Aşkın Olayım ~Yarı Texting~

"Yeşillerin, Çok Güzelmiş"

8. Bölüm- Yeşillerin, Çok Güzelmiş

Even miracles take a little time
^Mucizeler bile biraz zaman alır^

~Cimbomlular Derneği~

Yunus: Nasılsınız abilerim kardeşlerim?

Kerem Potter: Nasıl olalım kardeşim keşke elimizden daha fazlası gelse diyerek mahvoluyoruz ama buna da şükür ne diyelim ki...

Barış Alper: Maalesef ki öyle...

Yunus: Hep beraber atlatacağız tamam mı? Evet, ölenlere çare yok ama birlik olmadan da hiçbir şey yapamayız...

Siz: Lütfen kendinize dikkat edin olur mu?

Mesajımı attıktan sonra gözyaşlarımı tutamadım. Ciğerim yanıyordu ve artık kimseye bir şey olsun istemiyordum... Aynı zamanda teyzemlerden de haber alamıyorduk. Delirecek gibiydim...

Kerem Potter: Canımın içi lütfen yapma böyle bak dayanamıyorum... Yanına geleyim mi?

Berkan: Hermione, güzel kardeşim gelelim ister misin?

Barış Alper: Bir de soruyorsunuz gidelim kardeşimizin yanında olalım kalkın hemen

Yunus: 5 dakikaya çıkıyorum ben kalkın hep beraber gidelim kardeşimize

Siz: Sizi çok seviyorum... Ama hayır gerek yok gerçekten siz sevdiklerinizin yanında kalın asıl onları yalnız bırakmayın

Kerem Potter: O zaman geliyorum, ailemsin sen benim kızım tabi ki geleceğim

Mesajlarla beraber ufak da olsa yüzümde tebessüm oluşmuştu. Can bunlar ya can, iyi ki varlar...

O sırada telefonuma bir mesaj geldi ve bu mesaj Icardi'dendi.

Icardi: İyi misin? Grupta öyle mesajlar görünce sormak istedim.

Siz: Benim bir şeyim yok ama endişeliyiz, teyzemlerden de haber alamıyoruz...

Siz: Ama yine de sorduğun için sevindim çok teşekkür ederim :')

Icardi: Rica ederim ve teyzenlere bir şey olmayacak böyle düşün olur mu?

Icardi: Bunu söylesem iyi gelir mi söyleyeyim mi bilemedim ama yanına gelmemi ister misin ya da istediğin bir şey var mı?

Doğru görüp görmediğime emin olmak için göz kapaklarımı kapatıp tekrar açtım. Ama evet, doğru görüyordum.

Kalbimde olan sızının yanına bir de tabiri caizse kelebekler eklenmişti. Kalbim beni terk etmiş, onu orada sağlam tutabilmek için ise adeta savaş veriyordum.

Ne diyeceğimi bilemediğim anlardan birinde daha karşı karşıyaydım. Aklım karman çormandı. Ne yapabilir, ben kimim ki diyor bir türlü karar veremiyordu. Kalbim ise ne kadar kimseye "gelmeyin, gerek yok" desem de birine sarılmak istiyordu.