Hoofdstuk 15

370 23 2
                                    

Met een zucht was ik beland op mijn vliegtuigstoel, en ik was blij dat ik zat. ''You seem out of breath..'' Zei degene naast mij. Even wreef ik in mijn ogen en knikte. ''Well, it's actually true.'' De man naast mij grinnikte en ik sloot mijn ogen, tijd om te slapen en weg te gaan van een nachtmerrie.


Na een tijdje stootte de man naast mij, mijn schouder aan. ''Whats up?'' Zei ik half wakker. ''You can order some food.'' Hij glimlachte en ik bekeek even de kaart. ''Doe mij maar kip noodles, met een sinas.'' Ik gaf het geld aan de stewardess en ze liep al gauw weer verder naar de volgende. ''So where are you from?'' Vroeg de man naast mij. ''The Netherlands, and you?'' ''Denmark, but my family is from Morocco.'' Ik knikte, vandaag had ik even geen zin in wat Denen. ''Oh, my boyfriend, well, I don't know if we are still together actually, he's Danish too.. And a football player.'' De man keek me met een schuin oog aan. ''A football player? Who's it?'' Ik knikte en nam een slok van mijn sinas. ''Viktor Fischer.'' Hij sloeg een hand voor zijn mond en begon een beetje te fangirlen toen. ''Oh, my god, are you serious?'' Ik knikte en zuchtte toen. ''Oh, well I'm sorry, but I'm just a big fan of him.'' Ik glimlachte en sloot mijn ogen toen weer.


Na een lange reis was ik aangekomen in Los Angeles en ik was opzoek naar een taxi voor naar mijn hotel. Na lang zoeken had ik er een gevonden, en stapte ik in. ''To this hotel please.'' Ik liet de chauffeur het adres zien en hij reed er naar toe. ''Thank you very much.'' Zei ik toen mijn koffer uit de kofferbak haalde en liep toen naar de ingang toe.  Ik checkte in voor mijn kamer en hoefde gelukkig niet lang te wachten. Toen ik mijn kamer binnen kwam gelopen verscheen er een grote glimlach op mijn gezicht. Het uitzicht was werkelijk prachtig en zoals ze dat altijd in films doen, deed ik de gordijnen met een zwiep open, en daarna ook heel charmant en elegant (not) de balkondeuren. Ik plofte neer op mijn bed en staarde naar het plafond. Wat was het fijn om even weg te zijn van thuis.


''Ik wist niet dat jij en Viktor uit elkaar waren.'' Las een Whatsapp-bericht dat ik doorgestuurd kreeg van een oud klasgenoot. ''Ik wist niet dat jij je interesseerde in mijn leven?'' Antwoordde ik terug. ''Sorry, ik kan niet anders als het op de voorpagina van de Telegraaf staat.'' Antwoordde hij. ''Laat zien.'' Ik kreeg een screenshot doorgestuurd van het oud klasgenootje, waarop met grote letters stond. ''Viktor Fischer vertelt de waarheid, over wat er nou echt gebeurde..'' Las ik hardop voor. Gelukkig kon niks of niemand mij horen dus ik begon het artikel te lezen. Leugens, alleen maar leugens stonden hier in. Even was ik zo woest, dat ik alles bij elkaar schreeuwde, ik begon te stampen op de vloer en realiseerde mij daarna,  dat ik nog steeds ziek was. Ik begon te kuchen en half snakkend naar adem, zakte ik op de grond neer. Reikend naar mijn telefoon toetste ik Viktor zijn nummer in. Het duurde even voordat er opgenomen werd maar toen uiteindelijk hoorde ik zijn stem. ''Waarom?'' Zei ik als eerste. ''Waarom wat Rowena?'' ''Dat interview.'' Ik hoorde een meisjesstem giechelen op de achtergrond. ''Viktor, doe die telefoon nou is uit, niet zo ongezellig doen.'' Tranen kwamen in mijn ogen en langzaam stroomden ze over mijn wangen naar beneden toe. ''Laat maar zitten Viktor..'' En ik hing op.


Het liefste wil je schreeuwen, weten wat er is, en waarom jij nou precies diegene bent, die dit moet overkomen. Maar het zoeken naar antwoorden duurt soms langer dan gepland, en komen soms zelfs ook, onverwacht. Eerlijk is eerlijk, natuurlijk had ik nog steeds gevoelens voor Viktor, en dat wist ik zelf ook donders goed, en ja, het liefste was ik nu ook op de eerste de beste vlucht naar huis terug gestapt, om te weten met wie en wat. En natuurlijk het uitpraten, zodat we samen een leuk en lief gezinnetje konden vormen, met wat honden en een leuk huisje. Maar nee, voor nu zat dat er niet in.


When I close my eyes, I fall into a dream

Can't you see this world of people, live in peace

The sun is shining in my heart, rainbows in the sky

When I close my eyes, I fall into a dream

Can't you see this world of people, live in peace

The sun is shining in my heart, rainbows in the sky

Spread your wings and fly, high

We're gonna dream us on our way in a world where we are not meant to stay

Together we can make it, oh, the secret is you, it's love..


Viktor Fischer - Counting secondsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu