Viktor Fischer - Counting seconds

Hoofdstuk 4

Na een beetje een slapeloze nacht werd ik wakker. Conclusie 1: Het is niet fijn om met verband om te slapen.. Het was weekend maar ik was voor een nacht nog naar mijn studentenhuis gegaan, te moe om naar mijn dorp te gaan. Ik knipperde even met m'n ogen en zag dat de klok 9:00 las. Ik stond op en rekte me heel lang uit. Weekenden zijn het fijnst in dit huis, bijna iedereen is weg, een enkeling is hier in het weekend. Maar dat betekende dus ook dat ik nu rustig de douche kon gebruiken. Ik pakte schoon ondergoed, een broek, warm vest en een paar sokken. Ik verkaste naar de douche en zette de douche aan. Aangezien het meestal vrij koud is hier in huis besloot ik om vandaag voor een iets warmere douche te gaan.

Ik stapte de douche uit en kleedde me aan. Rustig zocht ik mijn borstel en keek even in de spiegel en spetterde wat water in m'n ogen. Ik deed wat make-up op en daarna begon ik met het borstelen van mijn haar. Na een kwartiertje was ik klaar. Op een gegeven moment ging de deur open. ''Oh Rowena, je bent je aan het omkleden..'' Rowar stond daar. Voor degenen die het zich afvragen waarom ik in een vrouwen studentenhuis woon terwijl er ook een woon. Rowar is een transgender, hij heeft zich op 18 jarige leeftijd om laten bouwen tot een vrouw. ''Ik ben al klaar hoor..'' Ik glimlachte en keek hem aan, hij had nooit een ochtendhumeur, ideaal! ''Oh my god, what have you done guuuuurl?'' Hij wees naar m'n pols en ik begon te lachen. ''Ach, ongelukje, beetje een wond enzo..'' Hij grinnikte en schudde z'n hoofd al grinnekend. ''Ja lieverd, daarom heb je ook zo'n dik verband erom.. Ach ik spreek je wel weer, maar nu er uit, deze badkamer is wegens privacy overwegingen gesloten..'' Hij duwde me naar buiten en deed de deur weer dicht. Ik liep richting mijn kamer en deed een aantal pogingen om mijn tas van boven de kast af te halen. Dat ging wel aardig alleen viel mijn tas wel bovenop mij. ''Au..'' Ik haalde de tas van me af en begon m'n kamer rond te neuzen voor kleding. Oké wat had ik nodig, laptop, schoolspullen, kleding, tas, geld, ondergoed, douchespul, make-up, schoenen, ID-kaart. Na een tijdje had ik alles verzameld en propte ik alles in mijn tas en zocht mijn sleutel. Niet veel later liep ik richting de deur en deed mijn kamer op slot. ''Tot dinsdag Rowar!'' ''HAVE FUN MRS. VAN BIJLEN.'' Ik grinnikte en liep de deur uit richting het station.

''Joehoe! Ik ben er weer!'' Mijn stiefvader kwam te voorschijn vanuit het schuurtje. ''Hey Rowena! Je moeder miste je al gisteravond..'' Ik glimlachte en gaf hem een knuffel. ''Nou, ik ga maar weer is die verdomde bladeren opharken, die klote herfst ook altijd..'' Hij zuchtte en ik zag mijn moeder al zwaaien vanuit de keuken. Ik liep naar binnen toe en wreef in mijn handen. ''Hey mams, hoe is het er mee?'' ''Oh Rowena, ik heb je gemist gisteravond, ik dacht je komt gelijk naar huis toe? En wat heb jij nou weer gedaan?'' Ik sloeg even mijn ogen neer en deed mijn jas uit. ''Papa had weer eens teveel op, hij besloot dit keer om een glas kapot te gooien op m'n pols, toen ben ik naar de Eerste Hulp gegaan, met een jongen..'' Mijn moeder ging zitten. ''Oh een jongen, vertel is..'' Ik keek haar vol afgrijzen aan. ''Wat? Was hij lelijk?'' Ik begon te lachen. ''Nah, nogal ijdel.. Het schijnt een of andere voetballer te zijn, van Ajax ofzo?'' Ze begon te lachen. ''Ach Roween! Dat is toch juist leuk, dan wordt je een voetbalvrouw netzoals Yolanthe Sneijder! En dat is toch attent van die jongen?'' Ik zuchtte. ''Hij was me te aanhankelijk mam, niet mijn type.''

We zaten met z'n allen voor de TV die avond en de staatsloterijtrekking was op TV. Mijn stiefvader zat helemaal geconcentreerd te kijken. ''Oh lieverd we hebben gewoon bijna €500 gewonnen..'' Hij keek even mijn kant op. ''OH NEE, ik wil verdomme geen kaartjes voor een open dag bij zo'n voetbalclub, he..'' Hij keek geïrriteerd weg en ik begon te glimlachen. ''Ach, het is beter iets dan niets toch?''