я тебя знаю? (Seni tanıyor muyum?)
"Üzgünüm, rusça bilmiyorum."
"кто ты и что ты делаешь со мной?" (Kimsin sen ve bana ne yapıyorsun?)
"Dedim ya. Rusça bilmiyorum. Rica etsem, silahınızı indirebilir misiniz?"
Silahını indirdi ve koşmaya başladı.
♤
♡
♧"Natasha, nereye gidiyoruz? STEVE!"
"Seni tamamen Natasha'ya teslim ediyorum Maria. EĞLENMENİZE BAKIN!"
Maria'nın geldiği şu 5-6 gün içerisinde Steve Maria'nın çok içine kapanık olduğunu görmüş ve Natasha'ya Maria'nın ağzından laf almasını söylemişti. Nat ise itiraz etmemişti. Kızı sevmişti. Tavırları, konuşması, hareketleri ve duruşu Natasha'nın dikkatini çekmişti. Arada sırada alttan alttan soktuğu laflar Natasha'nın sempatisini kazanmıştı.
Beraber çimenlik bir yerde oturuyorlardı. Natasha büyük bir binanın çatısını önerse de Maria rüzgar olduğunu ve kesinlikle hasta olacağını söylediğinde Natasha gülmüş ve bu sessiz ve sakin kuytu bir yerdeki çimenliğe getirmişti.
İkisi de rahatlarına düşkündü ve kalabalık bir yerde kesinlikle rahat edemezlerdi. Şimdi ise Nat çimenlerde uzanıyor Maria ise bir ağaca sırtını yaslamış oturuyordu.
(N)"Anlat bakalım Maria. Dök içini."
(M)"Ne anlatayım Nat? Düz bir insanım ben. Kaç yaşındayım bilmiyorum ama Hydra dışında hayatımdaki en çılgınca şey gece annemden habersiz evden çıkıp arkadaşımla sahile gitmekti."
(N)"O zaman şu arkadaşından bahset."
(M)"Camila. Çok iyi bir kızdı. Çok güzeldi. Şu hayattaki tek arkadaşımdı. Onunla ilk tanıştığımızda ikimiz dedokuz yaşındaydık. Parkın en karanlık köşesinde şarkı söylüyordu, sesi o zamanlar bile çok güzeldi. Yanına gittim ve onu dinledim. Böylece arkadaş olduk. Bana hep şarkı söylerdi. Büyüdüğümüzde de her buluştuğumuzda ormana giderdik. Umarım mutlu bir hayatı olmuştur."
(N)"Ne güzel. Keşke benim de güzel anılarım olsaydı. Sana anlatabileceğim güzel bir anım yok. Hepsi acı dolu."
(M)"Mutlu olmayı hakediyorsun Natasha. Emin ol çektiğin acılar karşılığını bulacak. Bedenin bu mutluluğa yetişemese bile ruhun kesinlikle iyi yerlerde olacak. Cennetin en güzel köşesini hak ediyorsun vr hak ettiğini alacaksın."
Maria'nın sözlerinde değişik bir rahatlatıcılık vardı. Bunu herkes görmüştü ve çok konuşmalara dayanamayan Tony bile tüm gün konuşsa dinlerim gibi bir yorum yapmıştı. Sesi, bakışları ve en önemlisi söyledikleri Natasha'nın kalbini okşamıştı. Beklenmedik bir hareketle Maria'ya sarıldı. Sarılması bile insanı rahat hissettiriyordu. Bulutların üzerindeymiş gibi.
Bir araba sesi huzuru böldü ve Natasha'ya seslendi.
"Bayan Romanoff. Yardımınıza ihtiyacımız var."
Bu bir shield ajanıydı. Shield kimsenin ayağına gelmezdi ama?
"Sorun ne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DO İ KNOW YOU?《》bucky barnes
Fanfiction"Ben hep burada olacağım, seni bekleyeceğim." #1 memories