Chapter 13

138 7 0
                                    

"Are you angry?"

I shake my head. "No."


"Mad?" She asks again. Umiling ako.


"Perhaps, upset? Furious? Infuriate? Enraged? Outraged? Ho-?"



"I am not. Ok. Will you please stop it? Stop with those synonyms. You are just asking the same thing." Irritated. Tumingin ako sa kanyan. Pigil ko kay Jana sa mga tanong niya.


She stopped whatever she's doing on her phone and look over to me. "How did you know it's its synonyms? Are you looking over my phone?" Embis na sagotin ang tanong ko, she answers me with questions. Mostly suspecting me to something I didn't do.



'Di ko mapigilang paikotan siya ng mata. "Excuse me! Paano ako titingin sa cellphone mo kung magkaharap tayo? Tsaka hindi ko ugaling maki-osyoso sa mga bagay na wala namang kinalaman sa akin."


Saglit itong napatigil saka tumango. Totally agreeing with me. "Sabagay."



Hindi na siya naagsalita pa at muli itong nagkalikot sa kanyang telepono.



Pagkaraan ng mahabang katahimikan ay tinawag ko ito. "Why are you here, anyway?" I've been meaning to ask this ever since she uninvited barge in my cabin. Nagtataka nga ako kung paano niya nalaman 'tong cabin.



I was reading a book when she walked in and  sat the opposite of me. Pagkatapos, tumingin ito sa'kin hanggang saka nagsimula na itong magtanong. I was about to be paid no mind at her, pero naiirita ako sa mga tanong niyang sunod-sunod, paulit-ulit. She kept on asking about what happened earlier.



"Paano mo nalaman na dito kami nakatira?" Tanong ko ulit. I gave her a skeptical look. Tumaas ang kilay ko nang umiwas ito ng tingin. "Jana." Mariin kong tawag rito. When she was still trying to avoid me.



I saw her bit her lips, then sighed. "Fine. I followed Bea here from the pack. She won't let me come with her. Kaya ako sumunod." She smiled apologetically. "Sorry." And give me a peace sign.



Wala akong nagawa kundi ang bumuntong hininga. Ano pa nga ba ang magagawa ko? She's already here. At, alam ko balang araw hindi lang si Zach at Jana ang makakaalam nitong cabin. And as much I want have a peace of mind, hinding hindi iyon mangyayari dahil sa babaeng 'to. Jana is nosy as a person, but only to someone she was close with, and I'm not an exception to her nosiness. She's also my very first friend to this world. Kaya hayaan nalang ang pagka osyoso niya.




"Alam ba ito ng Alpha mo na nandito ka?" Binalik ko ang tingin sa librong hawak ko kasabay nang pagtanong ko sa kanya.


I heard her shrug. "No. 'Di niya alam. And he doesn't need to know. I didn't tell him cause I know he wont let me. Lalo na siguro kung alam niyang dito ako pupunta. Makakuha lang ako nang isang malaking at matigas na 'no'. Not to mention, kj rin kasi 'yon minsan. And, hey! He is not only my Alpha, he is also your Alpha." Mabilis nitong sabi. She pointed the last part like what I've said was a big deal. Kahit na hindi naman.



I gave her a tired look, and shake my head. "He's not anymore, Jana." Wika ko. "3 years ago." I added.




Her head snapped at me from her cellphone. Her frowning face turned into shocked one as she stare at me. Just what I've thought.



Zachary is not my Alpha anymore and I know he already knows it. He can feel the connection being cut. Kung hindi man niya sinabi iyon sa kanila hindi ko na problema iyon.



Three years ago, the day I got resurrected, my link to them was gone. Parang bigla itong naputol at nawala. Pakiramdam ko nga bigla akong naging tao ulit dahil sa wala akong naririnig at nararamdaman na kakaiba. It felt a whole new world to me that time. Iyong para bang walang makikipag-usap sa'yo sa isip mo. Ang clear at ang clean nang utak ko. Furthermore, my power was still asleep that time. Kaya gano'n nalang ang pagka-iba nang pakiramdam ko.



"You're joking right?" She asks like it's the most ridiculous thing she heard from me.



