Rogue X-men (tamamlandı)

¤15¤

Etrafa uzun uzun baktım Logan bana odanın kapısını açıp gitmişti.

Zaten meraklısıda değildim.

Oda yeşil ve kahve sarı tonlarında küçük ama hoş bir odaydı.

Pnecereler dikdörtgen ve tavandan nerdeyse yere kadar iniyordu.

Güneş ışığını kalın yeşil perdeler kapatıyordu. Yavaşça pencereye doğru yürüdüm.

Pencereden aşağıdaki insanları daha doğrusu mutantları rahatlıkla görebiliryordum.

Mavi ve kuyruklu bir çocuk bir kızın etrafında bir an belirip bir an yok oluyordu. Kızda ona gülerek bakıp bazen de dibinde ortaya çıkınca yapmacık bir sinirle kızıyordu.

Etrafda bir kaç tane daha öğrenci vardı. Köşede duran kız ve oğlan konuşurken oglan toprağa dokunup yerden bir çiçek çıkardı. Kırmızı gülü kıza uzatırken kız gülü alıp oğlanı dudaklarından öptü.

Perdeyi çekip yatağıma uzandım. Üzülmemiştim. Benim yastığım vardı sonuçta...

Kafamı karşımdaki duvarda olan televizyona kitledim kumandayı aramaya başladım. Etraftaki her yeri ararken etraftaki her yerede bakıyordum.

Bu kumandaları neden daha buyuk yapamazlardı ki?

Yatağın altınada bakmayı düşünüp yere eğildim.

Yerde kağıt parçasını buldu kafasını eğip yatağın altından almaya çalışırken kapının bir anda açılmasıyla kafasını yatağın tepesine vurdu.

Içeriye kızıl uzun saçlı bir kadın girmişti.

Kafamın acıdığını belli etmemeye çalışarak

"Selam" dedim. Kadın orda olmamı beklemediği için hafif şaşkın ve anlamaz bakışlarla bana baktı.

"Sanada selam yeni öğrencisin değil mi?"

Ayağa kalkıp üstümü silkeledim. Kadına bakmadan yatağa oturdum.

"Evet öyleyim ama öğrenci olarak kalıcı olduğum söylenemez"

Kadın kapıyı kapatıp yatağa yaklaştı. "Neden Anna?"

"Adımı nerden biliyorsun?" Kadının gucu akıl okuma filan olmalıydı.

"Ben Jean Grey. Güçlü bir telepat ve kinesteziğim"

"Beni bulanlarda hep telepat oluyo ne şanssa..."

"Efendim?"

"Yok bir şey." Bir anda ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm "eğer işin bittiyse gidebilirsin"

Jean ayağa kalkıp yanıma geldi "Bak Anna benim her hangi bir işim yok sadece sana yardım etmek istiyorum."

"Bana yardım edemezsin"

"Anna senin nelee yaşadığını az çok biliyorum. Herkes zorluklar yaşadı ilk gücüm öğrendiğim zaman arkadaşımın bir trafik kazasında öleceğini gördüm." Bir şey dememi ister gibi yüzüme baktı "Onu ikna etmeye çalıştım. Beni dinlemedi ve... ben bunun benim suçum olduğunu düşünüp nerdeyse kendimi öldürmeyi düşünmeye kadar götürdüm." Bu sefer elini omuzuma koyarak konuştu

" ve sonra nouldu biliyor musun? Beni profosör buldu. Ve vazgeçtim bana insanlığa ve mutantlara faydalı olmayı öğretti ve bir x-men olmayı"

"Peki şimdi bana ne olucak?"

"Bunu sen bilebilirsin Anna seçim şansı senin elinde"