அந்த நொடிகள் நீள வேண்டி என்ன தான் அவன் மனம் வேண்டினாலும் வீடு வந்து தானே தீரும் . வீடு வந்ததும் அவன் மனதில் ஒரு வித தவிப்பு எழ அவளோ அவன் தொழில் அழுத்தம் கூடி இறங்கியவள் அவனை பார்த்து " பை ஜீவா " என்று கூறி திரும்ப அவனோ செல்லும் அவளின் பக்கவாட்டு தோற்றத்தை பார்த்தவன் என்னவோ தோன்ற " அதுல்யா" என்று அழைத்தான் .
அவள் அவன் அருகில் வர புன்னகைத்தவன் " நாளைக்கு நீ கெளம்பேல நா இங்க இருக்க மாட்டேன் .... ஊருக்கு போறேன் சோ.. " என்றவன் அவளின் கையை மென்மையாய் பற்றி குலுக்கியவன் " all the best for your future ." என்று கூற
அவளோ அவன் நாளை அவள் கிளம்பும் பொழுது இருக்க மாட்டான் என்றதிலேயே முகம் சற்று வாடியவள் " நாளைக்கு இருக்க மாட்டிங்களா? " என்று கேட்க அவனோ உருக துவங்கிய மனதை இழுத்து பிடித்தவன் தலையை இடம்வலமாய் ஆட்ட அவளோ முகம் சுருங்கியவாறு தனது கையில் இருந்த பையை பிரித்தவள் அதில் இருந்து ஒரு சிறிய காப்பை போன்ற ஒன்றை எடுத்தாள் .
அதன் முடிவில் ஒரு சிங்க முகம் போன்ற அமைப்பிருக்க அதை எடுத்தவள் " கைய நீட்டுங்க " என்றாள் . அவனோ அது வரை அவள் செய்வதை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவன் அவள் கையை நீட்ட கேட்டதும் தனக்கென்று உணர்ந்தவன் அவளை பார்த்து முறைத்தான். அவளிடம் இருந்து எந்த பரிசும் வாங்க அவனிற்கு இஷ்டம் இல்லை . இன்று அவள் உணவிற்கு கொடுத்ததே அத்தனை உவப்பானதாக இல்லை .
அவள் கையை பற்றியவன் " இதெல்லாம் எதுக்கு அதுல்யா தேவ இல்லாம செலவு பண்ற? " என்று கேட்க
அவளோ அவனை முறைத்து அவன் பற்றி இருந்த கையிலேயே போட்டு விட்டவள் " என் பிரிஎண்டுக்கு எனக்கு போடணும்னு தோணுச்சு ஏன்? என்கிட்டே வாங்கிக்க மாட்டிங்களா அப்போ நானும் நீங்க வாங்கி தந்த bubbles , keychain எல்லாம் கொண்டு வந்து கொடுக்கவா ?" என்று கேட்க
அவனோ தன் பிடரி முடியை கோதியவன் " அது நா சம்பாதிச்சது அத்து இது உன் அப்பா அம்மா உன் செலவுக்கு கொடுக்குறது " என்று கூற அவளோ இத்தனை சுயமரியாதை பார்ப்பவனாக இருக்கிறானே என்று பார்த்தவள் " ஹே frienduku தான வாங்கி குடுத்தேன் அதுல என்ன இருக்கு ... என் அம்மா அப்பா யாருக்கு சம்பாதிக்குறாங்க எனக்கு தான ? யாருப்பா நீ .... இது என்னோட ஞாபகமா வச்சுக்கோங்க " என்று கூறி விடு விடு வென்று உள்ளே சென்று விட அவனோ அவள் கூறிய நண்பன் நண்பன் என்ற வார்த்தைகளிலேயே உழன்றுகொண்டிருந்தான் .
