Aşkın Olayım ~Yarı Texting~

"İlk Akşam Yemeği"

14. Bölüm- İlk Akşam Yemeği
-Bileklik meselesi-

^Agresif ama oldukça nazik, bir İstanbul beyefendisi...^

~Icardi'nin anlatımıyla~

Saat geldikten sonra hazırlanmak olsun arabaya binip restoranta gitmek olsun her şey çok güzeldi ta ki Meva'yı karşımda görünce anlam veremediğim heyecana kadar...

Ben içimdekileri olduğu gibi dışarı vuran bir adamdım ama ilk defa bana ne olduğuna anlam veremiyordum. Versem ve emin olsam her şeyi açık açık konuşurum ama ne kendimden emindim ne de ondan.

Leyal olsun Meva olsun kafam öyle çok karışıktı ki ne yapacağımı bilmiyordum.

Şimdilik bu düşünceleri kafamdan atıp karşımdaki güzeller güzeli kadına baktım. O kadar naif ve güzel olmuştu ki benim gibi bir adamın ilk defa dili tutuluyordu.

Yerimden kalkarak Meva'nın yanına gittim ve ona sarıldım. Kokusu.. Bana sarıl, beni içine çek der gibiydi. Ne diyordum ben böyle? Kendime gelmeye çalışıyordum ama ona sarılı kalarak ve kokusunu alarak gelemiyordum. Bu yüzden yavaşça kollarımı ondan ayırdım.

İspanyolca bilmesi beni çok sevindirmişti çünkü onunla rahat konuşabiliyordum.

Ama onu da mutlu etmek için Türkçe "hos geldin" dedim.

Kocaman ve çok güzel gülümseyerek bana baktı.

Meva:
_Hoş buldum.

Sonra ise oturması için sandalyesini çekmiştim. Beraber yerlerimize oturduk ve önümüzdeki menülere bakmaya başladık. Meva'nın konuşmaya başlamasıyla tüm dikkatimi ona verdim.

Meva:
_Ben böyle şeylerde karar veremiyorum. Benim yerime de sen söyler misin bir şeyler?

Sevimli ve çekingen bir şekilde söylediği şeye tebessüm etmeden duramadım.

Icardi:
_Herhangi bir şeye alerjin ya da sevmediğin bir şey var mı?

Meva:
_Süte alerjim var o yüzden sadece badem sütü kullanabiliyorum. Bir de bal da pek yiyemiyorum. Çok ciddi değil ama bal kullanınca da kötü olurum biraz.

Dediklerine dikkat ederek ve garsona sorarak siparişi verdim. Menüler önümüzden alınmış ve servis açılmıştı. Gözlerim tekrar o elalara takıldı. Tam o sırada da Meva konuşmaya başladı.

Meva:
_Senin peki? Senin bir şeye alerjin var mı?

Icardi:
_Bildiğim kadarıyla yok.

Dediğime ikimiz de gülümsemiştik. Daha sonra ise bir şey gördüm ve bu beni çok mutlu etmişti. Şimdiye kadar sadece yüzüne ve elbisesine baktığım için bileğine dikkat etmemiştim. Bileğinde benim ona aldığım bileklik vardı.

Icardi:
_Yakışacağını biliyordum ama bu kadar güzel olacağını tahmin etmemiştim.

O ise ne söylediğimi anladıktan sonra hafif kızaran yanaklarıyla teşekkür etti ve konuşmaya devam etti.

Meva:
_Şey bir şey sormak istiyorum. Bir ara senin bileğinde de buna benzer bir bileklik görmüştüm. Aynısı mı?

Gözümün önüne gelen anılarla yüzümde kırık bir tebessüm oluştu.

Icardi:
_Biliyorum çok aşırı sade ve değersiz gözüküyor. Ama bu bilekliklerin hikayesi başka. İstanbul'a ilk geldiğimde stadyumun yakınlarında gezmek istedim. Hangi kafayla bilmediğim yerlerde tek başıma gezdiğimi de bilmiyorum ya orası da ayrı. Neyse işte, yanlış bir sokağa girdim ve orada bir kadın zor durumdaydı.