın adını bulabildin mi?" Başını iki yana salladı, "Birden fazla kimlik değiştirmiş. Hesap sürekli isim değiştirmiş, sanki nesilden nesile aktarılmış gibi."
Hesapları incelerken gerindim. Ardından teşekkür ettim, "Sen olmasan bunlara ne zaman ulaşırdık bilemiyorum." Saçlarımı okşadı, "Ben gene araştırmaya devam edeceğim. İrtibat kurarız." Hawks, elimden hesap dökümlerini aldığında bacağımdaki bebek telsizinden yükselen ağlama ile herkes dondu kaldı. "Oğlun mu?"
Babam böyle sorunca olduğum yere çakıldım kaldım.
Neden bilmiyorum ama utandım.
Hem de çok utandım.
"E-evet," diyebildim sadece. O da üstüme gitmedi zaten. "Çok soğuk, bir an önce dönün." Hawks'ın gözlerinin içine baktığında Hawks bana döndü ve araca ilerledik. Vedalaşırken hala ne hissedeceğimi bilemiyordum, bana açtığı kapıya itiraz etmeden girip kemerimi bağladım.
"Pekala... Dönelim bakalım."
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zamanım asla olmuyorrr
Anca böyle bir şey çıkarabildim, umarım beğenmişsinizdir <3
