#8-Their Blue Hour

75 17 85
                                    

Continuing someone's pov...

සූබින් කැළේ මැදින් හාවෙක් වගේ පැන පැන ආවට ඒ වෙලාවෙ එයාගෙ ඉස්සරහයින් ගිය තවත් නරි පැටියෙක් වගේ නැටවිල්ල තියෙන කොල්ලෙක්ව දැකලා සූබින්ගෙ කියවිල්ල පොඩ්ඩකට නතර වුණා.

Soobin : අහ්? මේ අර එහා ගෙදර පොඩි එකා නේ? අඩෝ මොකද්ද බං උඹ කැළේ මැද්දට වෙලා තනියම ගස් බඩ ගගා කරන්නෙ?

බැලින්නම් ඒ කොල්ලා ඒ වෙද්දිත් හිටියෙ අර පයිනස් ගහක් යට තිබුනු පයින් ගෙඩි වගයක් අහුල අහුල.

සූබින් කීවත් වගේ ඒ කොල්ලා එයාලගෙ මවුන්ටන් ටුවෙන්ටි ටූ එකට එහා පැත්තෙ තිබුනු ගෙදරක හිටිය කොල්ලෙක්.

?? : ඔහ් වාව්... කොහොමද කොල්ලෝ?? උඹ මොකෝ මෙහෙ?

Soobin : මෙහෙ මොකද අහන්නෙ? උඹෙ ඔළුව කොහෙහරි වැදුනද??

?? : අහ්.. ඊයෙ ඔළුවෙන් හිටගන්න ගිහින් කකුලෙ තිබ්බ ලේ ටික මොළේට බැහැලා තියෙන්නෙ බං ! දන්නැද්ද පොඩ්ඩක්...?

Soobin : අහ්? ඒක අහන්නත් දෙයක්‍ යැ ! මොනාද උඹ ඔය අහුලන්නෙ? වැටිච්ච නට් එක හොයනවද?

?? : ඕ.. මං මේ බැලුවෙ... කලින් පාර වැටිච්ච ඒවත් එක්ක ඒකත් මෙහෙ ඇති කියලා.ඒත් පේන්න නම් නෑ වගේ !

Soobin : පිස්සු කෙලින්නැතුව යමන් යන්න ! උඹලයෙ ගෙදර එවුන් උඹ එනකන් බලන් ඉන්නවා කියලා අමතක වුනාද මේ කැලෑ ගානෙ රිංගන් ඉන්නෙ? අනික උඹ මොකද්ද තනියම කැලෑ පාරෙන් ඇවිත් කරන්නෙ?? උඹට මතකනෙ ගිය පාර උඹලයෙ වයසෙ එකෙක් මේකෙ තනියම ගිහින් අතුරුදහන් වුනා කියලා??? වරෙන් යන්න ගෙදර දැන්වත් !

සූබින් එහෙම කියන් අර කොල්ලවත් ඇදන් ඉක්මනට පයිනස් කැළෙන් එලියට ගියේ එහෙ පොඩි ළමයින්ට ඒ තරම් හොඳ පැත්තක් නෙවෙයි නිසා.පොඩි කීවට ඔය කොල්ලා ඒ තරම් පොඩිත් නෑ.හැබැයි සූබින්ට වඩා පොඩි හින්දා සූබින් උට සැලකුවේ අලුත ඉපදුන කිරිසප්පයෙක්ට වගේ...

හැබැයි සූබින් නොදන්න දෙයක් එතන තිබුනා.ඒ කොල්ලා ඒ වෙලාවෙ අර පයින් ගහ යට තිබිලා පොඩි දෙයක් අහුල ගත්තා.ඒත් සූබින් ඒක දැක්කෙ නෑ.අනික තමයි ඔය පයිනස් කැළේ මැදින් තිබුනු පාර ගොඩක් අය ටික කාලෙක ඉඳන් පාවිච්චියට ගත්තෙ නිසා.

Going Through An Illusion || Fantasy || ✅Where stories live. Discover now