Viktor Fischer - Counting seconds

Hoofdstuk 6

Even bleef ik stijf stil staan. Daarna draaide ik mij om. ''Hoezo?'' Ik fronste mijn wenkbrauwen en keek hem aan. Hij wees naar de nog steeds zichtbare wond op mijn pols. Ik keek even naar de wond en slikte even. ''Oh ja.. Een ongelukje, kan gebeuren toch?''

Flashback (vanuit Viktor's opzicht)

Kishna stootte me aan en ik keek even op. ''Zie je dat meisje, ze is niet lelijk.. Mooie rondingen, leuk koppie, weet je wel..'' Hij likte zijn lip en ik keek even naar het meisje wie hij bedoelde. Ze zat in discussie met een oudere man waarvan ik dacht dat het haar vader was. Ze zag er leuk uit maar ook een beetje kwetsbaar. We dronken wat met de jongens totdat er opeens geschreeuw van hun tafel vandaan kwam. Ik keek op en kneep m'n ogen halfdicht. Een glas werd kapot geslagen op haar pols en je zag dat ze verging van de pijn. Het meisje stond op en rende naar buiten toe. De helft van de selectie was opgestaan en Kishna rende haar achterna. ''Ricardo, waar ga je heen klootzak?!'' Hij hoorde het niet en rende door.

Weer vanuit Rowena's opzicht.

Ik zette een stap dichterbij en keek even naar de grond. ''Het was ongeluk he?'' Vroeg hij en ik zuchtte. ''Dat was het wel, hij meende het vast niet..'' Viktor pakte mijn pols vast en ik kneep m'n ogen dicht omdat het pijn deed. ''Kijk is uit, het is nog gevoelig..'' Hij schudde z'n hoofd en leunde tegen de deur aan. ''Oké dan was het wel een ongeluk, wat jij wil..'' Ik haalde even diep adem en wees naar de uitgang. ''Ik moet weer gaan..'' Hij keek me aan. ''Wacht, ik loop met je mee.'' We liepen naar beneden en bij de straat bleven we staan. ''Vergeef je het me, dat ik je pols heb pijn gedaan?'' Hij glimlachte en ik glimlachte ook maar, want ja, je moest toch wat doen om aardig te blijven. Ik knikte en hij stak z'n hand uit. Ik stak de mijne ook uit en hij schudde de mijne en drukte toen een papiertje in m'n hand. ''Wat moet ik hiermee?'' Hij deed alsof hij verbaasd was. ''Oh, ik heb geen idee.. Als ik jou was zou ik het gewoon op Social Media enzo gooien, kan gewoon.'' Ik grinnikte en bekeek het papiertje waar zijn nummer op stond even. ''Woon je eigenlijk in Amsterdam?'' Ik schudde m'n hoofd. ''Ik slaap momenteel in een hotel hier, we krijgen binnenkort een rondleiding bij een of andere club.. Maar ja, ik loop weer verder, tijd om te eten.'' Ik stak m'n hand op en zwaaide naar hem en liep weer verder. Even leek het zo dat hij nog wat wou zeggen of vragen maar dat deed hij toch maar niet.

Mijn moeder en stiefvader keken op dat ik er weer was. ''Oh hey, dat duurde aardig lang. Weer eens iemand ontmoet?'' Ik schudde m'n hoofd. ''Nee joh, ik moest gewoon wat wegbrengen wat iemand van zo'n club laatst vergeten was.'' Mijn moeder keek verbaasd. ''Dat was toch van Ajax, ben je z'n naam niet te weten gekomen?'' Ik schudde m'n hoofd. ''Nee? Misschien was het wel iemand van de technische staf ofzo, weet ik het..'' Ik liep richting de badkamer en deed wat make-up op. Daarna deed ik mijn haar weer goed en trok wat anders aan aangezien het tijd was om wat te eten.

De volgende dag.

''Welkom allemaal op de open dag van Ajax, mocht u nog niet weten wie wij zijn, wij zijn Ajax, vier jaar op een rij landskampioen, helaas staan we nu niet op nummer 1 als winterstopkampioen, maar is dat PSV. Maar we kunnen niet meer dan ons best doen toch?'' Veel mensen stemden daar mee in en toen begon de rondleiding. Langs het museum, kleedkamers, het veld, en de tribunes en nog veel meer dingen. Na een tijdje was ik het eigenlijk wel zat om de hele tijd rond te kijken dus besloot ik om een restaurant ofzo op te zoeken. Drie keer was ik inmiddels rondgelopen en had nog steeds niks gevonden dus besloot ik het te vragen aan de informatiebalie. De vrouw achter de balie keek even ongeïntresseerd voor zich uit en ik klopte toen op het schuifraam. De vrouw schoof het raam open en zuchtte. ''Zeg het maar..'' Ik glimlachte een beetje nep. ''Ik ben opzoek naar een restaurant of kantine, is die hier ook in de buurt?'' Ze knikte langzaam en kauwde op haar kauwgom. ''Je gaat hier rechts, dan met de lift naar boven, derde etage en dan aan je linkerhand vind je een restaurant, veel plezier.''

Ik stond bij de bar te wachten en toen ik aan de beurt was zei ik. ''Een cappucino graag..'' Ik wachtte tot het klaar was en nam het toen mee. Ik ging zitten aan een leeg tafeltje bij een raam en staarde even voor me uit. Blijkbaar was dat voor de VIP's. Maarja ik droeg ook zo'n ding om m'n nek dat zei dat ik VIP was, dus het zal wel. ''En dan bevind zich hier de skybox voor de VIP's, en met uitzicht op het veld natuurlijk.'' Er kwam weer een groep langs met mensen en ik zuchtte. Even keek ik naar m'n mobiel en wat er op Social Media gebeurde toen er opeens iemand naast me kwam zitten. ''Hey, jou heb ik lang niet gezien.'' Ik stopte mijn mobiel weg en ergens herkende ik die stem wel. Ik keek naast me en gromde even en stompte met mijn hoofd op de tafel. ''Quinoa..'' Zei ik onder mijn adem.