Hoofdstuk 7

626 21 2
                                    

Kishna keek mij even verbaasd aan en legde zijn hand op mijn schouder toen ik opkeek. ''Ben je niet blij om me te zien?'' Ik zuchtte. ''Ziet er naar uit dat ik blij ben dan?'' Hij grinnikte. ''Wat ben je toch een grappenmaker of niet.. Rowena.'' Ik haalde zijn hand weg van mijn schouder en keek hem aan. ''Dus wat moet je van me?'' Hij keek even in het rond. ''Wat ik wil van jou? Ik wil alleen jou Rowena.'' Ik rolde met m'n ogen. ''Sorry meneer Kishna, ik ben niet geïnteresseerd.'' Hij leek ergens teleurgesteld. ''Dus dit is hoe je met mannen omgaat?'' Ik schudde mijn hoofd van nee. ''Ik ga alleen zo om met kleuters, mannen doe ik wel anders mee.'' Hij stond en streek zijn shirt goed. ''Oké, dan zal ik het doorgeven aan Viktor Fischer dat jij mannen zo behandeld.'' Nu was het mijn beurt om ook op te staan. ''Wat heeft hij hier nou weer mee te maken?'' Hij grijnsde op een enge manier. ''Dus je denkt dat ik je laatst niet heb gezien bij z'n huis?'' Ik haalde een hand door mijn haar. ''Ik moest wat afleveren.'' Zei ik vrij nuchter. ''Hij was wat vergeten op mijn stage.'' ''Zoals wat?'' ''Een sieraad misschien?'' Hij zuchtte geïrriteerd. ''Viktor draagt geen sieraden.'' Ik duwde hem zacht aan de kant. ''Misschien is het aan jou om eens op jezelf te letten, meneer ik weet het zo goed.'' Ik pakte mijn tas en liep weg.

Naar mijn moeder en stiefvader was ik opzoek en na een tijdje zoeken kwam ik ze tegen bij de tribunes. ''Ik ga nog even de stad in, ik wil nog wat winkels bekijken.'' Mijn moeder keek op. ''Oh lieverd, wij blijven nog even hier hoor, je stiefvader wil nog even genieten van dit uitzicht.'' Ze grinnikten beide en ik knikte maar even. ''Tot gauw dan maar hé.'' Ik verliet het gebouw en keek in het rond. Ik besloot richting starbucks te gaan om daar even een iced coffee te halen. Ik stond aan de balie toen ik in mijn jaszak voelde. Het briefje met het nummer van Viktor zat er nog in. Nadat ik mijn koffie had en na lang twijfelen besloot ik hem een Whatsapp-bericht te sturen. Ik maakte een Viktor van de beker waar mijn naam op stond. Dus herken je me? Verzond ik en ik glimlachte even.

Inmiddels was het avond en waren mijn moeder en mijn stiefvader alweer terug in het hotel. We zaten aan het avond eten toen ik opeens een Whatsapp terug kreeg. Tuurlijk herken ik je, Rowena ^^. Ik glimlachte een beetje naar mijn telefoon en mijn stiefvader siste. ''Roween, kom op, niet met dat ding onder het eten.'' Zuchtend stuurde ik gauw wat terug. Gelukkig maar, alles goed met je Viktor? Daarna stopte ik gauw mijn mobiel weg en at nog wat eten. ''Dus wat gaan jullie vanavond doen?'' Ik keek de 2 aan en ze keken elkaar aan en pakten elkaar handen vasten. ''Wij gaan naar de bioscoop Rowena.. Het spijt ons lieverd, maar we willen weer eens wat tijd voor ons tweetjes..'' Ze glimlachten en ik knikte. ''Ik begrijp het wel.''

Een paar uur later lag ik op mijn hotelbed naar het plafond te staren toen ik opeens het belgeluid van mijn telefoon hoorde. Viktor belde. Ik drukte op het groene icoon op mijn telefoon en legde mijn telefoon aan mijn oor. ''Met Rowena?'' ''Hey Rowena..'' Klonk een zachte stem. ''Hey Viktor..'' Even hing er een ongemakkelijke stilte tot dat Viktor de stilte verbrak. ''Eh, ik sprak met Ricardo, Kishna.. En hij heeft me een aantal dingen verteld waarvan ik niet weet of ik ze moet geloven of niet..'' Even kneep ik mijn ogen dicht. Toch niet.. ''Wat dan?'' Viktor zuchtte even. ''Hij zei dingen over naja, dat, je mannen slecht behandeld?'' Even was ik stil. ''Die Ricardo Kishna, oftewel die teamgenoot van je valt me al een tijdje lastig. Nadat wat er in het restaurant is gebeurt, ging hij met me mee naar de Eerste Hulp. Sindsdien blijft hij stalker gedraag vertonen, sorry hoor maar ik vind hem echt een rare.'' Viktor klonk een beetje beledigd. ''Je vind hem een rare? Wie denk jij wel niet wie je bent, zo maar langs mensen hun huis komen om alleen wat af te geven, en dan hem zo behandelen? Wees blij dat hij je geholpen heeft.'' Met dat hing Viktor op en lag ik nog steeds op mijn bed. In mijn buik voelde het raar, was het omdat Viktor de kant van Ricardo op trok, of omdat Viktor misschien wel gewoon aantrekkelijk is en het niet fijn is om door een aantrekkelijk persoon beledigd te worden?

Viktor Fischer - Counting secondsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu