Going Through An Illusion || Fantasy || ✅

#24-If They Were...

Continuing someone's pov...

සෝයොනුයි සූබිනුයි වූයොන්ග්ගෙන් හරුමි ගැන ඇහුවම එයා කියපු දේවල්ම තමයි එයාලටත් පිළිගන්න සිද්ධ වුණා.

Wooyoung : ආශ්....! හල්මොනී...!!!!

Soobin : ෂ්... හ්‍යුන්??? වරෙන්කො යන්න රූම් එකට ගිහින් පොඩ්ඩක් නිදාගනින් ඔය ඇඟේ පතේ අමාරුව යන්න් ! කෝ කෝ නැගිටහන්..!

Seoyeon : අනේ ඔව් ඔප්පා... ඔයාලා යන්නකො.මම කන්න මොනා හරි හදන්නම්.

Soobin : සෝයොන්? මම මොනාහරි ඕඩර් කරන්නම් ඔයා මහන්සි නොවී රෙස්ට් කරන්නකො.

Seoyeon : නෑ ඔප්පා.මේ වෙලාවෙ හැටියට ඕඩර් කරලා ගේන කෑමවලට වඩා මගේ අතින් හදන කෑම තමයි ගොඩක් හොඳ.. මට මහන්සියක් නෑ අනේ.ඔයාලා දෙන්නා යන්නකො දැන් !

සෝයොන් එහෙම කීවෙ එයාගෙ කොන්ඩෙත් උඩට කරලා බැඳගන්න ගමන්.

අන්තිමට සූබින් වූයොන්ග් එක්ක වූයොන්ග්ගෙ රූම් එකට ගියේ මොනා වුනත් වූයොන්ග් ඒ තත්වෙන් ඉන්නවා බලන් ඉන්න බැරි වුන නිසා.

මේ වෙලාවෙ ජුන් චෝයි එක්ක දායුනුයි ජීයුනුයි හිටියෙ අර අමුත්තව බලන ගමන්.

ග්‍රීන් ක්ලවුඩ් එක එදා ගොඩක් පාලු දවසක් වුනාට මේ කට්ටියට නම් දැනුනෙ තනිකරම අත්භූත හැඟීමක්.

*Inside of Jun Choi's blue house

Jiyun : අනේ සුදූ..?? සොරි ඉතින් ! සොරි ආ..?? හාඳ..???

Jun Choi : හායුන්? මම දැකලා තියෙනවා පෘථිවියේ මිනිස්සු ඔය වගේ වෙලාවට එහෙම කරනවා ! ඒකයි මම එහෙම කළේ කියලා ඔයාගෙ යාලුවට කියලා දෙන්න !

Hayoon : අනේ උඹලගෙ ලව් ඉලව්ව වෙන වෙලාවක බේරගනිල්ලකො වදේ !! මේ මනුස්සයෙක් නම් ඉන්නෙ?? අපි මොකද කරන්නෙ???

Jiyun : මම යනවා හායුන් යන්නම ! ඔයාලා ඕක විසඳගන්න තනියම !

Jun Choi : ආශ්.......! ජීයුනාහ්හ් !

ජීයුන් ඒ වෙද්දි හිටියෙ ජුන් චෝයි එක්ක තරහ වෙන්න ඔන්න මෙන්න වගේ.ඒකයි එයා ඒ වෙලාවෙ එයාටත් ඔරවන් එතනින් යන්න ගියේ.

ඒත් ඉතින් ජුන්ගෙන් ගැළවිලා යන්න ජීයුන්ට තියා කූ‍ඬැල්ලෙක්ටවත් ලේසියකින් බෑ මං හිතන්නෙ.