Umiling ako, to answer her, atsaka kumibit balikat. I wish I was just joking, but no. This is the truth. It was hard to me at first, dahil nasanay narin ako sa bigla-biglang may magsasalita sa utak ko. Mga biglaang tatawag sa pangalan ko sa loob ng utak ko.



Noong una, akala ko nababaliw na ako. I really thought I'm hallucinating, but Jana explained all of it to me. Kung ano ang mangyayari pagkatapos nang acceptance ceremony. Then, I got accustomed to it that it was so strange without it when I woke up from death. Para bang bigla akong naligaw sa daan na kinasasanayanan kong daanan.



"Kung ganun. How did you know what we were talking that time? Don't tell me, you just guessed it at hindi mo talaga alam ang totoong pinag-uusapan namin?" She asked, referring to the meeting we had about Inon.



"I did." Tumango ako. Hindi ito makapaniwalang tiningnan ako bago pinagkunutan ng noo. Bago pa man siya magsalita ulit, inunahan ko siya. Instead of explaining, I ask her something that I noticed about them. "Gano'n ba talaga kayo kapag nagma-mind link, glancing each other and frowning?"



Lalong lumalim ang gitla ng kanyang noo at nakatingin sa aking ng may pagtataka. "What do you mean?" Tanong rin nito.



Well, I guess they didn't notice it.



"Mind linking should be unnoticeable when used. Dahil maaaring ito marahil ang maging dahilan kaya kayo matatalo. In war, mind link is one of the most used to converse, whether to ask for help or making a strategy right away against your enemy. Gamit na gamit ito para sa ating mga taong lobo. Dito tayo naka depende, pero useless lang kung gano'n kayo kung magmind link. Masyadong obvious. It's too obvious that I could also tell what you were talking to each other inside your head. The constant emotions will give away your plan to the enemy." I said to her frankly.



They should know it. Pinanganak sila na muwang kung ano na talaga sila. Dapat alam nila ang tungkol dito. Some werewolf are power hungry, also the reason, why they do war.



Showing emotions or showing that you are mind linking someone is crucial, specially in a war. Just like what I've said, maaring gamitin nang kalaban ang pagkakataon na 'yon para umatake. Taking advantage. Iyon palagi ang ginagawa ng kalaban sa tuwing may makikita silang pwedeng mapagkuhanan. If you wan't to win, be mindful, from the smallest thing to the largest. You should be observant and prepared, in order to win a battle.



Naging walang kibo si Jana sa sinabi ko at napatunganga. She tilted her head. Tila ba'y nag-iisip ito nang kung ano. Kalaunan, tumango-tango siya.




"Mmh. Now that you said it, I realize that you are right. Masyado ngang obvious. Nahalata ko rin ito minsan kay Klaus sa tuwing kinakausap siya ni Alpha gamit ang mind link. He tends to frown a lot and nod kahit hindi naman niya kaharap si Alpha Zach. Minsan nga ay umiiling ito. I just realized we are too open using our mind link." Wika niya.




Napailing ako dahil parang ngayon lang niya nahalata ang mga 'yon. Perhaps, they really don't know anything about it. I wonder, do other werewolves know about this apart from Glayson City. We know almost everything. I know how a packs work.




Kaya gano'n nalang kasakit sa'kin na masabihan na walang alam. I live for those three years without proper sleep and rest, mapag-aralan lang ang lahat nang tungkol sa lahing pinagmulan ko. I did not sit and live like a princess in that palace like I am supposed to be, I work myself to became better. But then, it was easy for him to say it.




Huminga ako nang malalim at napailing. Hindi ko na dapat pa na isipin 'yon. Total, wala naman katuturan ang lahat nang sinabi niya. If he still thinks I'm dumb, well I can prove myself I'm not, and he's wrong in that part.




"Is there anything else that we don't know, Selene? Seems like you almost know everything, and I'm curious about what happened to you for three years for you to be like this."




I was pull out in trance when I heard Jana talk. Natigilan ako sa sinabi niya. Muling bumalik sa akin ang mga panahon simula nang magising ako. The hollow feeling that I felt that time was undeniable, and until now I can still feel it. I may be able to hide my emotions, what they don't know those emotions was trying to shatter me. At baka mahihirapan na talaga akong buksan ang sarili ko sa kanila. Baka hindi ko na kayang maging masaya ulit.

Daughter Of The Moon (SELENE 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon