Strawberries And Cigarettes

72

"Miss, I'm his wife and I really am not in the mood right now to supply you information. I know it's so rude of me but I really need to see your boss." Kanina ko pa pinipilit ang secretary ng gagong 'yon para papasukin ako sa elevator pero kanina pa rin niya ako hinaharangan.

I don't know if she get what I mean o talagang bobo lang siya. Literally.

"Maam, marami ng gumagamit ng ganyang palusot. At sa totoo lang po, nakakaawa na kayo. Mr. Natividad's fiancee is already inside. Kaya huwag niyo na pong ipahiya ang sarili niyo lalo." Rason na naman nito.

What fiancee? He's already married to me, ano ba!

"It's okay. She's with me. Buksan mo na ang elevator." Agad akong napalingon sa babaeng naglakas loob na makisabat sa pag-uusap namin. At hindi na ako nagulat ng makilala kung sino siya. She have the power and authority, no one will really question her.

"Pero ma'am..."

"Did you hear her? She's the wife. So open the elevator." Wala namang nagawa ang secretary ni Vulcan kundi ang nakayukong sundin ang utos ni Claretine. Of ourse, kilala nila kung sino si Claretine at kahit na pansamantalang nagtatrabaho siya kay Vulcan, alam pa rin ng lahat ang status niya sa lipunan.

"Sinasabi ko na sa'yo. Siya ang asawa ni Mr. Natividad. Hindi ko alam kung bakit hindi na siya pumupunta dito ng ilang taon pero isinusumpa kong hindi ko makakalimutan ang mukha niya. Ang bait niya kaya sa mga tauhan ni sir."

"Talaga ba?"

"Maniwala ka na lang sa'kin."

Hindi ko na narinig ang sinabi ng isa pang empleyado ng magsara na ng tuluyan ang elevator. Napako ang paningin ko sa repleksyon ng babaeng kasama ko dito sa loob.

"You should claim ownership sometimes." She said out of the blue.

"And I guess you should also do that." Nginisian niya lang ang sinabi ko bago ako sinagot ng 'di man lang tinitingnan.

"I don't own your friend. Why would I claim ownership?"

"I can tell that it's just a misunderstanding."

"You think so?"

Hinarap ko siya para bigyan ng kaunting paalala. We may not that close but she helped me earlier so I am obliged to help her too. "We separated for years because of misunderstanding. Don't waste another years dahil lang sa pinaniniwalaan mo o niya. Hindi niyo maiintindihan ang isa't isa kung wala ni isang magkukusang basagin ang pader na nakaharang sa inyong dalawa. You both love each other. And if you are going to deny it, then please make sure na you don't feel longigness when your eyes meet his silhouette. When your nose smells his presence. And when your heart beats faster to the fact that he's inches from you. Kasi kahit anong deny mo, hindi mo maitatago ang emosyong dumudungaw sa mga mata mo."
"Ang dami mong satsat. Tinulungan na nga kita." Saad niya lang bago kami nakarating sa opisina ni Vulcan.

'I just wanted to help you too.' Sasabihin ko pa sana sa kaniya 'yon pero mas minabuti ko na lang na manahimik at sumunod sa kaniya. Naabutan pa namin sa labas ng pinto ang mga ugok na prenteng nakaupo na parang walang problema.

The whole floor change from the last time I visit here.

This whole floor is already Vulcan's office, and the only door inside is for his private matters.
Huwag niya lang talaga akong ginagago kung ayaw niyang pati private parts ng katawan niya madamay.

"Clare, nandito ka na...at kasama mo si Venus." Biglang humina ang boses ni Ceres ng makita ako sa likuran ni Claretine.

"Yep! Nakita ko siya sa baba. Ayaw papasukin ni Jena kaya sinabay ko na." Paliwanag naman ng isa bago dumeretso sa upuan.

"Venus! Nice to see you here." Masiglang bati kuno ni Zeus. Napakaganda ng ngiti niya na aakalain mong totoo, pero alam ko kung ano ang tunay na nararamdaman niya sa likod ng ngiti at pagbating 'yan.

"Oo. Nabalitaan ko kasing nagpapalipas ng gutom ang kaibigan niyo, kaya ako nandito. Pwede ko ba siyang makita?" Pagsabay ko sa kaniya.

"Ahhh....ano kasi..."

"Kasi Venus busy pa ang boss eh. May importanteng inaasikaso." Pagtatapos ni Eros sa sinasabi ni Zeus.

"Gano'n? Siguro sobrang importante n'yan para balewalain niya ang pinaghirapan kong pananghalian 'no?" Bakas naman sa mga mukha nila ang pag-aalangan, maliban kay Claretine.
Well, I know she feels what I am feeling right now. Women's guts are always right. And this gentlemen infront of me are like fools hiding everything they know from me thinking I don't know what's happening inside.

"Venus hindi naman sa ganoon. Ano lang kasi..."

"No. It's okay. It's really okay. I can wait here naman. I'm sure any moment from now matatapos na rin ang inaasikaso niyang 'importante', right?" Putol ko kay Ceres.

Walang naisagot ang mga gago ngnunit nabaling ang atensyon naming lahat ng biglang bumukas ang pinto ng opisina niya.

"A lunchbox again? And you are different from the girl yesterday. Gosh! Why are you ladies so adamant to have my fiance's attention? Give me this," hindi ko na kailangan pang iabot sa kaniya ang bitbit ko ng kusa niya na itong kunin sa kamay ko at deretsong itinapon sa basurahang nakita niya.

Lahat ng kalalakihang kasama namin ay napasinghap na lang sa ginawa ng babaeng kalalabas pa lang habang nakangisi naman si Claretine na parang nanonood lang ng live action movie sa sala niya.

"That trash belong to the trashcan. Now go back, and tell whoever your boss is, to stop sending foods to my fiancee. He's already engage with me and he doesn't have any time to spare with your flirty boss. Get me? Now go. Shoo! You're dirtying this floor." Taas-noong satsat nito pagkatapos maitapon ang dala ko.

Nakita ko pang sumilay ang matagumapay na ngiti niya ng talikuran ko siya para puntahan ang basurahang pinagtapunan niya. Napalitan naman ng inis ang ngiti niya ng bumalik ako sa harapan niya dala ang itinapon niya.

There are too much homeless people who doesn't have any food to eat everyday pero siya? Heto at sinasayang lang ang biyaya at ang pagod ng mga taong nag-alay ng dugo't pawis sa bawat butil ng bigas, sa bawat sangkap ng mga masasarap na ulam na hinahain sa harapan natin.

Hindi ko sinasabing mabuti at mabait akong tao, dahil alam ko namang hindi. Pero malakas ang loob kong maglakad ng may pagmamalaki dahil alam kong kahit ganito ako, kahit ganito ang ugali ko, may respeto naman ako sa mga tao, hayop at bagay na makikita sa mundo. 'Yon nga lang, minsan, nauubos din ang pasensya ko sa mga hayop na walang modo at hindi alam kung paano rumespeto sa mga tao.