"Lunapark"

438 43 28
                                    

Elimdeki zarfı aceleyle yere atıp masanın üstündeki telefonumu aldım. Şu an tek düşündüğüm Kerem ve Icardi idi.

Ellerim titreyerek Kerem'e yazmaya başladım.

Siz: Kerem neredesin?

Siz: Eve gittin mi?

Siz: İyi misin??

Kerem'in cevap vermesini beklerken Icardi'ye de yazmaya başladım.

Siz: Icardi eve vardın mı?

Siz: Neredesin merak ettim

Özellikle Icardi'ye çok çaktırmak ve onu da daha fazla endişelendirmek istemiyordum. Ama tabii ki ne olduğunu anladıktan sonra konuşacaktım onunla da.

İkisinden de mesajlarını beklerken bildirim sesiyle düşünceli halimden çıkıp telefonuma baktım. İlk mesaj Kerem'dendi.

Kerem Potter: Geldim eve ve iyiyim canım benim ama sen asıl iyi misin?

Kerem Potter: Bir şey mi oldu? Noldu?

Kerem Potter: Sen bana Potter demediysen durum biraz ciddi demektir. Geleyim mi yanına?

Siz: Yok gelmene gerek yok ben sadece merak ettim seni o yüzden şey ettim

Kerem Potter: Kuzen emin misin? Geleyim işte

Siz: Yok yok gelme sakın, çıkma sen evden

Siz: Güzel güzel evinde otur işte ne gerek var dışarıya çıkmaya

Kerem Potter: İnanmadım buna pek ama inanmış gibi yapıyorum şimdilik bakalım

Kerem ile konuşmamız biterken en sonunda Icardi'den de mesaj gelmişti.

Icardi: Vardım canım

Icardi: Arabadaydım cevap veremedim şimdi girdim eve merak etme

Siz: Oh çok güzel sevindim

Icardi: Güzelim bir sorun mu var? Sen bir anda böyle sormazdın

Siz: Yok ya merak ettim dedim ya bir şey yok

Mesajı yazdıktan sonra içimden de "en azından şimdilik" dedim.

Icardi: Meva'm güzelim, inanmak istiyorum ama istiyorsan hemen geri gelebilirim kötü hissediyorsan kendini

Mesajıyla biraz da olsa endişemi silmiş ve yüzümü gülümsetmişti. Canımsın sen benim canım... Sana bir şey olursa ben ne yapardım? Bu sadece fiziksel de değil kariyeri de tehlikeye girse buna dayanamazdım...

Siz: İyi ki varsın Ica'm...

Icardi: İyi ki varsın Meva'mm...

Icardi: Ama bak aklının hep bir köşesinde olsun ne zaman istersen gel ya da ben geleyim sadece sen iyi ol yeter

Siz:

Icardi:

İçim biraz da olsa rahatlamıştı. Normalde hiçbir şey ortada değilken böyle olmazdım ama elimde sevdiklerimin çok yakınından habersiz çekilen fotoğrafları olunca insan ister istemez geriliyordu.

Kafamın dağılması amacıyla televizyonu açtım ve bir şeyler izlemeye başladım.

...

Uzandığım koltuktan kapı zilinin sesiyle gözlerimi açarak kalktım ve kapıya gittim.

Aşkın Olayım ~Yarı Texting~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin