Ebediyet Sokağı'nın Kraliçesi

26

"Tamam denerim ama şu aralar başım kalabalık ortalık düzelsin öyle. "

"Anlatmak ister misin? " diye sordu Afşin.

"Anlatabileceğim bir şey değil. Neyse ben yatıyorum. "

          Hepsi Eftelya'nın ne kadar yorgun olduğunu görebiliyorlardı. Resmen gözlerinden uyku akıyordu.

           Eftelya odasına geldiğinde telefonu çaldı. Eftelya telefonu açıp kulağına götürdü.

"Eftelya...."

***

"Eftelya. Teklifini düşündüm. Kabul ediyorum abinle konuşalım. Yarın müsait mi? "

"Bilmiyorum. Sorup seni arayacağım. "

           O onaylayınca telefonu kapattım ve hızla yataktan kalkıp merdivenleri inmeye başladım. Koştur koştur merdivenleri inerken çok fazla gürültü çıkardığımın farkındaydım. Ama benim için önemliydi bir sürü insanın hayatıydı en nihayetinde. Bursin gerçekten pislik ve acımasız birisiydi. Bunca insanın onun insafına kalmasına razı olamazdım.

            Aşağı indiğimde hala herkes salondaydı. Ama Meriç yoktu. Afşin ve Demir beyin gözlerindeki uyku bariz belliydi.

"Adarrrr! " diye bağırarak salona girince zaten kaşları çatılı ailenin daha fazla kaşlarının çatıldığını fark etmiştim.

"Ne oluyor Eftelya. Bir sorun mu var? İyi misin? " diye ard arda sorularını sıraladı.

"İyiyim ama sana işim düştü. Yardımın lazım. "

"Anlat bakalım. Gel otur. "

"Bir düşmanım daha doğrusu şerefli bir düşmanım. Diğer insanları düşünerek sadece anlaşıp kavga ederiz. Bursin diye bir pezevenk var. Çoluk çocuk, kadın, yaşlı umursamaz. Bunlar Ateş'le ters düşmüş. Ateş'in mahallesini tehdit ediyor. Bugün çocukları ve hamile kadınları, yaşlıları bizim mahalleye aldık korumak amaçlı. Ateş'e senin polis olduğunu yardım alabileceğimizi söyledim. O da az önce arayıp kabul etti ne dersin?"

"Tamam kabul. Ne yapacağız? "

"Bilmiyorum yarın Ateş'le konuşuruz. Tabi yarin müsaitsen? "

"Öğlenden sonra müsaitim. "

***

          Ertesi gün öğleden sonra olmuş Adar'la sabah anlaştığımız gibi bizim mahallede buluşacaktık. Adar gelmiş şimdi ise Ateş'i bekliyorduk. Fakat neden geç kaldığını bilmiyorum. Umarım Bursin'le denk gelmemişlerdir.

"Nerede bu adam Eftelya? " diye soran Adar'a dudak büküp "Bilmiyorum. " diye cevap verdim.

           Bir süre sonra çalan telefon ve aldığım haberle Ateş'in mahalleye giriş yaptığını öğrenmiştim. Ateş kısa sürede evime gelmiş ve mutfaktaki masada adeta koalisyon kurmuştuk.

***

           Uzun konuşmalardan sonra, Ateş'i zorla plana ikna etmek zorunda kalmıştık. Plan basitti Bursin'i saklandığı ininden sadece bencilliği ve hırsı çıkarabilirdi. Bu nedenle onu yemleyecektik. Ama tabi ki bu da tehlikeliydi. Adar da yardım edeceğini mahallesini koruyacağını söylemişti ona.