143

Chapter 15: Finale

LOREN'S POV:

Kinakabahan ako  habang papalapit ng papalapit yung araw ng kasal namin ni kriss pero alam kong malalagpasan ko din to.

" Iayos mo na ang mga gamit mo na kailangan mo dalhin aalis na tayo mamayang gabi"- bilin ni papa sakin dahil the other day na gaganapin ang kasal.

" Opo papa. Ahmm papa.. thank you po sa pagtitiwala sakin ahhh "- me.

" Wala yun anak ko, maliit na bagay hangad ko ang katahimikan at kaligayahan mo, iwasan mong magpuyat ahhh"- papa.

Ang swerte ko na din sa parents ko kasi na tanggap nila ako...

KRISS POV:

Kinakabahan ako kahit ako naman ang may gusto na mapa bilis ang kasal namin ni loren.

" Kuya lagyan mo helmet si ate loren baka maalog ulo iwanan ka"- biro pa ng kapatid kong si kei.

" Sus inggit kalang"- me.

" Hindi no... kuya Goodluck at advance congrats na sa inyo alagaan mo si ate loren ah "- Kei.

Sa unang pagkakataon niyakap ko siya kahit palagi niya akong iniinis.

Nag handa na kami para pumunta na sa tutuluyan namin malapit sa venue we're so excited kaya naman halos di kami mapakaniwala na ikakasal nako finally.

Ng makarating kami sa bahay hindi talaga ako makatulog kaya naman naisip ko na puntahan nalang si loren dahil malapit lang din naman dito yung tinutuluyan niya.

" Saan ka pupunta?"- Tanong ng papa ko paglabas ko ng pinto.

" Ah pa gising ka pa po pala, pupuntahan ko po si loren"- Sagot ko pa sa kanya.

" Bawal hijo baka di matuloy kasal niyo, mabuti pa matulog ka na baka malate ka pa bukas niyan kung aalis ka pa sigee na ipagpabukas mo na yan magkikita din naman kayo bukas ahh"- Pigil ni papa sakin.

Wala naman mawawala kung susunod sa mga pamahiin ehhh mahirap na baka maulit pa yung dati.

Nahirapan akong matulog pero maaga naman akong nagising para makagayak na.

" Sir ready na po ang susuotin niyo"- 

" Okay"-me.

Kailangan nga ay maaga akong makarating dun dapat mauna ako kay loren.

habang inaayos ni mama ang suot ko umiiyak siya at sinabing " Mahal na mahal kita anak kaya nagagawa namin ito ".

" Po? ang alin? nagagawa pong ano?"- Me.

" ahmmm umiyak m-mamimiss ka kasi namin "- Sagot ni mama sabay punas ng luha at hinayaan na akong pumunta na harap dahil nandito na din daw si loren at magsisimula na ang kasal.

HIndi na din pala masama na ikasal sa tabing dagat napaka presko ng hangin at ang aliwalas ng paligid at nakaka relax... KOnti lang ang bisita yung mga taong mahahalaga lang samin ang invited dahil madalian nga ang kasal na ito.

Nung mga oras na lumalakad na si loren parang nag i slowmo ang paligid ko, tumibok ng mabilis ang puso ko na halos malaglag na ito... napaka ganda ni loren mas lalo akong nahulog sa kanya sa suot niyang puting wedding gown.

Nagmano ako sa parents niya at hinawakan ang kamay niya at sabay kaming humarap kay father....

HIndi mapakali si father at parang may gusto siyang sabihin.

" may sasabihin ka father? mag start na po tayo"- Me.

" Kasi hi----"- naputol ang sasabihin ni father dahil nagsalita agad si loren. " Opo father hindi mo siya ang papakasalan ko"- sabat ni loren kaya naman nagtaka ako.