Rogue X-men (tamamlandı)

¤25¤

Okula geldiğimizde hiçkimseyi dinlemeden pis kıyafetlerle yatağa yattım bu yorgunlukta kalkıp bir de duşa giremezdim.

Yastığa sarılıp uyumaya başladım.

Bir elin beni dürtüklemesiyle eli ittirdim.
El nedense ısrarla beni dürtmeye devam ediyordu.

Resmen hediyelik eşyayı bayilerden ısrarla isteğiniz olayını benim üzerimde deniyordu.

En sonunda dürtüklemeyi kesince yarı bölünmüş uykuma devam ettim.

Üzerimden çekilen yorgan ve yastıkla sertçe yere düştüm ağrıyan kalçama tutup bunu yapan pisliği görmek için etrafa baktım.
bağırarak "Bunu yapan kimse bundan daha sert bir şekilde g*tune tekmeyi yiyecek"

Kalçamın ağrısını gözarda ederek etrafa baktım en sonunda kapının yanında duran gölge dikkatimi çekti.

Gözlerimi kısarak bakmaya çalışsam da kim olduğunu anlayamamışdım.En sonunda ışıkları açıp gölgenin sahibini gördüm.

Gecenin bir yarısında Logan burda ne arıyordu?

Baş işaretiyle onu takip etmeye başladım. Boş koridorlarda yürürken aptal gibi neden bu kadar boş olduğunu düşündüm büyük ihtimalle insanlar uyuyorlardı.

Sonra aklıma yan odadaki üçüzlerin olmadığı geldi sahi onlar hep odalarında ayin yaparlardı ama bu gece hiç ses gelmemişti.

Duvarda asılı saati gördüğümde aslında gece olmadığını fark ettim saat sabahın sekiziydi.

Logan'nın yanına yaklaşıp sordum
"Herkes nerde Logan?"

Konuşmadan önüne bakmaya ve yürümeye devam etti işler kötüye gitmeye başlıyordu.

Bir süre daha yürüdükden sonra nereye gittiğimizi anladım Profesörün odasına gidiyorduk.

Yolda Stormla yürüyen pijamalı Kitty ve Scottın yanında yürüyen benim gibi giysilerin içindeki Kurt vardı.

Bazen temiz biri olmak işinize yaramıyordu Kittynin pembe pijamalarına bakıp gülümsedim.

Odaya girdiğimiz de profesör bizi bekliyordu tekerlekli sandalyesinde oturarak ifadesiz bir yüzle bizi inceledi.

Sonrasında yüzünde küçük bir tebessüm belirdi konuşurken sesi yavaş ama etkileyici bir tondaydı

"Görevinizde ki başarınız için sizi Kutlarım sınavı hiçbir sıkıntı yaşamadan geçtiniz"

Hiçbir sıkıntı yaşamadan derken bize imalı bir bakış attı. Olanlardan haberi vardı genede bunu açık olarak söylememişti.

"Okul geçici olarak tahliye edildi. Öğrencileri ailelerinin yanına gönderdik ailesi olmayanları ise uygun şekilde zarar görmeyecekleri bir yere götürdük. Okulun bu kadar boş olma sebebi bu"

Kitty merakla sordu
"O halde biz niye burdayız profesör?"

Bu soruyu profesör yerine Hank cevaplamak için konuştu
"Sizin görevinizi ilgilendiren bir konu olduğu için sizinde burda olmanız gerektiğine karar verildi. Orada karşılaştığınız robotların yaratıcısı bizim için tehdit oluşturuyor büyük ihtimalle"
Duvarda asılı saate bakıp tekrardan konuştu
"On beş dakika sonra robotlar buraya yok etmek için gönderilecek"

Aşağıdan gelen patlama sesiyle kapalı olan kapılar titredi
Logan Hanke dönüp gülümsedi
"Zaman kavramın çok iyiymiş tüy yumağı"

Scott orda Logan a sen ne diyorsun tarzında bakarken  Hank Logana ciddi misin dercesine bakıyordu.

Profesör gözleri kapalı bir şekilde otururken Jeande biranda huzursuzlukla olduğu yerde kıpırdandı.

Jean panik bir şekilde kapalı kapıya koştu
"Aşağıda bir çocuk var!"

Storm şaşkınlıkla Jeannin yanına koşup kapıyı açmasına yardım ederken sordu
"Bu nasıl olabilir bütün çocuklar gönderildi"

Sırayla bütün x-men ler çıkarken Kurt Kitty ve ben içerde kaldık. Tereddütle profesöre baktık

O hala gözleri kapalı duruyordu. Kurt bana yaklaşıp kulağıma fısıldadı

"Bence bizde gitmeliyiz" başımı salladım
Kitty de kapıyı gösteriyordu

Genede profesöre baktım. Kapıya doğru Kurtla yürüdük sonrasında ise koşarak sesin geldiği kata doğru merdivenlerden iniyorduk.

Merdivenden aşağıya indiğimiz de karşımıza çıkan şeyle geriledik.

Kurt sarı gözlerini büyüterek "Bu robot mu yoksa bir kaplan mı?"

Kitty soruya karşılık "onu bilmiyorum ama sevimli bir kedicik olmadığı kesin"

Üstümüze saldırırken Kitty ikimizi tutup duvara koştu geçirgen olup duvarın içine girerken robot ve kaplan karışımı şey merdivenlere koşarak çarpmıştı.

Kurt gülerek "keşke yanımda telefonum olsaydı tıklanma rekoru kurabilirdik"

Kaplan ayağa kalkıp silkelendi daha sonra vücudundan küçük bir anten çİKİ kırmızı bir ışıkla parladı.

Ne yaptığını anlamaya çalışırken etraftaki duvarın batmaya başladığını hissettim sanki duvar içime geçiyordu.

Kitty panik bağırarak "güçlerimi kontrol edemiyorum!"

Duvarın içime geçmiş gibi hissetmemin sebebi buydu demek hızlıca ikisini çekip dışarı atladım ve  kendimizi robot kaplan nin karşısında bulduk.

O küçük anten bu işe yarıyordu.

İstediğini almış gibi kükremeye benzer metalik bir ses çıkardı.

"Şimdi napalım?!" Kurta bakıp düşündüm eğer anten belli bir uzaklıkta etkiliyse koşarak bundan kurtulabilirdik.

Bağırarak "koşun!" Dememle koşmaya başladık.

Arkadan gelen duvarlara çarpan ve parçalayan sesler gelirken olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyorduk.

Karşıda duran cama bakarak koşmaya devam ettim dışarı atlarsak onu atlatabilirdik. Zaten başka şansımız yoktu yolun sonuna gelmiştik Kitty elimi tuttu güçleri çalışırsa düşüşü yumuşatabilirdik.

Ya da Kurt bizi teleport edebilirdi.

Ya da birkaç kırıkla yere yapışabilirdik.

Son süratle koşup camı parçaladık. Filmlerdeki gibi camlar yanımızdan süzülüyordu. Tek sıkıntı filmlerde olduğu gibi havalı bir şekilde yere inmiyorduk resmen yere dümdüz olarak yapışmak üzereydik....

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Bölümü en güzel yerde kestiğimin farkındayım :D
Gelecek bölümde rogue güçlerini artık tam anlamıyla kullanıcak.
Gecikmelere rağmen sabırla beklediğiniz için hepinize teşekkür ederim.
Bir dahaki sefere görüşmek üzere!!!!