#18-The Leadership

41 15 35
                                    

Continuing Someone's pov...

මේ වෙද්දි රුකියි යුකියි දෙන්නම හිටියෙ එයාලගෙ බෝඩින්ග් හවුස් එකේ.ඒ වගේම තමයි කෝගයි මින්ග්‍යුයිත්.

ඒත් මේ වෙලාවෙ රුකීටයි යුකීටයි දෙන්නටම ඕනි වෙලා තිබුනෙ හරුමිව හම්බෙන්න වුනත් ඒ දෙන්නටම ඒ වෙද්දි ඒක කරගන්න විදියක් තිබුනෙ නෑ.මොකද කීවොත් ඒ වෙද්දි හරුමි හිටියෙ ටවුන් එකේ තිබුනු ලොකු පල්ලියක..

*At the church

Harumi : බය වෙන්න එපා..දැන් මම ආවනෙ?දැන් සේරම හරියාවි.ඔයාට මම ඉන්නවනෙ?

?? : ..................

Harumi : බලන්නකො මේ පහන කොච්චර උණුසුම්ද කියලා? ඔයා ආසයි නේද??

?? : .............................

හරුමි ඒ වෙලාවෙ හිටියෙ කෙනෙක් එක්ක කතා කර කර දෙවියන් ඉදිරියේ පහන් පත්තු කරන ගමන්.

ඒ වෙලාවෙ ඒ ලොකු පල්ලියෙම හිටියෙ හරුමි විතරයි..ඒත් හරුමි නොහිතපු විදියටම තව කෙනෙක් ඒ වෙලාවෙ හරුමිව හොයන් එතනට ආවා.

*Step step 👣

?? : මම පරක්කු නෑ නේද??

Harumi : ඔහ් !??? ඔ.. ඔයා මෙහෙ?????

ඒ අඩි සද්දෙ එක්ක ඇහුන කටහඬින් හරුමි පොඩ්ඩක් ගැස්සිලා ගියේ පොඩ්ඩකට එයාගෙ අවධානෙ දොර පැත්තට දෙන ගමන්.

?? : ම්ම්..? ඒ ගැන හිතන්න එපා.අද වගේ දවසක මම නෑවිත් කොහොමද හරූ??

*Hugging him

Harumi : සරංහම්නිදා ! (😭)

ඒ කෙනා ආව එක හරුමිට ඒ වෙලාවෙ දැනුනෙ ලොකු සතුටක් විදියට වුනත් එයාට ඒ වෙලාවෙ ඒ සතුට දරාගන්න බැරි වුණා.

?? : ෂ්... හරි හරි.. දැන් නවත්තන්නකො ඔය ඇඬිල්ල.. මම ආවනෙ? හ්‍යුන් නෑවිත් කොහොමද හරූ, පොඩ්ඩා බලන්න?

Harumi : (🤧) ඉෂි...?

ටික වෙලාවක් ඒ දෙන්නා ඒ විදියට එයාලගෙ දුක සතුට බෙදාගෙන අන්තිමට දෙන්නත් එක්කම පල්ලියේ වාඩි වෙලා යාඥා කරන්න පටන් ගත්තා.

මේ වෙලාවෙ බොම්ග්‍යුයි තාකියි නම් හිටියෙ අර කීවත් වගේ මවුන්ටන් ටුවෙන්ටි ත්‍රී එකේ.

Going Through An Illusion || Fantasy || ✅Where stories live. Discover now