(B)"Yeter durdurun şunu!"
(Th)"Bitmek üzere Bucky, sabret."
Acı çığlıklar atıyor, gözlerinden akan yaşlar zemini yakıyordu. Maria büyüden kurtulmaya çalışıyordu ama çektiği acı dayanılmazdı. Tony onu beni yakaladıkları zaman tuttukları hücreye sokmuş ve yanına girmeme izin vermemişti.
(M)"Kusacağım şimdi."
Demesiyle kusması bir oldu. Ama bu kusmada bir gariplik vardı. Ne kusuyordu o, kan mı? Çünkü yer kıpkırmızı göl olmuştu.
(B)"Kan mı kusuyor?"
(Th)"Hayır."
(B)"Siktir, o ne be?"
Maria iç organlarını kusmuştu! Şimdi ise oturduğu yerde gözlerini kapatmış soluklanmaya çalışıyordu. Elini göğsüne bastırdı ve rahatlamaya çalıştı. Aniden tekrar öğürdüğünde çıkan kalbiydi.
Hala atan bir kalp.
Maria gözlerindeki saf dehşetle az önce kustuğu, atan kalbi eline aldı ve ağlamaya başladı. İçeri girmek için kapıya yöneldiğimde Natasha'nın sesini duydum.
(N)"Tanrım! Bayıldı!"
Hücreye girdiğimde elinde hala yavaş yavaş atan kalbiyle yerde yatıyordu. Arkamdan Thor geldi ve kalbi Maria'nın elinden alıp üstüne annesinin verdiğini söylediği şeyi döktü. Döktüğü anda kalp parçalandı ve içinden simsiyah, parlak bir taş çıktı.
(Th)"Tam göğüslerinin ortasını yar, hemen."
(B)"Ne! Neden?"
(Th)"Tüm organları yeniden oluştu, kalbi dışında. Bu taşı deldiğin yere yerleştireceğiz. Kalp görevi görecek."
Dediğini yapmalıydım sanırım? Onların sülaleden anca Thor'un annesine güvenirdim zaten. Kemerimden bıçağımı çıkarıp dediği yerde bir kesik açtım. Kan akmıyordu. Thor yavaş ve dikkatli bir şekilde taşı yerine yerleştirdi.
Taş tenine değdiği gibi tüm kesik kapandı ve bir yıldız şeklini aldı.
Yıldızı gördüğü anda Thor derin bir nefes verdi.
(B)"Ne olacak şimdi?"
(Th)"Yıldız, şuan iyi olduğunu gösterir."
(B)"Ne demek şuan? Büyü bozulmadı mı yani?"
(Th)"Yıldızın olayı bu işte. Bozulup bozulmadığını bilemeyiz."
Yarım dakika sonra Maria yavaşça olduğu yerde doğrulmaya çalıştı.
(M)"Biriniz kalkmama yardım edebilir mi? Yer çok soğuk."
Üşüdüğünü duyunca üstümdeki ceketimi çıkarıp ona giydirdim ve kalkmasına yardım ettim. (Ay hayatım çok centilmensin.) Kollarından destekleyip hücrenin dışına çıkardım. Natasha hemen yanına gelip elini Maria'nın omzuna koydu. Maria ise sadece duruyor, kimseye bir tepki vermiyordu.
Eli göğsündeki taşa gitti ve camdaki yansımasından biraz kendine baktı.
(M)"Bu benim kalbim mi şimdi?"
(Th)"Evet kalbin artık o taş."
(C)"Tüm konuşmayı duydun mu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DO İ KNOW YOU?《》bucky barnes
Fanfic"Ben hep burada olacağım, seni bekleyeceğim." #1 memories