DO İ KNOW YOU?《》bucky barnes

TUTSAK-6

İnsanlar!
Bir dondurma gibi dondurulmuş insanlar!

(M) "Lütfen beni de dondurmaya çevireceğinizi söylemeyin."

(R) "Şimdilik dondurma olmayacaksın. Patrona böyle laf edenlerin çoğu dondurma olamadan öldü zaten ama seni öldüreceğini sanmıyorum."

(M) "Ne yapacakmış şimdi bana. Yani ne yapabilir, daha öncekilere ne yaptı, neden beni öldürmeyebilirmiş?"

Aynı yere, aynı sertlikte yine tokat yemişti. Cidden, zaten yeterince korkutucuydu, Maria ya ters ters bir kere bakması Maria'nın susması için yeterli olurdu. Üstüne bir de gülüyordu.

(M) "BAK YİNE Mİ? DERDİN NE SENİN HE, DERDİN NE!? Zaten ya işkenceyle öldürecekler ya da dondurmaya çevirip öldürecekler! O zaman izleyip gülersin istediğin gibi neden tokat atıyorsun!"

Maria Rumlow' u şaşırtmaya devam ediyordu. Daha önce kimse ona bağırmaya cesaret edememişti Özellikle yukarıda söyledikleri ve dik duruşu cidden kaybedecek bir şeyinin olmadığını gösteriyordu. Sesi de boyuna ve görünüşüne göre çok gür ve sinirli çıkmıştı. Bunu belli etmemeliydi. Suspus kalırsa kıza cesaret verir, kız daha çok cesaretlenirse onu zaman kaybettirecek kadar pataklayabilirdi. Zaman kaybetmek te istemezdi çünkü-

(M) "İyi misin sen? Beş dakika oldu aval aval yüzüme bakıyorsun, hani korkutucu da bakmıyorsun ki korkayım."

(R) "Aman be sende. Kapa çeneni artık, çok ağladın."

Kızı yine bileğinden tutup sürükleyecekti ki bileğini daha çok sıkarsa kopabileceğini düşündü. O yüzden bir kediyi tutar gibi ensesine elini yerleştirdi ve öyle yürümeye başladılar.

Asıl işkencenin başlayacağı yere geldiklerinde Rumlow ensesinden ileri ittirdi (fıtlattı). Maria yere düştüğünde acı bir ses çıkardı.

(M) "OOF! HEM BOYNUM TUTULDU HEM AYAĞIM KIRILDI AYARSIZ!

Rumlow kıza cevap vermeden dışarı çıktı ve kapıyı kızın üzerine kilitledi. Normal bir zaman olsa bayağı eğlencelidir diye düşündü. Evet, Maria cidden komik biriydi. Ailevi konular ve sevdiği insanlar söz konusu olmadığında her şeyi dalgaya vurabilirdi.

Rumlow kıza üzülmüştü ama bu sadece 2 saniye sürdü. Aklına öbür askerlerle aralarında geçen bir konuşma geldi

"Koskocaman üste bir kadın bile yok. Çok garip değil mi?"

"Bence değil. Bakın, babam anlatır, kiminle yatıp kiminle kalktığı belli değilmiş gençken. Ama annemle tanıştıktan sonra gözü başkasını görmemiş. Yani, buraya gelecek bir kadın bile hepimizi baştan çıkarabilir. Onlar cidden hem çok masum hem de tehlikeliler."

Haklılardı. Rumlow artık görev disiplinine geri dönmesi gerektiğini hatırladı ve gideceği yerin yolunu tuttu.

MARİA'NIN AĞZINDAN

Kocaman bir odaya getirilmiştim. Gri renk hakimdi ve soğuktu. Her yer soğuk zaten.

"Keşke gevezelik edeceğime nerede olduğumu sorsaydım. E mal olunca gelmiyor ki aklına. Malsın kızım sen, en hakikisinden malsın sen."

"Rusya. Rusyadasınız bayan Maria."

Yine o adam. Şu yanağıma dokunan var ya nedir adı. Pierce! Patron bozuntusu.

"Rusya ha? Hep gelmek istemiştim ama bu şekilde değil. Neyse ki kurtuluyorum değil mi?"

Yaklaştı, yaklaştı ve dibimr kadar geldi. Yüzünde rahatsız edici bir bakış vardı, sapıkça sırıtıyordu.

"Aslında hayır Maria. Seni burada biraz misafir etmek isterim. Hem, biraz kafayı sıyırsan ölümün daha kolay olur. Şimdi öndeki askerleri takip et. Bu gece güzelce dinlen ve kendini yarına hazırla."

Süper. Şu bok gibi hayatımda ölümüm bile huzurlu olmayacak yani.
Aynı cümleyi kafamda tekrarlarken askerleri takip ettim. Öbür ayarsızın aksine bunlar sadece önüme ve arkama geçmiş, bana hiç dokunmamışlardı. Bir kapının önünde durdular ve öndeki asker kapıyı açtı.

"SONUNDA! BENDE NE ZAMAN BİRİ BENİ FIRLATACAK DİYORDUM. Adam gibi yürüyorum ne ittiriyorsun aptal!"

Arkamdaki asker beni odaya ittiğinde bileğimi burktuğumdan emin oldum. Onlar ise ben bağırdıktan sonra mal gibi yüzüme bakıp sonrada kapıyı üstüme kilitleyip gittiler. Aynı annem ve babam gibi. Tek sıkıntı ise bu odada kaçabileceğim bir pencere olmaması.

Bucky nerede?
Bucky yoldaaa!